ล้มเหลว…จริงเหรอ? นิวคาสเซิลกับตลาดซื้อขาย



ซัมเมอร์นี้ ถ้าคุณเป็นแฟน Newcastle United แล้วได้เข้าโซเชียล ก็ต้องยอมรับว่ามีแต่คนแซะเราแทบทุกมุม ไม่ว่าจะเป็น “วืดเป้าหมายเพียบจนตั้งทีมได้เลย (ฮา)”, “ทีมอะไรไม่มี Director of Football” แถม “CEO ก็ยังป่วย” อีก

อ่านๆดูก็เหมือนจะจริง แต่ผมมองว่ามันไม่แฟร์เท่าไหร่ที่จะบอกว่านิวคาสเซิลล้มเหลวในตลาดแบบหมดรูป

เพราะถ้าดูให้ลึก ผมกลับสังเกตุเห็นว่า นิวคาสเซิลก็มีกฎเหล็กของตัวเองในตลาดซื้อขายปีนี้อยู่ และผมว่า Eddie Howe กับทีมงานก็พยายามยืนหยัดตามกฎนั้นอยู่ ดังที่เริ่มจะปรากฏเป็นรูปเป็นร่างให้เราเห็นกันมาบ้างแล้ว

1. ถอนตัวทันทีที่ราคาไปไกลกว่าที่ประเมิน



จะสังเกตุเห็นว่าการซื้อตัวของนิวคาสเซิลมี Threshold(หรือเพดานราคาในใจ) ที่ค่อนข้างชัดเจน
ส่วนใหญ่แล้ว จากที่ผ่านๆมา ถ้าเป้าหมายรายไหน มีคู่แข่งมาบิดราคาแข่งจนทะลุเพดานที่ ราวๆ 60 ล้านปอนด์ นิวจะถอยแทบจะทันที (ไม่นับกรณีของ Benjamin Sesko รวมถึง Ekitike ที่บิดสู้ เพราะอาจจะต้องเสีย Isak ไปแน่ๆ)

ตัวอย่างเช่น กรณีของ Bryan Mbeumo (อายุ 26 ปี) กับ Mohammed Kudus (อายุ 25 ปี) พอค่าตัวพุ่งปรี๊ด เราก็หันไปคว้า Anthony Elanga (อายุ 23 ปี) แทน ซึ่งถูกกว่า อายุน้อยกว่า และยังมีเวลาปลุกปั้นต่อได้ (เพิ่มเติม - โอเคว่า Kudusไปจบที่ราคาใกล้เคียงกับ Elanga อาจจะแพงกว่าไปไม่กี่ล้าน แต่ นิวก็เลือกเป้าหมายที่อายุน้อยกว่าไว้ก่อนเป็นหลัก)

กรณี Marc Guehi ก็เหมือนกัน พอราคาสูง แถมมีแชมป์เก่าอย่างลิเวอร์พูลลงมาร่วมวง นิวก็หันไปหา Malick Thiaw ที่เล็งมาหลายปี แถมเจ้าตัวบอกเองว่ารู้จักนิวคาสเซิลตั้งแต่อายุ 9 ขวบ จากการดูหนังเรื่อง Goal


เอาจริง ๆ เรื่องพวกนี้มันมีความหมายต่อแฟนบอลนะ มันโคตรจะ soft power เลยสำหรับนิวคาสเซิล ยกความดีความชอบให้ Freddie Shepherd เจ้าของในขณะนั้นเลย ที่ผลักดันจนทีมได้ไปเป็นทีมหลักของตัวเอกในหนัง ทั้งๆที่ตอนแรกผู้กำกับอยากให้เป็นทีมลิเวอร์พูลมากกว่า



2. นักเตะบางคนไม่มาเพราะตำแหน่งไม่ว่าง

ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่า ตามหลักแล้ว ถ้าสุดท้ายคุณต้องไปนั่งสำรอง ก็น่าจะคุ้มกว่าถ้าได้สำรองให้ทีมใหญ่ มากกว่านั่งให้ทีมเล็ก(กว่า)
ผมเข้าใจในมุมของ James Trafford นะ ถ้าหากนิวยังมี Nick Pope ยืนเป็นกำแพงอยู่ตรงหน้าอย่างน้อยก็อีกปีนึง จะให้ย้ายมาแล้วนั่งสำรองหรือสลับกันเล่นทำไม? ไปนั่งสำรองให้แมนฯ ซิตี้ที่มีลุ้นแชมป์ทันทีดีกว่า
(ส่วนในกรณีของ Ramsdale นั้นต่างออกไป เพราะเจ้าตัวบอกเองว่า มาเพราะอาจร่วมงานกับ Eddie Howe เจ้านายเก่าล้วนๆ อันนี้ผมถือว่ามาเพราะเหตุผลส่วนตัว)

ทางด้าน Joao Pedro กับ Liam Delap ก็เจอปัญหาเดียวกัน พูดตามตรงว่า ณ ขณะนั้นที่นิวติดต่อไป Isak ยังไม่ได้ขอย้ายทีม หรือ ประกาศไม่ลงเล่นอย่างชัดเจน นั่นแปลว่า กองหน้าตัวเป้าในระบบของนิวยังมี Alexander Isak ยืนค้ำอยู่ ถ้าจะมา ก็ต้องยอมเป็นเบอร์สองหรือสลับกันเล่น ซึ่งไม่ใช่ทุกคนที่โอเค แถมระบบการเล่นของ Eddie Howe นั้น การที่จะเล่นระบบหน้าคู่ นั้นแทบจะนับครั้งได้ด้วยนิ้วมือสองข้างด้วยซ้ำ

แต่ในกรณีของ Malick Thiaw นั้นเค้าแทบไม่ต้องกลัวอะไรเลย เพราะคู่เซ็นเตอร์ปัจจุบันของนิวอย่าง Schär และ Burn นั้นอายุ 33 ปีแล้ว แน่นอนว่าถ้า Thiaw ฟิตและฟอร์มดีพอ มีโอกาสสอดแทรกตัวจริง ยึดตำแหน่งยาวๆแน่นอน

3. ดีลที่พลาดเพราะเหตุสุดวิสัย



Benjamin Sesko คือเคสโคตรคลาสสิกเลย ต้องยอมจริงๆ ไม่ใช่ว่านิวไม่พยายาม แต่เจ้าตัวเลือกแมนฯ ยูไนเต็ด เพราะเหตุผลส่วนตัวและภาพรวมโครงการของทีม (และก็ใช่ ทางนิวก็เหลือตัวเลือกไม่เยอะแล้ว ณ เวลานั้น ในตลาดกองหน้าตัวท้อป ยังไงก็ต้องพยายามยื่นไว้ก่อน ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย)

Dean Huijsen ไปเรอัล มาดริด, Hugo Ekitike ไปลิเวอร์พูล สองดีลนี้แพ้ให้ทีมระดับแชมป์ ผมกลับมองว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าอายตรงไหน


4. สเปกการซื้อตัวเริ่มชัดเจนมากขึ้น




จากข่าว ณ เวลาที่ผมกำลังเขียน Jacob Ramsey (อายุ 24 ปี) กำลังจะย้ายมานิวคาสเซิล ด้วยค่าตัวราว ๆ 40 ล้านปอนด์ นี่ยิ่งทำให้เราเห็นภาพรวมของการซื้อตัวของนิวคาสเซิล ชัดเจนขึ้นไปอีก นั่นคือ

"อายุ 23-24 ปี, ค่าตัวไม่เกินกว่าราคาในใจ (จากที่ตาดการณ์คือ เฉลี่ยแล้วไม่ทะลุ 60 ล้าน) และต้องมีโอกาสพัฒนาต่อยอดได้อีก"

ดีลไหนมีทีมมาปั่นราคาจนเกินเพดาน นิวแทบจะถอนตัวแทบทันที ยกเว้นเคสจำเป็นแบบ Sesko ซึ่งเกิดหลังจากแตกหักกับ Alexander Isak แล้ว

ผมขอละเรื่อง Alexander Isak ไว้ก่อนละกัน เพราะวันนี้ตั้งใจมาเขียนเกี่ยวกับภาพรวมการซื้อตัวของทีมในซัมเมอร์นี้เท่านั้น

สรุปในแบบมุมของแฟนบอลอย่างผม

ผมว่าเรื่องนี้มันเหมือนการไปเดินตลาดซื้อรถมือสองที่คุณมีงบในใจอยู่ เห็นรถยนต์คันนึงสวยดี แวบแรกก็อยากได้ แต่พอคนขายเห็นว่ามีหลายคนสนใจ ราคาก็เด้งขึ้นไปเรื่อย ๆ จนคุณเริ่มมองว่ามันไม่คุ้ม คุณก็ต้องตัดใจ เดินไปหาคันที่สภาพดี ราคาเหมาะ และยังพอแต่งเพิ่มได้ในอนาคต
แน่นอนว่า "ความคุัมค่า" ของแต่ละคน มันไม่เท่ากันอยู่แล้ว

นิวคาสเซิลในตลาดซัมเมอร์นี้ก็แบบนั้น ผมมองว่าเราไม่ได้ “ล้มเหลว” แต่แค่เลือกที่จะไม่ทุ่มเกินตัวเท่านั้น

ในสายตาคนทั่วไป นิวคาสเซิลอาจถูกมองว่าน่าผิดหวังในตลาดซัมเมอร์นี้ แต่การตั้งเพดานราคาบวกกับอายุที่ชัดเจน และงบประมาณที่รัดกุม สำหรับผมนั้นไม่ใช่ความล้มเหลวใดๆทั้งสิ้น แต่เป็นการจัดการเพื่อความปลอดภัยด้าน FFP และความมั่นคงในระยะยาวของสโมสร

ตอนนี้จุดยืนของทีมต้องชัดเจน เพราะถือว่าเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของทีมเลยก็ว่าได้ จะทำอะไรต้องหนักแน่น

ดังที่มีประโยคนึง หลุดมาจากปาก Eddie Howe ว่า "We are Newcastle United!" ขณะให้สัมภาษณ์ถึงกรณี Isak อย่างค่อนข้างมีอารมณ์



ใช่ครับนิวคาสเซิลต้องแสดงท่าทีชัดเจนว่า พวกเค้าไม่ใช่ทีมที่เน้นทำธุรกิจ แสวงหากำไรเป็นกอบเป็นกำ จากการขายสตาร์ของทีม และถึงแม้พวกเค้าไม่ใช่ทีมเงินถุงเงินถังแบบทีมลุ้นแชมป์
แต่เค้าก็มีศักดิ์ศรี ที่สำคัญคือนิวคาสเซิลไม่มีความจำเป็นใดๆต้องปล่อยตัวหลักของทีมออกไป แต่ก็ยังคงไว้ซึ่งการเสริมทัพให้กับทีมในแนวทางของพวกเค้าเองได้



ขอขอบคุณที่อ่านจบครับ

ถอนตัวหรือเขาไม่เลือก มันมีเส้นบางๆนะ

ถอนตัวหรือเขาไม่เลือก มันมีเส้นบางๆนะ

ส่วนตัวว่าล้มเหลว

เอาแค่ เฉพาะตอนดีล เอคิติก้นะ อันนี้นิวประเมินพลาด และ เสียเหลี่ยมใหญ่ลิเวอร์พูลจริงๆ ตอนนั้นอิซัค ก็แจ้งแล้วว่าต้องการขาย แต่นิวไม่เจรจา หงเลยปาดเก้เลย จบไวด้วย แถมอิซัคก็ขอขึ้นบัญชีย้ายอยู่ดี ถ้าตอนนั้น นิวยอมปล่อย อิซัค จะทำให้บัญชีบวกขึ้นอีกเยอะ แล้วทำให้เอาเงินไปทุ่มเสริมตัวอื่นง่ายขึ้น พอนิวไม่ปล่อยอิซัค ลิมิตเงินก็เลยน้อย แทนที่จะได้ขายนักเตะระดับค่าตัวสถิติสโมสรกลับเก็บนักเตะให้ทีมสปิริตเสียอีก มูฟนี้ของนิวคือการบริหารงานที่ง่าวจัด ให้ขณะที่ลิเวอร์พูลคือ ซื้อตัวในตำแหน่งที่ต้องการแถมได้ปาดเป้าหมายคู่แข่งอีก แถมตัวมีสิทธิ์ช้อนตัวท็อปของติวได้อีก

เคสนี้ คล้ายเคส ตอนคูตี้ไปบาซ่า ยอมปล่อยก็จบ มีเงินเสริมทัพสบาย เงินได้จากคูตี้ แปลงร่างเป็น vvd fabinho alisson สู้การพาหงได้ ชปล ได้แชมป์ ลีก

แต่ถ้าตัดเรื่องอิซัคไป นิวตอนนี้ตัวที่ปล่อยไปก็ไม่ใช่ตัวหลัก แต่เสริมตัวอนาคตตัวจริงมา 2 ตัว ก็ถือว่าไม่ล้มเหลว

แต่ถ้าเทียบกับทีมอื่นในกลุ่มลุ้นแชมป์ กลุ่มไป ucl ก็ถือว่าล้มเหลวนะ คือไม่ได้ดูเก่งขึ้นเท่าไหร่ แต่ทีมอื่นดูเก่งขึ้น

ถ้ามันไม่มีประเด็นเรื่องอิซัก แล้วจบที่แรมซี่ และวิซซ่า จริงๆคือมันคะแนนเกือบเต็มละนะ
เพราะต่อให้ไม่ได้ตัวเป้าหมายอันดับต้นๆ แต่มันเสริมตรงตำแหน่ง นักเตะตรงตามแท็คติกหมด

ตัวที่ซื้อมาก็ไม่ได้ดูยกระดับ เสียอีซัคทีมอ่อนลงแน่นอน ผมว่าล้มเหลว

ก็จริงครับ เพราะแนวลึกไม่รู้จะเสริมยังไง เอาใครออกละ
กลางสามตัวแทบจะยึดถาวร ไม่รู้จะหาใครมาอัพเกรด
หน้าซ้าย กอร์ดอน ผมก็ว่าท้อปๆของลีคละ
หน้าขวา ได้อัพเกรดจาก Murphy เป็น Elanga สักที นี่ผมโคตรจะดีใจเลย
แบ็คซ้ายขวา ลิฟลาเมนโต ฮอลล์ ยังไงก็ต้องปั้นต่อ
เซนเตอร์ เอาจริงๆยังเหลือ บอทแมน ที่ไม่สมบูรณ์สักที หลังจากเจ็บ ACL ไปยังไงก็ต้องเอากลับมาปั้นต่อ
โกล ผมว่าโป๊บนอกจาก การใช้เท้า นอกนั้นก็ไม่ได้แย่ ได้ แรมเดลส์มาแข่งด้วยผมก็ว่าโอเคอยู่

เอาจริงๆ จะเห็นว่า ส่วนใหญ่จะทำได้แค่เสริม Squad Depth อะครับ ตัวจริงปีแล้ว กาชื่อคนที่จะเอาออกยากมาก

ประเมินพลาดไปหลายอย่างอยู่ถ้าไม่มีเรื่องอิซัคก็อาจจะเสมอตัว

รอดูผลงานเอาครับ ถ้านิวผลงานดีกว่าซีซั่นก่อนบทความนี้จะเป็นการวิเคราะห์ที่ตรงทุกจุด แต่ต้องดูภาพรวมอีกทีด้วยแหละว่าทีมอื่นๆเป็นแบบไหน บางทีถ้าแต้มเยอะขึ้นแต่อันดับร่วงเพราะทีมอื่นดีกว่าผมว่ามันก็มาตรงจุดอยู่นะเพราะทีมอื่นถ้าดูจากตลาดตอนนี้เค้าเสริมดีกว่านิวจริงๆ ส่วนนิวดีแล้วแค่ยังดีไม่พอก็แค่นั้น

แอบสงสารเอ็ดดี้ ฮาว นะ บอร์ดบริหารตอนนี้ไม่รุ้มียัง หลังจากชุดเก่าออกไป


แล้วเจ้าของทีมก็เป็นประเภทเสียหน้าไม่ได้ด้วย ทำทีมลำบากเลย

ตอนนี้ต้องยึดกับตัวที่ลงทะเบียนแค่ 24 คน แล้วลืมอีซัคไปได้เลย ปล่อยให้ ผอ.กีฬาใหม่มาจัดการ

ความคิดเห็นส่วนตัว อยากให้ประกาศขายเลยยืนราคา 150 ลป. 3 ปีไม่มีลด จะรีบเอาไปใช้นานๆหรือรอฟรีก็รอไปอีก 3 ปี เผื่อตลาดหน้า มาดริด บาซ่า บาเยิน มากล่อมนักเตะได้ก็ตัดขายเลยเท่าไหร่ก็ได้

ถ้าจะนิยามว่าราคากับอายุมาเป็นที่ตั้งสำหรับแนวทางการซื้อนักเตะ ก็ต้องมองไปที่ตัวนักเตะไม่เลือก NUFC ด้วยครับ on Fact เอ็มบูโม่+เชสโก้ สองคนนี้เลือกทีมอื่น เชสโก้นี่ชัดมากยื่นข้อเสนอดีกว่าแต่ไม่ได้นักเตะมา ถ้าพลาด 1 อาจจะบังเอิญแต่การพลาดเป้าหมายหลายคนในตลาดเดียวทีมบริหารอาจจะต้องมาประเมินแนวทาง+วิธีการที่เหมาะสมกับทีมกันใหม่

การที่ NUFC พัฒนาทีมขึ้นมาจนได้ไป UCL 2/3 ปีหลังมานี่ถือว่าเป็นความยอดเยี่ยมครับ เห็นสัมภาษณ์เชียเรอร์พูดด้วยความมั่นใจว่า NUFC มีถ้วยและได้ไป UCL แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่า NUFC ยังไม่ใช่ทีมใหญ่ที่มีแรงดึงดูดนักเตะได้มากพอ ฟุตบอลที่มีกฏการเงินมาคุมแบบนี้จะทำในแบบเดียวกับเชลซียุคเสี่ยหมี หรือ ซิตี้ยุคเริ่มต้นก็ไม่ได้ซะด้วย

กรณีอิซัคถ้าเกิดปัญหาเพราะเรื่องค่าเหนื่อยก็ควรต่อสัญญาใหม่เพิ่มค่าเหนื่อยให้โดยไม่สนว่าสัญญาจะเหลือกี่ปี มันเป็นสัญญาณที่ดีมากที่สุดคือมีแกนหลักที่เป็นนักเตะฝีเท้าระดับท็อปเป็นศูนย์กลางในการทำทีม ดู LFC กรณี Mo กับ VVD 2 คนนั้นมีประเด็นค่าเหนื่อยต่อเนื่องสุดท้ายก็ต่อสัญญา แม้แต่ซิตี้เองก็ทำสัญญายาวกับฮาลันด์ด้วยค่าเหนื่อยระดับ 500,000 GBP/W ถ้า NUFC เสียอิซัคไปจริงๆมันไม่ได้เสียแค่นักเตะฝีเท้าดี แต่มันเสียความเชื่อมั่นในเรื่องความทะเยอะทะยานที่จะทำทีมไปสู่ความสำเร็จด้วยการเป็นแชมป์

ได้แชมป์บอลถ้วยอีกสักสองสามครั้ง และเกาะกลุ่มท็อปโฟร์แบบติดๆ กันแบบมีลุ้นแชมป์สักนิดนึงก็ยังดี เชื่อว่าอนาคตจะปิดดีลนักเตะได้ง่ายขึ้น

อ่านจนจบนะ การเสริมนิวตอนนี้มันก็เพิ่มsquad depthไปลุยบอลยุโรป ซึ่งผมว่ายังขาดแนวรุกที่ไว้ใจได้อีกคน ตอนมีแผนจะเก็บอิซัคและเอาเอกิติเก้เพิ่มในตอนแรกผมว่าไม่เมคเซนส์ แต่พอมามองตอนนี้ก็ถือว่าแผนนั้นเข้าท่านะ เพราะนิวตัวรุกหลักๆมีแค่3 ตัวสำรองมันห่างตัวจริงเยอะเกิน

การเข้าตลาดปีนี้ของนิวผมว่าโจทย์แค่เก็บตัวหลัก+เสริมขนาดทีมก็พอเพราะไม่มีหลังบ้าน แต่การจะเสียตัวหลักอย่างอิซัคและต้องเอาเงินมาละเลงโดยไม่มีใครช่วยโค้ชดูผมว่าเสี่ยงมาก และจุดนี้ทำให้มองว่านิวล้มเหลวในตลาดนะ