ก็ถูกของแก

ทั้งประชาธิปัตย์ทั้งเพื่อไทย ปัญหามีอย่างเดียวกันคือการยึดตัวบุคคลอะ

ประชาธิปัตย์นี่แฟนคลับอวยจัดๆเพราะมีชวน สร้างภาพเป็นใบมีดโกนอาบน้ำผึ้งอะไรนั่น ใช้ชีวิตสมถะ (สมถะเห้ไรบ้านแม่งใหญ่ยังกะวังย่อมๆ) เน้นพูดหล่อๆเข้าไว้เป็นหลัก
เพื่อไทยก็เหมือนกัน พวกคนแบกจัดๆก็อวยทักษิณแบบขั้วตรงข้าม จะพาเรารวยเศรษฐกิจก้าวหน้าอะไรแบบนี้

พอพรรคของพวกนี้สร้างความผิดหวัง ก็กลายเป็นเหมือนฝันพังทลายอะ
คนปชปมีแต่แมลงสาปงี้ใครๆก็รู้ แต่มันมาชัดเอาตอนรัฐบาลนี้ที่ทุกคนข้ามหัวชวนนั่นแหละ
ทักษิณก็ตามนั้น

ตอนนี้สิ่งที่กลัวๆคือแม่งส้มจะเป็นไปตามรึเปล่านี่แหละ คือภาพธนาธรตอนนี้เริ่มเฝดออกไปพอสมควร
กลายเป็นภาพสมัยทิมแทน แต่ก็ดีอย่างที่เท้งไม่สร้างภาพจำอะไรแบบนี้เท่าไหร่ คนเลยจำจุดยืนของพรรคมากกว่าตัวบุคคล (แต่ถ้าธนาธรกลับมาอีกก็ไม่แน่ เพราะผมบอกตามตรงไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ที่คนแม่มอวยธนาธรหรือแม้แต่ทิมจัดๆขนาดนั้น )

วลีอมตะพี่ตุ้มคือ การเมืองคือความเชื่อ ถ้าคนเชื่อพรรคนั้นก็จะได้คะแนนเยอะ

ยิ่งกว่าสมถะอีกฮะ เพราะมันไม่ใช่บ้านแก

ถ้าบ้านที่ กทม.ที่แกอยู่แต่ก่อนเป็นบ้านของเพื่อนแก ตอนซ่อมบ้านเพื่อนก็ยังออกค่าซ่อมให้ ลูกเจ้าของบ้านเคยบ่นให้ฟัง

ไม่รู้ยังอยู่หลังเดิมมั้ย

จริงอย่างที่พี่ตุ้มบอก ถ้าพูดตอนพึ่งตั้งรัฐบาลใหม่ๆตอนนั้นมันจะยังมีคนคล้อยตามอยู่เยอะมากแน่ๆ

แต่พอมาพูดตอนนี้และเชื่อมั่นมันเละเทะไปแล้วเพราะนโยบายมันเกิดไม่ได้จริงซักอัน มีแค่แจกเงิน 2 รอบซึ่งประเทศก็ไม่ได้อะไรจากสิ่งนี้เลย

พี่ตุ้มจะโดนทัวร์นางแบกลงมั้ย

เงินหมื่นมะไรกุจะได้ไอ้แม้ว

แกยังโชคดีที่ไม่โดนต้อนแบบเอาตาย ยังให้ทางไว้หายใจบ้าง ไม่งั้นหมดราคากลางเวทีนั้นแหละ