แถวบ้านมีลูกตอนไม่พร้อมก็เยอะอยู่นะแต่แบ๊คดี(พ่อแม่ทั้ง2ฝั่ง)เลยไม่ค่อยมีปัญหาอะไร

ถ้าให้พร้อม ผมว่า 40-50 ปี

เอาจากพี่เขยผมนะ แกอยากมีเพราะเหมือนเป็นpatternแกที่โตมาว่าชีวิตวัยผู้ใหญ่ ต้องมีพ่อแม่ลูกเป็นครอบครัว คือแกกับเมียก็ทำงานราชการทั้งคู่ เป็นวิศวกรด้วย มีได้แหละเรื่องเงิน ความพร้อม สิทธิ์อะไรมันพอซัพพอร์ตได้อยู่ แต่ที่มีปัญหาคือพอเด็กเริ่มโต แม่ต้องกลับไปทำงานแล้วไม่มีคนเลี้ยงลูก แกต้องให้แม่ตัวเอง(ย่า)มาช่วยเลี้ยงให้ ละไม่ได้มีคนเดียว มีเบิ้ลมาอีกคน ก็ให้ย่าเลี้ยง คือย่าเขาก็รักหลานอะนะ แต่คนแก่อะเรี่ยวแรงเขาก็ไม่ได้สดๆ แล้วต้องมาอุ้มหลาน เลี้ยงหลานช่วงกลางวัน แทนที่จะได้ไปใช้ชีวิตวัยเกษียณ แกก็มีบ่นให้แฟนผมฟังแหละเรื่องเหนื่อย ได้นอนน้อย

พี่เขยหลังๆแกเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินละ เพราะเปย์ลูกค่อนข้างหนัก แต่ก็เข้าใจว่าแกอยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก แต่มันก็ตึงมือไปหน่อย เห็นเริ่มมีทะเลาะกับเมีย โชคดีแกไม่ได้เหลวไหลอะไร แกทำงานโอทีแบบเถื่อนมากๆอะ ทำทุกวัน คิดว่าพอลูกแกโตถึงวัยที่ดูแลตัวเองก็คงสบายขึ้น ตามฐานเงินเดือนราชการ แต่มันติดนิดหน่อยตรงที่พอมีละเดือดร้อนพ่อแม่ต้องมาช่วยเลี้ยงแบบfull timeแบบนี้ก็ดูโหดเหมือนกัน อย่างว่าวิถีชีวิตคนอะนะ จะให้เมียออกงานมาเลี้ยงลูกแบบfulltimeแบบยุคก่อนก็ยาก ถ้าผู้ชายรายได้ไม่ได้สูงcoverรายจ่ายได้ขนาดนั้น จะเอาไปให้คนอื่นเลี้ยงก็ไม่รู้ว่าไง ข่าวแย่ๆก็เยอะ ส่วนผมกับแฟน เรื่องเงินผมว่าพอไหว แต่คิดว่าพอต้องกลับไปทำงานทั้งคู่จะให้คนแก่มาเลี้ยงอีกคงไม่ไหวอะ เพราะพี่เขยใช้สิทธิ์ส่วนนี่้ไปแล้ว แม่ผมผมก็อยากให้แกพักผ่อนหลังจากกร่ำศึกมาทั้งชีวิตอยู่ละ ไม่อยากให้แกต้องมานั่งเลี้ยงหลานอีก ยังคิดๆว่าจะมีดีไหม

ถ้าที่ควรจะเป็นจริงๆ คนมีแฟนแล้ว เด็ย สดกันใหม ถ้าสดก็ต้องใส่ถุง

ไอ่พวกให้แฟนกินยาคุมมันก็เห็นแก่ตัวทั้งนั้นแหละ ร่างกาย ผญ เขาเสียหายนะเอาจริง ตัวเองจุ่มในสบายตัว

บางคนเด็ยแต่เน้นแตกนอกฟลุกไม่ท้อง ไม่ได้แปลว่ามีสมองกว่าคนอื่นแค่ไม่พลาด

ตอนผมมีผมก็ยังไม่พร้อมนะ ยังไม่ได้ตรวจโรคอะไรเลย พอดีถึงรู้ว่าแฟนเป็นธาลัสซีเมียแบบแฝง แต่โชคดีที่ลูกไม่ได้เป็น ตอนนี้ก็ม.ปลายแล้ว ทุกอย่างผ่านมาด้วยดี ล้มลุกคลุกคลานมาด้วยกันจนมีทุกวันนี้

ผมก็ไม่พร้อมเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพร้อม แต่พอมีแล้ว ลูกคือโลกทั้งใบของผมจริงๆนะ แต่ก็อาจมีบางครั้งที่ลููกป่วย จะมีความคิดแว๊บขึ้นมาว่า ไม่น่าทำให้ลูกเกิดมาบนโลกนี้เลย แต่พอหายป่วย ได้กอด ได้หอม ได้พูดคุย ได้อยู่ด้วยแล้ว ลูกคือทุกอย่างในชีวิตผมจริงๆนะ ก็เลยคิดต่อไปว่า จะดูแลเขาให้ดีที่สุด ความสุขของลูกคือความสุขของผมจริงๆ