คนแรกลูกจ้างจ้างมาเป็นกุ๊ก นิสัยดีนะแต่งเมียไทย แต่ทำงานด้วยแล้วดื้อเงียบ สั่งไม่เป็นสั่ง ตอนกลับบ้านเอายันต์ค้าขายมาให้
ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว

ที่เหลือจะเป็นนักเรียนมาเรียนกาแฟ สอนไปหลายรุ่นหลากอายุมาก ร้อยละร้อยชอบเมืองไทยอยากมาอยู่
รุ่นผู้ใหญ่แล้วดีมีฐานะ ด่าฮุนให้ฟังอยู่บ้านพูดไม่ได้ เท่าที่ตามไอจีกันคนนี้ไม่โพสไรเกี่ยวกับสงครามเลย

กลับกันพวกรุ่นใหม่ๆ อายุ 20-30 นี่จี๊ดเลย เหมือนยกโฆษกเขรมมาอยู่ไอจี แชร์เหมือนกันไปหมด

กับอีลิทระดับลูกเจ้าของโรงพยาบาลให้พนมเปญ ออกตีกอร์ฟในไทยนี้แหละทุกวันลงไอจี ทุกวันนี้เงียบไม่โพสอะไร

สมัยเรียนต่างประเทศ มีเตะบอลกันในกลุ่มนักศึกษาอาเซียน เตะกระชับมิตร ขำๆออกกำลังกาย ตามประสาพวกเนิร์ด เด็กเรียน เด็กทุน ไม่ได้จริงจัง
แต่กลุ่มเขมรนี้ เอาเป็นเอาตาย เล่นโคตรหนักจริงจัง ประท้วงแบวอล์คเอาท์ไม่ยอมรับคำตัดสิน บ้าบอไอ้เห้

เจอเหมือนกันครับเป็นลูกน้องเก่า เหลี่ยมเยอะ กินแรงเพื่อร่วมทีม ที่สำคัญตอแXลมาก

ไม่มีเพื่อนเป็นคเหม็น แต่เท่าที่เคยเจอนี่
ขอทานทุกตัว

เคยเอามาขนลำไย 2-3 คน ไม่คุยกับใครเลยคุยแต่กับพวกเดียวกันเอง ขยันไหมก็งั้นๆ บางทีต้องเรียกถึงจะมา กับผมมีมาขอกระป๋องเบียร์เอาไปวางเอาหนังกะติ๊กยิงกับเพื่อนแค่นั้น ผมซื้อเบียร์ให้แพ็คนึงบอกไม่เอา จะเอาแต่ป๋อง

คนปกติธรรมดา ทำมาหากิน เลี้ยงลูก
ทั้งหมดทั้งมวลอยู่ที่การเสพข่าว
เค้ายังเชื่อว่าไทยยิงก่อน
เพราะทหารกัมพูชาตายคนนึงในเดือนที่แล้ว

แต่จากการดู,อ่าน 3ก๊กมาเยอะ
บางที ทหารเขมรคนนั้นอาจขี้แตกตาย
แต่เขมรมาบอกว่า ถูกทหารไทยยิงตายก็ได้

เมื่อโกหกครั้งแรกแล้ว ครั้งต่อไปมันก็ง่าย

น่ารูดสักที

แปลกที่ชีวิตผมในกรุงเทพไม่เคยรู้จักคนเขมรเป็นการส่วนตัวเลย เจอแต่คนพม่าที่ดีๆกับคนลาวที่ดีๆ