ตั้งมู้เกี่ยวกับซามูไรพเนจร 2 วันติดฮะ

คิดว่าถ้าคนที่มาฝึกวิชาเพลงดาบล่องนภากับท่านอาจารย์ฮิโกะ เซจูโร่ ไม่ใช่เคนชินพระเอกของเรา แต่เป็นพวกไซโต้ อาโอชิ ชิชิโอ คิดว่าพวกนี้ฝึกแล้วจะเก่งกว่าพระเอกมั้ยฮะ

เพราะในเรื่องมีบอกไว้อยู่ว่าพระเอกด้วยสรีระทางร่างกายไม่ได้เหมาะกับการเรียนเพลงดาบล่องนภาตั้งแต่แรก เพราะตัวเล็กเกินไป เลยดึงศักยภาพเพลงดาบออกมาได้ไม่เต็มที่ แต่ขนาดดึงได้ไม่เต็มที่ พรี่ยังเก่งจัด คิดว่าถ้าให้คนอื่นที่ร่างกายดีกว่ามาฝึกแทนพระเอกจะเก่งกว่าพระเอกเยอะมั้ยฮะ หรือไม่หรอกพระเอกยังเก่งกว่า

ก็ถ้าตามเนื้อเรื่องจริง คนสรีระดีกว่าก็จะเก่งกว่าพระเอก

แต่ถ้าตามความเป็นโชเน็น พระเอกชนะทุกอย่าง

ลุกน้องชิชิโอนักดาบเด็กนั้น ถ้ามีวิชาดีคงโหดจัดอ่ะ

ส่วนในเรื่องชอบเขี้ยวทะลวงที่สุดละ ไซโต้ ฮาจิเมะ เท่จัด

จะบอกว่าร่างกายดีกว่าก็เลยเก่งกว่าคงไม่ใช่เพราะเพลงดาบล่องนภาสืบทอดกันด้วยชีวิตของอาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชา

ผู้รับสืบทอดวิชาดาบรุ่นปัจจุบันจะต้องเก่งกว่ารุ่นก่อนเสมอครับถ้าอ่อนด้อยกว่าจะรับสืบทอดมาไม่ได้

ถ้าเอาเรืองรูปร่าง ไซโต อาโอชิ ก็ยังไม่ได้
มีแค่ฮิโกะ เซจูโร่คนเดียวที่ร่างกายแข็งแกร่ง กล้ามบึก

ถ้าร่างกายดีกว่าเคนชินก็คงเก่งกว่าได้ ฝึกถึงขั้นสุดยอดก็คงระดับเดียวกับอาจารย์ฮิโกะ คือในเรื่องมันก็บอกไว้ว่า เพลงดาบล่องนภามันโหดในตัวอยู่แล้ว ถ้าฝึกเพลงดาบนี้ยังไงก็เก่ง

ผมไม่เคยอ่านเลย แต่ถ้าเพลงดาบน้ำสุดยอดมากแล้ว คนมาสืบทอดจะเก่งกว่าได้ยังไงครับ หรือมีเกณอื่นในการตัดสินใจ

อาจจะประสิทธิภาพดีพอควร

แต่อย่าลืมว่า พระเอกร่างกายก้ดี ไม่งั้นไม่เป็นบัตโตไซตั้งแต่อายุ 14 หรอก

ที่สำคัญคือเคนชิน เป็นตัวละครที่สติปัญญา ไหวพริบดีมาก

ส่วนใหญ่ที่ชนะเลยคือ วิเคราะห์ศัตรูออกแล้วโจมตีจุดอ่อน

ต่อให้คนอื่นฝึก ก้ประสิทธิภาพไม่เท่าพระเอก (ยกเว้ร อาจารย์แกละกัน ตัวบัค)

+1 ไอ้นี้แหละ ดาบสวรรค์เซตะโซจิโร่ สปีดมันเหนือกว่าพระเอกแบบชัดเจนมากจนต้องเนิร์ฟให้มันเกรียนแตกถึงงัดมันลง ไม่แน่ใจว่ามันฝึกด้วยตัวเองหรือชิชิโอฝึกให้มัน แต่ถ้ามันได้ล่องนภาไปโคตรop

มันไม่เชิงเก่งกว่าครับ ท่าไม้ตายนาคาอัสนีบาตทะยานฟ้า ศิษย์ต้องฝึกเองครับคือพูดง่ายๆต้องตกผลึกเอง
ส่วนการถ่ายทอดท่าไม่ตาย อาจารย์จะใช้กระบวนท่า นาคานพเศียร คือการโจมตี 9 จุด ด้วยท่าฟัน 8 ทิศทาง และการแทง อีก 1 จุด
พูดง่ายๆสำนักนี้อาจารย์ต้องตายครับ เพราะท่านาคาอัสนีบาตทะยานฟ้า จะแก้ท่านาคานพเศียรด้วยการสลับเท้าโดยไม่ต้องรออีกเท้าก้าวแล้วค่อยฟัน พูดง่ายๆคือชิงจังหวะลงมือก่อนคู่ต่อสู้ อาจารย์ที่โดนท่านี้จะโดนฟันเเนวเฉียง แต่เนื่องจากพระเอกใช้ดาบสลับคม อาจารย์เลยไม่เป็นอะไรมากครับแค่มีรอยแผล ส่วยฮิโกะ เซจูโร่มีร่างกายที่เหมาะกับท่านาคานพเศียร แต่ เคนชินจะไมาเก่งท่านร้เนื่องจากสรีระไม่เหมาะสม แต่สรีระเคนชินเหมาะกับท่านาคาอัสนีบาตทะยานฟ้าเพราะเป็นท่าที่ต้องชิงจังหวะมากกว่าพละกำลัง
ที่จำได้ประมาณนี้ครับ
ยังชอบคำพูดที่ว่า ดาบคืออาวุธฆ่าคน เพลงดาบคือศิลปะแห่งการฆ่าคน ถึงจะพูดให้สวยหรูยังไงแต่มันก็คือความจริง

ในเรื่องเวลารับสืบทอดกระบวนท่าสุดท้ายที่เป็นท่าที่มีอานุภาพมากที่สุด(มังกรอสุนีบาตทะยานฟ้า) อาจารย์ผู้สืบทอดจะใช้ท่ามังกรนพเศียรเป็นท่าทดสอบโดยให้ลูกศิษย์ที่รับสืบทอดใช้ท่ามังกรอสุนีบาตทะยานฟ้าสวนกลับ ถ้าลูกศิษย์ที่รับสืบทอดชนะอาจารย์ผู้สืบทอดจะตายในทางกลับกันถ้าลูกศิษย์แพ้,ลูกศิษย์ก็จะต้องตายเช่นกัน

เรื่องเพลงดาบเหมาะกับคนร่างกายสูงใหญ่กำยำ มันคือผลในระยะยาวครับ ในเรื่องก็มีบอกไว้เป็นระยะ ทั้งจากปากคำของหมอเมงุมิ กับเจ้าตัวที่พูดเองในช่วงท้ายเรื่อง

ตอนที่เคนชินสำเร็จเพลงดาบล่องนภา ความเก่งในเชิงดาบของเคนชินขึ้นสู่จุดสูงสุดเทียบเท่าเซจูโร่แล้ว
ไม่ใช่ว่าคนร่างกายสูงใหญ่กว่ามาฝึกแล้วจะเก่งเชิงดาบไปกว่านั้นได้
แต่ความแข็งแรงของร่างกายมันไปมีผลในเรื่องของการใช้กำลังเข้าหักกันเฉยๆ ซึ่งวิชาไหนๆก็เป็นแบบนี้ ถ้าคนเชิงเท่ากันมาสู้กัน สุดท้ายก็จบที่ลำหักลำโค่นว่าใครแข็งกว่า

สรุป เอาคนอื่น พวกไซโต้ อาโอชิมาฝึก ก็ระดับฝีมือสูงสุดเท่าเดิมแหละ คือสูสีกับเคนชิน แต่อาจจะถือดาบใช้วิชานี้ต่อได้นานกว่าเคนชินแค่นั้น


ป.ล. ไซโต อาโอชิ พวกนี้ก็ตัวสูงใหญ่กว่าเคนชินพอสมควรเลยนะ
ตาม wiki หรือ fan site ต่างๆลงข้อมูลไว้ว่าเคนชินสูงราว 160 ส่วนสองคนนั้นสูง 180 เศษๆ เกือบเท่าจารเซจูโร่ที่สูง 189 ซม. แต่กล้ามไม่บึ้กเท่าจารเซจูโร่แค่นั้นเอง

160 ซม
มันเอาคนยุคปัจจุบันมาคิดครับ

เคนชิน เป็นคนยุค 1870 ยุคนั้นคนญี่ปุ่นทั่วๆ ไปน่าจะสูง 155-160

ส่วนเคนชิน ตัวเล็กกว่า คนทั่วไป ผมว่า น่าจะสูงประมาณ 150-155

เอาให้ตรงเป๊ะตาม data book เลยคือเคนชินสูง 158 ซม.
ผมไม่ได้เซฟหน้านั้นเก็บไว้ มีแต่หน้าของเซจูโร่กับชิชิโอ ซึ่งก็เป็นเลขเดียวกับที่ผมกล่าวข้างบน

ผมก็ยึดตามที่คนเขียนบอกน่ะแหละครับ

ความถนัด : ทุกอย่าง
งานอดิเรก : ทำตัวมั่นใจเต็มเปี่ยม

สมแล้วที่ป็นท่านอาจารย์