ผมว่าไม่ใช่นะ หยุดยิงในความคิดผมคือต้องกลับมาเจรจาใหม่ ถ้าสำเร็จก็หยุดถาวร ถ้าไม่สำเร็จก็อาจสู้รบกันต่อ หรือเจรจารอบต่อๆไป

ซึ่งมันควรอิงตามพื้นเพที่เกิดขึ้นก่อนหน้าเกิดการสู้รบ อันไหนเป็นฉนวน อันไหนของไทย อันไหนของเขมร ก็ควรตกลงตามนี้ก่อน แล้วถ้าต่างฝ่ายต่างไม่ยอมก็เป็นขั้นต่อไป

แต่ถ้าฝ่ายไหนเพลี่ยงพล้ำมากกว่าแบบชัดเจน เวลาเจรจาก็ต้องเสียเปรียบ

ผมว่าน่าจะเข้าใจผิดกันนะ


ถ้าจะยึดง่าย เหมือนในเกมส์ ... ป่านนี้ ข้างบ้านหลายประเทศบนโลกคงตีกันเละ



แต่ก็อย่างที่หลายท่านว่าไว้ .. คือใครยึดจุดปัญหาได้ตอนนี้ ก็แต้มต่อสูงหน่อย

เบื้องต้นก็ยึดไว้ก่อน คราวนี้พอเจรจาอีกฝ่ายจะขอคืน ฝั่งชนะที่ยึดได้ก็เรียกร้องผลประโยชน์ มากน้อยก็ต้องได้บ้าง

ที่เข้าใจมันแค่จะยึด แล้วเอาไปต่อลองในโต๊ะอีกที

มันไม่ใช่ว่า ยึดได้ = ได้

มันเหมือนยึดเพื่อเอาไปเป็นอำนาจต่อรองว่า ตอนนี้ตูอยู่ที่นี่นะ ตูได้ที่นี่

ถ้าอีกฝั่งไม่ยอม เจรจาไม่ลงตัว ก็ทำสงครามต่อ

แต่แค่คนมีพื้นที่คือเอาข้อได้เปรียบไปต่อรองเฉยๆ

มันเป็นพื้นที่พิพาท แต่ตรงนี้ผมก็งงว่า สุดท้าย ถ้ามันจบศาลโลกไม่ได้ มันก็ต้องตีกันอย่างงี้ต่อ

แต่มันก็ไม่จำเป็นที่จะจบศาลโลก เพราะ ถ้าไทยไม่ขึ้นศาลโลก ก็มาบังคับให้ขึ้นไม่ได้

เหมือนบอลจะหมดเวลา ต้องทำประตูให้ได้เปรียบก่อน
พอถึงโต๊ะเจรจาภายหลังใช่ว่าต่อให้ตกลงกันได้
ก็ใช่ว่าจะเชิญทหารไทย ทหารเขมร พี่ๆช่วยออกจากพื้นที่หน่อย มันไม่ง่ายขนาดนั้น

อีกอย่าง การที่มีฝ่ายหนึ่งได้จุดยุตรศาสตร์ดีกว่า
มันก็ย่อมส่งผลให้ฝ่ายที่เสียเปรียบถ้าจะรบรอบใหม่ก็ต้องไตร่ตรองดีๆ
เพราะอยู่ในจุดที่เสียเปรียบในการเคลื่อนพล

เกิดพักรบตอนที่เขมรอยู่ในจุดที่ได้เปรียบ เขาก็ไม่ต้องกลัวว่าจะการเจรจาไม่จบ
เพราะยังไงทางการทหารอยู่ในจุดยุตรศาสตร์ที่ดีกว่าอยู่แล้ว

ไม่มีหรอกครับ เงื่อนไขแบบนี้ งั้นก็หาเรื่องเปิดสงครามแล้วก็บุกยึดไปเรื่อยๆ รอเจรจาหยุดยิงแล้วก็ยึดเอาเขตแดนกันมาสบายๆอ่ะ