เพื่อนผมสมัยเรียนก็อารมรุนแรงแบบนี้แหละ แสดงอารมแล้วคนอื่นกลัว มันก็ทำเรื่อยๆ พอถึงจุดนึง มันมีคนเอาคืนไม่ใช่คนเดียวแต่ 2-3 คน ต่อยกันเละทุกวันจนมันไม่อยากต่อยละ ก็หงอไปเอง อารมทีออน เกรย์จอย สายตานี่คือกลัวเลยเพราะเจอกันทุกวัน เห็นหน้าก็วันนี้ไม่กูก็มึงเจ็บตัวอีกละ จิตใต้สำนึกมันจะเริ่มมีและเกรงใจ

เคยไปเตะบอลที่ข้างป่าช้าสัก 1 ทุ่มแม่งโมโหไรไม่รู้เตะ ไปทางเมน แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย เพื่อนที่มันกลัวเดินมาจะเอาเรื่องแค่นั้นแหละเดินไปเก็บเองเลย

แต่ทุกวันนี้มันน่าจะใจเย็นละมั้ง เห็นไปเป็นครูฝึกยิงปืนอีก ผมยังงงเลยมึงเนี่ยนะ จะไปยิงใครตายไหมเนี่ย

ให้มันจับใบแดง โดนทหาร แก้นิสัยนี้ได้100%

สถานพินิจเท่านั้นปล่อยมันไปเจอพวกเดนสังคมของจริง จะได้รู้ว่าอยากโตมาเป็นแบบนั้นไหม

เอาไปรักษาครับ แบบนี้ป่วยแน่นอน ป่วยมากด้วย
ทางที่ดีเอา พ่อหรือแม่ไปรักษาด้วย อาจจะไปทั้งพ่อแม่
แบบนี้ป่วยทั้งบ้าน

ลาออกจากรร.แล้วให้ไปเรียนที่ใหม่เลย

เป็นผมคงไม่กล้าสู้หน้าที่เดิมอ่ะ

ไปขอโทษครูและปล่อยให้รับโทษตามกฎหมาย

พาไปบำบัดตั้งแต่มันต่อยพ่อละครับ คงไม่หมักหมมปัญหาไว้