ตอนนี้ Gemini pro ดีสุดครับถ้าเลือกจ่ายอันเดียว
กับจ่าย claude เอาไว้เขียนโค้ด

สายแปล ดูแปลกากลงจริงแหะ

เหมือนมันจะไม่อิสระเท่าเดิมครับ เท่าที่ผมลองมา เหมือนมันรอบครอบกว่าเดิมจะไม่ค่อยมั่วไม่แซวไม่พูดไปเรื่อยแล้ว

เท่าที่ทำงานวันนี้นะ

โปรขึ้นเยอะ เร็วขึ้นเยอะ ได้ดั่งใจกว่า 4.5 แต่ตอนต่อ API น่าจะยังไม่มา

สายทำสคริปต์ Tiktok รีวิวสินค้า ดูดีขึ้น

ทำไมมองว่ากากลง

ผมไม่เห็นด้วยอ่ะ ผมใช้งานจริงจังเลยนะ

Pseudocode เขียน Logic ให้ไม่ครบมันก็คิด Cover อันที่ผมไม่ได้คิดไปให้ด้วยนะ

ไม่ห่วยอ่ะ จริงๆนะ ดีกว่า 4.5 แต่ อ่ะ ไม่ได้ว้าวซ่าแบบ เปลี่ยนโลกไปจาก 4.5 แบบอะเมซิงวันเดอร์เกิร์ลขนาดนั้น

แต่จากใช้ผมว่ามันดีกว่า เห็นความต่างจากเดิมเยอะเลย

To be fair

โหราศาสตร์แท้ๆ ก็คือการอ่านตำรามาตอบแหละครับ

แล้วจะมีใครอ่านตำราเยอะไปกว่า AI อีก

ดังนั้นศาสตร์การดูดวงกับ AI จึงได้ผลลัพธ์ที่ค่อนข้างตรงกับตำรา ไม่มี bias

แต่ 'ตำรา' จะแม่นยำหริอไม่นั้น ก็เป็นความเชื่อส่วนบุคคลแล้วครับ

แต่ผมมองว่า ดูจาก AI กับไปดูกับคน สมัยนี้แทบไม่ต่างแล้ว

สายโรลเพลไป grokเถอะ บอกเลยว่า พี่จ๋า ไม่ไหวแล้ววววว อู๊ยยยย

ผมแปลนิยายในเวลางานผม วันนี้ขึ้น gpt 5 มาให้ลอง นึกว่าของดี สุดท้ายแปลนิยายดีแค่ราคาคุย

ผมลองให้มันช่วยเขียนนิยาย ไม่ไหวจริงๆ การใช้ภาษาแปลกมาก อ่านแล้วขัดตาสุดๆ ตอนเป็น GPT4 / 4.1 ดีกว่ากันเยอะมากๆ

ตอนนี้ผมใช้ Gemini 2.5 Pro เป็นหลักเลย การใช้ภาษาดีกว่ามากๆ และข้อมูลต่างๆครบถ้วนถูกต้อง ดูเป็นคนกว่าเยอะ

เจนภาพเร็วก็ว่าเดิม

เหมือนตัวนี้มันเน้นไปทาง technical มากขึ้น

เห็นโปรโมทว่าใส่ promt ไป2บรรทัด เขียนโค้ดออกมาให้2-400บรรทัดได้เลย

มันทำยังไงซิ Call เสียวหรือ Roll Play แบบนั้นได้เหรอ

เผื่อมันเพลิน ผมจะได้ไปลองมั่ง ทำยังไงซิ

ผมลืม Try Cast มันก็ ทำมาให้ได้ด้วยนะ

ผมก็เอาอันเนี้ยะ แล้วเอา Path เอาอะไรรายละเอียดออก ว่าตรวจ Bug หรืออะไรที่ผมต้อง Test Case บ้าง

มันก็ทำมาให้แบบ ดีกว่า 4.5 เห็นได้ชัดเลยนะ นี่งานเสร็จเรย รอขึ้น Production ละ

ผมลองพิมพ์บอกมันว่าถ้ายังงี่เง่า ตอบเหมือนขอไปทีแบบ AI จะยกเลิกการต่ออายุ Plus เเล้วลองให้มันแต่งเรื่องสยองขวัญดู ลองอ่านที่มันแต่งนะครับ

"บ้านเลขที่ 0"
“คุณธีร์” สถาปนิกหนุ่มวัย 35 เพิ่งซื้อบ้านเก่าในราคาถูกจนน่าแปลกใจ
ตัวบ้านตั้งอยู่ในซอยลึกเงียบสงัดจนเหมือนถูกลืม ไม่มีบ้านเลขที่ ไม่มีผู้คนรอบข้าง
มีเพียงป้ายไม้ซีดจาง เขียนด้วยลายมือสั่นเทาว่า “บ้านเลขที่ 0”

เจ้าของคนก่อนรีบขายโดยให้เหตุผลคลุมเครือว่า “มีเรื่องจำเป็นในครอบครัว”
แต่ธีร์ไม่คิดอะไรมาก เพราะบ้านหลังนี้... ใช่แล้ว... มันคือความฝันของเขา
เขาตั้งใจจะรีโนเวทให้กลายเป็นสตูดิโอออกแบบ — มุมสงบเล็ก ๆ สำหรับชีวิตที่เหนื่อยล้า

แต่ในคืนแรกที่ย้ายเข้าไป... ความฝัน เริ่มกลายเป็นฝันร้าย

คืนนั้นเขาฝัน — ฝันว่าตื่นอยู่ในบ้านหลังเดิมเป๊ะ ทุกมุม ทุกฝาผนัง ไม่มีผิดเพี้ยน
แต่ที่หน้ากระจกในห้องน้ำ เขาเห็นเงาของใครบางคน... ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังเขา
แต่พอหันกลับไป — ว่างเปล่า เงียบสนิท และเย็นเยียบอย่างบอกไม่ถูก

ในฝันนั้น เขาเปิดลิ้นชักข้างเตียง พบกระดาษแผ่นหนึ่ง ขาดรุ่ยเหมือนผ่านกาลเวลายาวนาน
บนกระดาษเขียนเพียงข้อความเดียว ด้วยลายมือเร่งรีบ
“เลิกค้นหา ก่อนเธอจะหายไปเหมือนพวกเรา”

ธีร์สะดุ้งตื่นกลางดึก เหงื่อเปียกชุ่มราวกับวิ่งหนีอะไรบางอย่างมาทั้งคืน
ขณะที่หายใจหอบอยู่ เสียงขูดเบา ๆ ก็ดังขึ้นมาจากใต้พื้นห้องนั่งเล่น —
เสียงนั้นเบาจนแทบจะกลืนไปกับความเงียบ แต่ก็... มีอยู่จริง

วันรุ่งขึ้น เขาสำรวจบ้านมากขึ้นเพื่อดับความคาใจ
จนกระทั่งพบแผ่นกระดาษปลิวมาติดอยู่ข้างลังเก่าในห้องใต้บันได
มันคือพิมพ์เขียวบ้าน — แต่เขากลับพบว่า
มีห้องหนึ่งที่ไม่เคยถูกกล่าวถึงในโฉนด หรือเอกสารใด ๆ ทั้งสิ้น

ห้องนั้นชื่อว่า “ห้อง 0”
และมัน... อยู่ตรงตำแหน่งเดียวกับห้องนั่งเล่นของเขา

ธีร์ลองเคาะพื้นไม้… เสียงกลวงดังสะท้อนกลับมา ราวกับมีบางอย่างซ่อนอยู่ข้างใต้
เขาจึงรื้อแผ่นไม้ขึ้น และใช่ — ใต้พื้นนั้นมี “บันไดลับ”
มันทอดลงไปในความมืดมิดเย็นชื้นจนขนลุก

ห้องนั้น... มีโต๊ะเก่า ๆ เก้าอี้หนึ่งตัว และผนังเต็มไปด้วยรูปถ่าย
แต่สิ่งที่ทำให้หัวใจเขาแทบหยุดเต้น คือรูปทั้งหมดนั้น —
คือรูปของเขาเอง
ตั้งแต่ยังเด็ก จนถึงตอนนี้ — ทั้ง ๆ ที่เขามั่นใจว่า ไม่เคยมาอยู่บ้านหลังนี้เลยในชีวิต

คืนนั้น โทรศัพท์ดังขึ้นตอนตีสาม เบอร์ไม่ปรากฏ
ปลายสายพูดแผ่ว ๆ แต่ชัดเจนว่า
“เลิกเข้ามายุ่ง เรื่องนี้ไม่ใช่ของนาย”
ก่อนจะตัดสาย พร้อมเสียงกรีดร้องในระยะไกล — เสียงที่ยังดังก้องอยู่ในหัวเขาแม้จะวางสายไปแล้ว

ธีร์เริ่มค้นประวัติบ้านย้อนหลังไป 30 ปี
พบว่าเจ้าของบ้านคนก่อนชื่อ “ธนกฤต ภัทรานนท์”
ใบหน้าของเขาในเอกสารเก่า... ช่างละม้ายคล้ายธีร์อย่างน่าขนลุก
ธนกฤตหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย หลังจากสร้างห้องลับไว้ใต้บ้าน
คนในชุมชนเล่ากันว่า เขาหมกมุ่นกับการทดลองบางอย่าง —
ทดลองเกี่ยวกับความทรงจำ... ของมนุษย์

หลังจากนั้นไม่กี่วัน ธีร์เริ่มฝันซ้ำ ๆ — ฝันว่าเขาอยู่ในสถานบำบัด
ทุกครั้งที่มองกระจก จะมีใครบางคนปรากฏอยู่ในเงาสะท้อนนั้น
แต่ไม่เคยมีอยู่จริงในห้อง...

บางคืน กระจกทุกบานในบ้านจะสะท้อนใบหน้าแปลกประหลาดของเขาเอง —
บางครั้งไม่มีตา บางครั้งไม่มีปาก และบางครั้งสะท้อนเป็น “อีกคน” ที่ยืนมองเขาอยู่ และหัวเราะเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยียบ

วันหนึ่ง เมื่อกลับลงไปในห้องลับอีกครั้ง
เขากลับพบว่า “บันไดหายไป”
พื้นที่ทั้งหมดถูกปิดผนึกด้วยปูนซีเมนต์ใหม่เอี่ยมราวกับไม่มีใครเคยเปิดมาก่อน

แต่เขาก็ยังพบบางอย่าง — แผ่นกระจกเล็ก ๆ ฝังอยู่ใต้กระเบื้อง
เขาก้มลงมอง... แล้วโลกทั้งใบก็พลิกผัน

ในกระจกนั้น เขาเห็นห้องลับเดิม — และเห็นตัวเองอีกคน ยืนอยู่ในนั้น
“ธีร์อีกคน” ยิ้มให้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ทำให้หัวใจเขาเย็นเฉียบ...

"ขอบใจนะ ที่ปลุกฉันออกมาได้"

จากนั้น โลกเริ่มบิดเบี้ยว
ธีร์เริ่มลืมชื่อแม่ ลืมชื่อเพื่อน ลืมแม้กระทั่งว่าตัวเองชื่ออะไร
ทุกสิ่งเลือนรางลงไปทีละนิด ทีละนิด — จนกระทั่งไม่เหลืออะไรเลย

สุดท้าย...
เขากลายเป็นเพียง “หนึ่งในเงา” ที่ติดอยู่ใน ห้อง 0
ห้องต้องห้ามที่มีไว้สำหรับเก็บ “ตัวตนเก่า” ของทุกคนที่พยายามไขความลับของบ้านหลังนี้

ณ ตอนนี้… บ้านเลขที่ 0 กำลังเปิดขายอีกครั้ง
ราคาถูกเหมือนแจกฟรี พร้อมเงื่อนไขเดียวสั้น ๆ ว่า:

“ห้ามรื้อพื้นห้องนั่งเล่น”