ก่อนหน้านี้ผมทำงานอยู่พนมเปญ เป็น Engineer PM บริษัทก่อสร้าง โครงการก็ยังไม่เสร็จ 100% แต่ตอนนี้บริษัทก็ให้กลับมาไทยก่อนเพื่อความปลอดภัย

ก่อนกลับบริษัทแจ้งประมาณว่าให้กลับมาชั่วคราวเพื่อรอดูสถาณการณ์ ถ้าสถาณการณ์กลับไปเป็นปกติก็คงต้องกับไปทำงานต่อ

บริษัทผมมี Head office อยู่ที่กรุงเทพ และมี Branch office อยู่ที่พนมเปญ โดยมีพนักงานประจำคนเขมรที่เป็นคนของบริษัทเอง และ subcontractor อีกทีนึง

ผมทำงานกับพนักงานเขมรพวกนี้มาเกือบหกปี แต่ subcontractor ก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ แล้วแต่โครงการ
แล้วตอนนี้พนักงานที่เคยทำงานด้วยกันก็แชร์ข่าวมั่วๆในเฟสกันใหญ่เลย ไทยยิงก่อน, ไทยตั้งใจยิงพลเรือนเขมร, ไทยยิง 7-11 ตัวเอง, ล่าสุดไทยใช้อาวุธเคมี

ความกังวลใจของผมถ้าบริษัทให้ผมกลับไปจริง พวกเขมรคงมีความรู้สึก ความคิด กับคนไทยเปลี่ยนไปแน่นอน
ผมเชื่อว่าแม้แต่คนที่เคยทำงานด้วยกันมาก่อน คงทำงานด้วยกันยาก ไหนจะพวกตามท้องถนนทั่วไปอีก ถ้ารู้ว่าเราเป็นคนไทยมันจะคิดยังไง

เลยอยากถามเพื่อนๆที่ก่อนหน้านี้ทำงานประจำอยู่เขมร มีการวางแผนยังไงต่อครับ
หรือถ้าความสัมพันธ์ไทยเขมรเป็นแบบ การไปทำงานที่เขมรจะยังเป็นไปได้ไหม

ขอถามหน่อยครับ อาหารเวลาไปทาน คุณกินอาหารถิ่น หรือจะหาทางกินอาหารไทยครับ เพราะอาหารเขมรก็ค่อนข้างคล้ายไทย

นอกเมืองชุมชนบ้านเขา การใช้ชีวิตอยู่ ค่อนข้างลักษณะคล้าย ชุมชนบ้านนอกของประเทศไทยไหมครับ

แต่ไปดูกูเกิลแมพ เมืองใหญ่ๆ ยกเว้นพนมเปญ สภาพสกปรกจริงๆ รวมทั้งถนน 4 เลนแทบไม่มีเลย

ผมมีพี่ที่รู้จักกัน เคยร่วมงานทำ project ด้วยกัน 2-3 งานที่ไทย เป็นวิศวกรโครงสร้าง ไปทำงานอยู่กัมพูชา ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงบ้าง ไม่ได้ถามไถ่เลย ว่าจะถามแต่ไลน์แกเปลี่ยนไปแล้ว น่าจะเปลี่ยนเบอร์มือถือล่ะ เลยติดต่อไม่ได้เลย

สิบกว่าปีที่แล้วพ่อเคยได้งานสร้างเสาสัญญาณอะไรสักอย่างที่กัมปงชนังก็เลยได้ตามไปเที่ยว เวลาคนท้องถิ่นรู้ว่าเราเป็นคนไทยเขาก็ไม่ได้รังเกียจอะไรนะมีแต่จะเอาของโน้นนี่นั่นมาขาย

พูดยากเลย คนเขมรที่ทำงานในไทยก็กังวลกันอยู่่เยอะเลยครับ อาจจะต้องลองแหย่ขาไปดูก่อนถ้าต้องกลับไปทำนะอันที่จริงมันต้องเป็นหน้าที่ของ HR ไหมอะที่จะจดการเรื่องแบบนี้

ผมไม่เคยไปที่เขมร แต่เคยพูดคุยกับผปค.เขมร ที่ส่งลูกเรียนที่ไทย
ล่าสุดแกโทรมาบอกว่าจะพาลูกกลับประเทศแล้ว กลับไปทำนาที่บ้าน ซึ่งผมสงสารเด็กมากๆ เกิดที่ไทยเรียนที่ไทยตั้งแต่อนุบาลจนถึงป.4 เป็นเด็กเรียนดีคนนึง เก่งกว่าเด็กไทยหลายๆคนด้วย แต่ด้วยสถานการณ์ตอนนี้พ่ออยากพาลูกกลับประเทศบ้านเกิด ด้วยเหตุผลอะไร ผมไม่อาจจะถามได้ แต่เด็กน่าจะได้รับผลกระทบเต็มๆ เพราะพูดเขมรก็ไม่ค่อยได้ ต้องปรับตัว ทั้งที่อยู่ไทยอนาคตน่าจะดีกว่าแท้ๆ

มาแรกๆ 5-6 ปีก่อน ก็กินอาหารท้องถิ่นครับ ค่อยๆปรับตัวเอา
แต่มื้อเย็นส่วนมากจะทำกินกันเองที่บ้าน

แต่หลังๆ สัก2ปีก่อน เริ่มมีร้านอาหารไทย มีเซเว่นมาเปิด ทั้งหมูกะทะ(ที่ใช้ชื่อว่าหมูกะทะแบบไทยเลย) ผัดกะเพรา ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ต้มยำ ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่มีเลย


ส่วนบรรยากาศถ้านอกเขตพนมเปญ นึกถึงบ้านนอกเราได้เลยครับ ถนนหลัก2เลน ถ้าเข้าไปในเขตหมูบ้านก็ถนนดินแดง

ผมมาอยู่นี่ก่อนจะมีปัญหาเรื่องนี้ ก็อยู่ด้วยกันปกติมากครับ
เหมื่อนท่านบอกพอรู้ว่าเราเป็นคนไทยก็จะพยายามมาคุยด้วย โดยเฉพาะบางคนที่เคยมาทำงานที่ไทยเเล้วพูดไทยได้ชวนคุยยาว