ผมว่ามันขึ้นกับมุมมอง

ลองมองว่า แข่งกีฬาโอลิมบิกว่ายน้ำ คุณแข่งได้เหรียฐเงิน

ตอนมอบเหรียญ เค้สก้ประกาศทีละคนสุดท้ายคุนก้ต้องปรบมือให้เหรียญทองด้วย เผลอๆ ต้องยืนฟังเพลงชาติเค้าด้วย

มันไม่ยากหรอก และเป็นส่วนหนึ่งของกีฬาที่รู้จักแพ้รู้จักชนะ

บาวคนเอามาเป็นตัวพลักดันให้เก่งขึ้นไปอีก บางคนอาจรู้สึกไม่ดี

แต่ผมว่าแกโอเครนะตรงๆ ชัดเจนดี ขออย่างเดียวตอนได้แชมป์ อย่าให้เห็นว่าเดินออกมารับการปรบมือ มันจะดูตลกไปหน่อย

ชัดเจนดีครับ i here

ผมขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนะครับ
การปรบมือให้ผมมองว่ามันเป็นการให้เกียรติยอมรับและเคารพคู่ต่อสู้ในแข่งขัน สร้างความทีน้ำใจนักกีฬา เหมือนที่เขาๆชอบบอกหนักกันแค่ในเกมนอกเกมก็คือเพื่อนร่วมอาชีพ แต่ก็เห็นด้วยกับท่านเรื่องที่เป็นสิทธิส่วนบุคคนแล้วแต่มุมมอง การไปว่าเขาก็ไม่ถูกเหมือนกัน
ส่วนกีฬาอื่นๆเอาที่ผมเคยดูนะ รักบี้ กลอฟ วิ่งผลัดในโอลิมปิก คุ้นๆว่าจะมีอีก เค้าก็ทำกันนะครับ มันก็แล้วแต่ความสมัครใจจริงๆนั่นแหละครับ แต่ที่สงสัยคือ การที่ยกตัวอย่างไทยเขมรมานี่ต้องการจะสื่ออะไรครับ การปรบมือให้ในการแข่งขันกีฬาหากเค้าเป็นผู้ชนะก็ไม่ใช่เรื่องผิดเหมือนกัน ถ้าเรารู้สึกอย่างนั้นเราก้แสดงออกได้นิครับ แล้วพิมมาเหมือน เหยียดเชื้อชาติยังไงไม่รู้ เขมรเค้าก็คนเหมือนกัน ไม่ใช่เขมรทุกคนจะเป็นคนไม่ดีนะครับ

ยอมรับความจริงไม่ได้

เออ ก็ดีนะ ไม่ต้องการการให้เกียรติจากคนอื่น ก็หวังว่าชีวิตจะเจอแบบนั้นตลอดไปละกัน
จมอยู่กับคำว่าแพ้ชนะ2คำนี้แค่นั้นไปก็พอ ยินดียินร้ายได้เฉพาะอะไรที่หมุนรอบตัวเองพอ

อย่าไปโทษสโมสรเก่าหรืออ้างธรรมเนียมอะไรเลย สรุปเป็นที่เอ็งนั้นแหละ

แต่ว่ากันไม่ได้ความคิดใครความคิดมัน

ต้องเป็นพ่อลุกกับเด้กต่อยครูแหง

ไม่ปรบมือ แชมป์ก็ยังเป็นแชมป์อะนะ
แต่ยกมาทั้งประเทศเลยเหรอ คหสต ก้ได้มั้ง

ก็ชัดเจนดี แต่เวลา ไอ้นี่สัมภาษ มักจะออกแนวชื่นชมหงส์ ว่าเป็นคู่แข่งที่สูสี

มากกว่าปืน ออกแนวศัตรูที่รัก

ความคิดความอ่านเด็กน้อยชิบหา

Guard of Honour เข้ามามีบทบาทครั้งแรกกับเกมลูกหนังอังกฤษ ในปี 1955 เมื่อ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ตัดสินใจตั้งแถวปรบมือให้กับนักเตะของ เชลซี ซึ่งเป็นแชมป์ในฤดูกาลนั้น เพื่อให้เกียรติแก่ทีมสิงโตน้ำเงินคราม ที่คว้าแชมป์ได้ก่อนฤดูกาลจะจบลง
ขบวนเกียรติยศ กลายเป็นเหมือนวัฒนธรรมเฉพาะของทัพปีศาจแดง เพราะ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด นำ Guard of Honour มาใช้อีกครั้ง จนเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก กับการตั้งแถวในฤดูกาล 1990-91 ในเกมนัดรองสุดท้าย ให้กับอาร์เซนอล ทีมที่เป็นแชมป์ในฤดูกาลนั้น

ที่มา : #MainStand

ก็เข้าใจนะเวลาแพ้ใครก็ไม่ชอบ แต่ผมว่ามันเป็นน้ำใจนักกีฬาและให้เกียรติเพื่อนร่วมอาชีพด้วย
ถึงมันจะฝืนใจทำ แต่ก็ควรทำนะ
ซึ่งดูจากที่สัมภาษณ์แล้วแบร์นาโด้มีน้อย ถึงขั้นต่ำมาก
อีกอย่างที่โคตรเกลียดคือการชอบเล่นนอกเกมส์เวลาบอลตาม
แล้วไม่รู้เป็นไร เก่งกับซาล่าห์กูจัง ซาล่าห์นี่มีปัญหากับคนอื่นนอกมากๆ ไอ้นี่ชอบเล็งล็อคเป้าซาล่าห์ตลอด
แบ็คซ้ายก็ไม่ใช่ ไม่ค่อยได้ปะทะโดยตรง แต่ทำไมมันหาจังหวะอัดหนักซาล่าห์ได้ทุกนัดเลย
ปีนี้ถ้ามาทำกับเวียตซ์ เด็กมันไม่ยอมนะเว่ย

ค.. ไม่ว่ากัน





ปล. ค.. = ครับ เผื่อจะโดนแบน

ตัวอย่างเห็นภาพมากๆ ครับ
จริงๆ มันก็แค่ว่าเราไม่ได้เป็นคนสไตล์นั้น แต่ไม่ได้แปลว่าเราไม่ยินดีกับเค้า เราเกลียดชังคู่ต่อสู้ เราแพ้ไม่เป็นอะไร
แต่เราก็มีวิธียินดีแบบของเรา ลึกๆ เราก็ยอมรับว่าไอคนนี้มันเก่ง แต่ไม่ต้องบังคับให้"แสดงออก"ว่าเรายินดีได้มั้ย ประเด็นอยู่ตรงนี้

เหมือนบริษัทเรา เวลาผบรห.ทำอะไรซักอย่าง แล้ว HR ก็เกณฑ์พนักงานไปเรียงแถวตบมือ ให้ดอกไม้ บลาๆ ก็จะมีคนที่เป็นคน expressive เค้าก็ชอบอะไรแนวนี้ บางคนก็จำใจทำให้มันจบๆไป เพราะไม่อยากมีปัญหา ส่วนบางคนไม่ไปเลย เพราะกูไม่ได้อยากไปแกล้งตบมือ มันไม่ใช่วิธีการชื่นชมของเค้า(แต่เค้าอาจไปชื่นชมในโอกาสอื่นทีหลังก็ได้)
แบร์นาโด้มันก็อาจจะเป็นคนประเภทสุดท้าย ก็แค่นั้น

ผมว่า หลายๆกีฬา มันชนะเลิศแล้วจบเลย ไม่มีนัดที่เหลือให้แข่ง เลยไม่มีการตั้งแถวให้กันเท่าไหร่ครับ
แต่ฟุตบอลแบบลีค พอแต้มห่างจนทุกความเป็นไปได้มันหมดแล้ว มันเลยสามารถสรุปคนที่ได้ที่ 1 ก่อนที่การแข่งขันนั้นๆจะจบ มันเลยพอมีช่องให้การตั้งแถวให้เกียรติผู้ชนะ

ผมมองประมาณนี้นะ เห็นต่างยังไงก็ขออภัยล่วงหน้าครับ

ผมก็ไม่ชอบอะไรแบบนี้นะดูแล้วกระอั่กกระอ่วน แต่แบร์นาโด้นี่ไม่ใช่ว่ามันไม่ชอบธรรมเนียมนี้หรอก แต่มันเกลียดลิเวอร์พูล ไอ้นี่ชอบแถมซาล่าโคตรบ่อย ยั่วจนซาล่าหลุดได้ ถ้าเป็นทีมอื่นมันก็ตั้งแถวให้ได้