[RE: long distance relationship มักไม่รอด จริงไหม]
ผมกำลังอยู่ใน LDR
คบจะ3ปีแล้ว
บ้านเขาอยู่เวียดนามแต่บินไปเรียนที่เมกา
ได้เจอกันปีละครั้ง สองครั้ง
แต่ปีนี้เจอกันที่เวียดนาม ผมอยู่บ้านเขามาจะสองเดือนละ
แต่เชื่อมั้ยว่า ทะเลาะกันเกือบทุกวัน และเรื่องที่ทำให้ทะเลาะมากสุดก็คือ มองไม่เห็นอนาคตที่จะสามารถไปอยู่ที่เมกาด้วยกันกับเขาได้ รองลงมาคือ เวลาไม่ค่อยตรงกัน ทำให้คุยกันน้อยลง แต่ดีหน่อยที่ตอนนี้ยังอยู่ด้วยกัน ได้คุย ได้เจอ ปรับความเข้าใจกันได้ แต่เขาจะบินกลับเมกา ต้นเดือนสิงหานี้ และเขาอยากให้ผมออกจากงาน และตามเขาไปอยู่ที่เมกากับเขาด้วย โดยที่แม่เขาจะจ่ายค่าจ้างเป็นเหมือน คนขับรถ ทำกับข้าว ช่วยดูแลบ้าน แทนแม่เขา
ไอ้ผมก็ไม่อยากรับความช่วยเหลือจากเขา อยากไปเมกาด้วยตัวเอง เขาก็ดูถูกผมเรื่อง โปรไฟล์ ว่า lower กว่าเขามาก และจะต้องใช้เวลาสักกี่ปีถึงจะไปเมกาได้
ทำไมไม่แต่งงาน ไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากทางบ้านเขา
แต่เวลาที่ไม่ทะเลาะกัน บางทีเขาชอบทำให้ผมดูด้อยค่ามาก เช่น พวกเขาใช้กระเป๋าหลุยส์ กุชชี่ ส่วนผม H&M สะพายหลัง เขาก็จะชอบแดกดันว่า เงินเดือนผม ซื้อได้แค่กระเป๋าเขาใบเดียว ทั้งที่เขาได้เงินจากแม่เขา ไม่ใช่ตัวเขา
แต่แม่เขา ไม่เคยด้อยค่าผม แต่เขาจะแล้วแต่ลูกสาวเขา ว่าอะไร ก็จะร้องไห้
พิมมบอกเลิก จะกลับไทยแล้ว เขาก็ร้องไห้ กอดขาอ้อนวอน
ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง สงสารตัวเอง อยู่ในความสัมพันธ์ toxic ที่ต้องโดนด้อยค่าตัวเอง
อาจจะเพราะ LDR มันทำให้ไม่เห็นปลายทางว่า เราจะสามารถอยู่ด้วยกันได้ยังไง
กลับไปไทย หรือ เขากลับเมกา ผมคงตัดใจได้ง่ายกว่านี้
ตย. ที่แบบ toxic มากๆ