เท่าที่ท่านเคยสัมผัสการทำงานร่วมกันมาโดยรวมไม่เกี่ยงสายอาชีพ
(ไม่นับคนไทยด้วยกัน)

สำหรับผม

ขยันสุดผมให้เวียดนาม (ทุก Gen) กับญี่ปุ่น (เฉพาะ Gen 40+ ส่วนรุ่นใหม่ค่านิยมทำงานหนักน่าจะไม่ค่อยมีแล้ว)

ส่วนขี้เกียจสุดเท่าที่เห็นคือ ยุโรปตะวันตก (พวกประเทศพัฒนาแล้วรายได้สูง เช่น ฝรั่งเศส สวิส สเปน)

ปล.ทั้งหมดแค่แสดงความเห็นนะครับ ไม่ได้ดูถูกเชื้อชาติ

พูดถึงชนชาติยังสงสัยอยู่จีนมันพัฒนาก้าวกระโดดขนาดนี้ได้ไง หรือที่มันอยู่บ้านเราคือคัดแย่ๆ มา

ขยันกับขี้เกียจวัดยังไงก่อน


ทำงานเกินเวลามาก่อน คือขยันมั้ย

เข้างานตรง ออกงานตรง คือขี้เกียจมั้ย


หรือขี้เกียจคืออู้เวลางาน
ทำงานเสร็จก่อนหรือตามกำหนด จัดว่าขยันมั้ย



ทำเกินหน้าที่ กับทำเเค่ตามหน้าที่อีก


ผมว่ามันวัดยาก

ด้วยระบบเค้าคือขอเเค่มีผู้นำเข้มเเข็งเเละพร้อมจะพัฒนาไว้ก่อนเลยครับ

คหสต จากที่เจอมานะครับ

ขยันสุด ญี่ปุ่น จีน เกาหลี (เวียดนาม ได้ยินมา)

ขี้เกียจสุด ไทย อิตาลี

ทำงานฉลาดสุด สวิต เยอรมัน

เท่าที่เคยติดต่องาน active ตอบเมลไวๆผมให้ จีน,เวียดนาม ส่วนญี่ปุ่นรองลงมา อินเดียไม่ชอบสุด เวลางานมีปัญหา อ้างนู้นอ้างนี่ เก่งชิบหาย

อินเดียคนมัน present เก่งจริงๆ ผมละเบื่อ แถไหลๆ ไปๆมาๆคนเชื่อเฉย

อินเดีย มาทำงานในไทยแต่ใช้ไทมโซนอินเดีย กล้วยมาก

คิดว่า

ญี่ปุ่น ดูตั้งใจ active ตามกฏไว้ก่อน เดี๋ยวผลลัพธ์มาเอง

ยุโรป ดูชิว ไม่ strict แต่ผลลัพธ์ได้

ไทย เนี่ย บางที่ดูซีรีส์ในที่ทำงานได้ งงมาก เช้าชามเย็นชามก็เยอะ ละไม่ค่อยตรงเวลาเป็นปกติ

สำหรับผมจากที่สัมผัสมาด้วยตัวเอง

อเมริกา สายลุย ทำงานหนัก แต่เอาใจลูกน้องดี ถึงไหนถึงกัน

ญีปุ่น กฏระเบียบ เนี้ยบมาก เป้ะเว่อ ทำงานตามขั้นตอน

จัน อันนี้ก็สายลุย แต่ลุยแบบตามใจกรุ กรุจะทำแบบนี้ เอาแต่ใจ ถ้าไม่พอใจแม่งโวยวายเสียงดัง

อินเดีย - อินโด อันนี้โครตเฟรนลี่ อยากได้แบบไหน อยากให้ทำอะไรบอก จัดให้หมด เสียอย่างเดียวกลิ่นตัวแรง

อาจจะไม่ได้เป็นทุกคนนะ ก็มีปะปนกันไปทั้งดีและไม่ดี แค่ส่วนใหญ่ที่เจอเฉยๆ

ขยันสุด ไทย

ขี้เกียจสุด ไทย

สรุป เป็นที่ตัวบุคคล ไม่เกี่ยวกับเชื้อชาติ

จบ ปิดมู้ครับ ฮ่าาาาา

เยอรมัน ญี่ปุ่น พวกนี้เวลางานจริงจังมากๆ ทำงานไม่ติดเล่น(แบบเราๆ)
แต่เข้าออกงานค่อนข้างเป็นเวลา มีขอบเขตชัดเจน
แต่เลิกงานแล้วจะยังไงก็แล้วแต่เลย

อิตาลี พอๆกับไทย เบรคบ่อย เด๋วไปดูดบุหรี่ ฯลฯ
ทำงานไปเล่นไป คล้ายๆสเปนแต่ฝั่งสเปนยังขยันกว่า
ส่วนใกล้ๆเรา มาเลย์ก็คล้ายๆกัน ไม่ค่อยไปเบรค เน้นเม้ามากกว่า

ส่วนตัวผมชอบทำงานกับคนอังกฤษ คุยไม่ยาก จริงจังแต่ไม่เว่อร์
มีมุขเลมๆหรือพวก dad joke เยอะ ขำบ้างไม่ขำบ้าง

ชนชั้นแรงงาน ความขยันมันอยู่ในสายเลือดครับ ไม่ขยันคืออดตาย แม้จะมีการล่าพวกชนชั้นำไปเยอะก็เถอะ

ส่วนที่อพยพก็มีทั้งดีและแย่ ที่ดีๆก็ร่ำรวย ที่แย่ๆก็กลายเป็นโจรก็เยอะ

อีกเรื่องคือการเปิดประเทศเข้าสู่ระบบทุนนิยม เปลี่ยนทุกอย่าง รับความรู้ บูรณาการ ให้เครดิตผู้นำเขาล่ะ ต่อให้จะโดนนานาชาติประนามยังไง ผลประโยชน์มาก่อน

รุ่นใหม่ๆในจีน คุณภาพกว่ารุ่นเก่า พูดไม่เกินจริง เพียงแต่มันคือด้านการศึกษา แต่ในเรื่องอื่นๆผมว่ารอดูอีก 2-3 เจน เพราะเมื่อสุขสบาย ความขี้เกียจก็ตามมา

ทุกอย่างก็แล้วแต่ตัวบุคคลครับ ไม่ได้เกี่ยวกับสัญชาติ

อย่างฝรั่งเศส(เจ้านายผม)ที่ท่านว่า ผมเจอกลับกันเลยคือ แม่มมมมมมมมมมมมมมไฮเปอร์ฯและบ้างานแบบไม่สนเวลาสุดๆล่ะ คือฝรั่งส่วนใหญ่ที่เจอ เขาจะเคารพเวลาส่วนตัว ลาหรือป่วยอะไรแบบนี้เขาจะไม่กวน แต่แกงค์ที่ผมเจอนี่ไม่ได้เลย พักร้อนได้ ขึ้นดอยก็ติดโน๊ตบุ๊คไปด้วยแล้วกัน โทรหา3-4ทุ่มเป็นเรื่องปรกติมาก เพราะยุโรปถามงานมาตอนนั้น

กลับกันอย่างสัญชาติที่ควรจะขยันและซื่อตรงอย่างญี่ปุ่น แม่มมมมก็ชวนผมโดดงานหนีกินเบียร์เป็นกิจวัตรตอนหาลูกค้าเสร็จ เพราะขี้เกียจกลับเข้าออฟฟิศเช่นกันครับ

นอกจาก ญี่ปุ่น เยอรมัน ที่ทุกคนน่าจะรู้ๆกันอยู่แล้ว อีกชาติยกให้จีนยิ่งพวกตัวท็๋อปเก่งๆนะขยันแบบตะโกน

คงด้วยความที่เค้าต้องแข่งขัน อ่านหนังสือหนักเพื่อแข่งกับคนเยอะๆกันมาตั้งแต่เด็กด้วยมั้ง ทำงานกันหนักจริง