ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ

เรียนจบปอตรี(เป็นขั้นต่ำ) เนื่องจากถ้าเรายังใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศไทย ในมุมผมคือ ปอตรี คือใบเบิกทางในการทำงาน ในการใช้ชีวิตของเรา

จบปอตรี --> ทำงาน --> แต่งงานมีครอบครัว

แบบนี้คือการมีชีวิตแบบที่สมบูรณ์แบบไหมครับ

ถามในด้านที่ แต่งงานมีครอบครัวมีลูก ข้อนี้ถือว่าชีวิตคนเราต้องมีไหมฮะ

บางคนอยากมีลูก บางคนไม่อยากมีลูก บางคนอยากมีแฟน บางคนไม่อยากมีแฟน ผมว่าคำว่าชีวิตสมบูรณ์น่าจะอยู่ที่เรามีความสุขกับมันไหม ถ้าเรามีความสุขมีความสงบมีความมั่นคง ก็น่าจะเรียกว่าสมบูรณ์ได้แล้วนะ

ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ - ไม่ต้องเน้นว่าต้องเรียนจบอะไร
แล้วมีรายได้ขั้นต่ำเดือนละแสน

ก็จะทำแบบที่ท่านว่าด้านบนได้

ที่ท่านว่า รายได้ขั้นต่ำเดือนละแสน มันก็ไม่ได้ทำได้ทุกคนไงฮะ
คน100คน ท่านคืดว่าจะมีคนที่ทำงานรายได้1แสน ได้กี่คนฮะ บางทีอาจจะไม่มีเลยใน100คน

ผมถึงบอกไงว่า อยู่ประเทศไทย ปอตรี คือใบเบิกทาง แนะนำว่าเอามาให้ได้ ผมพูดกับน้องๆคนรอบข้างเสมอ จะเรียนอะไรก็ได้ ขอให้จบปอตรี ตามสบายเลย

ถ้าบ้านไม่ได้รวยอยู่เเล้ว การศึกษาที่ดีคือใบเบิกทางที่ดีครับ

มีเพื่อนร่วมรุ่นเรียนห้องท้ายเหมือนกัน 2 คน

คนนึงขับรถบรรทุกอยู่ทุกวันนี้

อีกคนไปเรียนต่อ ม.ดัง สุดท้ายได้ทุน ม. มาเป็น อ. ประจำ ม.

ชีวิตต่างกันลิบลับ

ใช่ครับ สำหรับประเทศไทย ใบจบปอตรี มันคือใบเบิกทางในการเริ่มต้นใช้ชีวิต สำคัญอะสำหรับความคิดผม โคตรสำคัญ

ตอบตามความเป็นจริง แค่อยู่ได้ไม่ลำบาก ก็ถือว่าดีแล้วครับ

ลูก เมีย อะไรต่างๆ ถ้าไม่มีจริงๆ ก็ไม่ถือว่าล้มเหลวหรอก

แล้วชีวิตสมบูรณ์แบบน่ะ มันไม่มีอยู่จริงด้วยซ้ำ

สำหรับผมไม่มีสมบูรณ์แบบ เอาแค่มีเมื่อต้องการ ได้เมื่ออยาก แค่นี้ก็คือว่าดีแล้ว

ถ้าไม่ใช่พระเจ้าที่คิดอะไรเป็นแบบนั้น ไม่ได้ทุกอย่างที่ต้องการก็ไม่สมบูรณ์แบบ ความต้องการของคนเราไม่เท่ากัน จะเอามาเทียบไม่ได้หรอก บางคนอาจจะนั่งตกปลาทั้งวันกินปลาที่ได้มาก็มีความสุขจบมีข้าวกินได้ทำอะไรที่ชอบ บางคนต้องการกินอาหารมื้อใหญ่ต้องทำงานที่ไม่ชอบเพื่อจะมีความสุขก็ต้องดินรนจนกว่าจะได้ แล้วอย่าลืมว่าความต้องการเราจะเพิ่มเรื่อยๆเมื่อคุณอยู่สูงขึ้น

ขึ้นอยู่กับความพอใจของเรา

ส่วนผม มีครอบครัวอบอุ่น มีลูก มีพอกินพอใช้
ก็ถือว่าพอแล้วระดับนึง

เหลือฝึกลงทุน พัฒนาตัวเองให้มีทรัพย์สินเพิ่มขึ้น สะสมไว้ให้ลูก

อยากอยู่มากกว่าอยากตาย ก็พอละนะ ไม่ต้องถึง perfect หรอก ใน ss หลายคนยังอยากตายมากกว่าอยู่เลยติดแค่เรื่องทรมานกับกฏข้อบังคับ

สมบูรณ์แบบยังไงก็ต้องมีเงิน

ความสมบูรณ์แบบแล้วแต่ใครจะนิยามให้กับมันเลย มาตรฐานที่ใช้วัดความสมบูรณ์แบบมันก็ไม่มีสูตรสำเร็จ

แต่งงาน-มีลูก สำหรับบางคนไม่ได้อยู่ในสมการความสมบูรณ์แบบ เพื่อนสนิทที่เป็นหมอแต่งงานกับหมอด้วยกัน แต่ไม่คิดจะมีลูก เพื่อนสนิทอีกคนโตมาในตระกูลกงสีฐานะระดับกลาง ทำงานนอกกงสี แต่งงานมีลูก 4 คน เวลาเจอกันทั้งสองคนนั้นก็มีความสุขดีไม่ต่างกัน

เห็นด้วยเรื่องการศึกษาเพราะการศึกษามันได้อะไรมากกว่าวุฒิ มากกว่าความรู้ตามสายที่เรียน แต่มันได้เรื่องคอนเนคชั่นในระดับที่ลึกกว่าผลประโยชน์ทางตัวเลข

ชีวิตที่มีสดชื่นทางกายและมีความสงบสุขทางใจ

สมัยนี้ แล้ว ผมว่าวุฒิ ไม่สำคัญถ้า คุณมีลู่มีทาง มีความสามารถใดๆ ในการทำมาหากิน
แต่ถ้าไม่มีไม่รู้ ก็ใช่ จบป.ตรีอย่างน้อยก็น่าจะหางานได้
แต่ประสบการณ์บอกเลยว่า ไม่ใช่แค่เรียนจบ เรียนจบอะไรมาสำคัญมาก สำหรับผมสำคัญกว่าจบมาจากไหน

ตอนเข้ามหาลัย เด็กๆเลือกคณะที่ตัวเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจบไปแล้วเอาไปใช้ทำมาหากินยังไง

สรุปคือชีวิตมันต้องเริ่มจากทำงาน หาเงินได้นั้นแหละ
พอมีงานมีเงินเลี้ยงตัวเอง มันก็จะมีความเป็นผู้เป็นคน ก็แล้วแต่ว่าเราจะไปต่อทางไหน ให้ชีวิตมีความสุข ซึ่งยากง่ายแล้วแต่ว่าเรากำหนดเลย

บางคนก็เล่นเกมส์ งานอดิเรก บางคนก็เที่ยว บางคนก็สะสมทรัพย์ บางคนก็ครอบครัว บางคนกินกับนอนก็มีความสุขแล้ว ก็ถือว่าสมบูรณื

สำหรับผมนะ
1.รวย
2.สุขภาพแข็งแรง ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ
3.แก่มาไม่ติดเตียง