[RE]มีคนที่ ฝังอยู่ในใจ ของท่านกันมั้ยครับ
IN2THEWEED พิมพ์ว่า:
แฟนคนแรกตอนมัธยม แอบชอบมา3ปี ไม่กล้าจีบเพราะดูทรงแล้วไม่มีหวังเลย
ตกเย็นกลับบ้านมาออน MSN เพื่อที่จะได้เห็นว่าเขาเป็นจุดสีเขียวอย่างน้อยก็อยู่ใกล้ๆกันใน messenger ละวะ
ุแต่อยู่มาวันนึงเขาก็ส่งจดหมายเขียนมือมาให้ในวันวาเลนไทน์
บอกว่าชอบเรามาหลายปีแล้ว แม่งโคตรเซอไพรส์เลยเหมือนฟ้าจะถล่ม สุดท้ายก็ได้คบกัน
มันคือความรักครั้งแรก ที่เรียกว่า poppy love รักวัยเรียน รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่พิเศษมากๆ
อยู่ด้วยกันแล้วมันประหม่า มันมวลท้องอยู่ตลอดเวลา 555555 มากที่สุดก็แค่จับมือกัน
แค่นั้นแม่งก็สั่นไปทั้งตัวละ
แต่คบกันได้แค่ 3 เดือนแล้วอยู่ๆ ก็หายไป หายไปแบบไม่บอกสักคำว่าเพราะอะไรถึงไม่คุยกัน
โทรไปก็ไม่รับ MSN ไปก็ไม่เคยตอบ เจอกันเดินสวนกันในโรงเรียน เขาก็พยายามเดินหลบๆ
ตอนนี้ผ่านมาจะ 20 ปี แล้วที่ผมยังอยู่กับความไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงเลิกรักเรา
แต่ก็ไม่อยากจะไปหาเหตุผลที่จะไปทำให้รู้สึกแย่กับช่วงเวลาสั้นๆที่เราได้อยู่ด้วยกัน
เพราะผมรู้สึกว่า 3 เดือนนั้นมันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตช่วงหนึ่ง
ทุกวันนี้ต่างๆคนต่างมีครอบครัวแล้ว ผมก้ยังติดตามเขาใน Social อยู่ห่างๆ เขาเพิ่งแต่งงานไปเมื่อปีก่อน
เราก็ดีใจด้วยอยู่ในใจ นานๆทีกลับบ้านต่างจังหวัด ก็จะเปิดลิ้นชักออกมาอ่านจดหมายเขียนมือใบนั้น
ก็น้ำตาร่วงทุกที
ใครจะบอกว่าชีวิตต้อง Move on สำหรับผมคิดว่าบางเรื่องที่มันเป็นเรื่องราวความทรงจำที่ดี
ไม่ต้อง Move on แม่งหรอก เก็บไว้ในใจบ้างก็ได้ เราไม่ได้ไปทำอะไรกับมัน
ทุกวันนี้มีครอบครัว มีหน้าที่ต้องทำ แต่อดีตก็เก็บไว้ให้คิดถึงบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง
อ่านแล้วอย่างเศร้า คงเป็นคำถามที่อยากได้ยินคำตอบจริงๆ
ส่วนตัวผมไม่ได้คบคนเยอะ แต่ก็มีคนนึงสมัยมหาลัย เอาจริงได้เจอผู้หญิงเยอะนะ แต่เราดันไปชอบคนมีแฟนแล้ว เป็นเพื่อนในกลุ่ม ผมก็อาหวังเนี่ยแหละ แต่เราก็ไม่ได้ไปกดดันอะ คือตอนนั้น ได้คุยได้อยู่ใกล้ก็แฮปปี้แล้ว เหมือนกันกลับบ้านมาได้ออนเอ็มคุยกัน ทั้งๆที่อยู่มหาลัยก็กลุ่มเดียวกัน แต่ไม่คุยกันเจอกันทั้งวัน แฟนเค้าอยู่ตจว เค้ามาเรียนใน กทม. ผมก็เจียมๆตัวนะ เค้าป๊อบเลยในรุ่น
ครั้งนึงที่ไม่ลืมเลยคือ เค้าอยากไปเดินห้าง เค้ามาชวนผม ผมก็นึกว่าไปกันเป็นกลุ่มหรืออะไร ป่าวเลยคือไปกันสองคน ตอนเดินคือเค้าเอาแขนมาคล้อง ชวนไปกินสเวนเซ่นซึ่งทำให้ผมเปลี่ยนไอศกรีมมากินตามเค้าจนถึงทุกวันนี้ ขอไปดูหนัง ตอนดูเอาป๊อนคอร์นมาป้อนให้ ดูหนังเอาหัวอิงซบไหล่ แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียวชัดๆ

แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้พัฒนาผ่านไปสองสามปี เริ่มห่างและทำงานผมก็ได้คุยกับคนใหม่ แต่เค้าโกรธผมนะ บอกไม่ต้องมาคุยกันอีก ผมตอนฟังคือสะท้านอะ แต่ผมคิดว่าผมเลือกแล้ว แล้วถ้าผมเลือกกลับไปเวย์เดิม ผมไม่ได้เคารพใครจริงๆซักคน
ทุกวันนี้ไม่ได้เจอมาเกือบสิบปี ผมยังจำหน้าเค้าตอนนั้น เหมือนท๊อปเม้นท์ ที่พูดถึงเรื่องแฟนฉันตอนจบอะ แบบนั้นเลยจริงๆ ด้วยความเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน โตขึ้นเค้าเปลี่ยนไป ได้เจอตามงานรุ่นนิดๆหน่อย แต่ภาพจำผมแม่งสตาฟเค้าตอนนั้นไว้เแค่มหาลัยเท่านั้นเลย ไม่เคยเสียใจ เสียดายเวลา ความทุ่มเททุกอย่างที่ทำให้ ให้ย้อนไปก็คงทำแบบเดิมครับ เป็นช่วงเดียวที่รักของผมคือมีแต่ให้จริงๆ ใสๆ ไม่มีอะไรแอบแฝง Puppy Love ซึ่งมีแค่ช่วงเวลาเดียวเท่านั้นแหละ