ผมอาจจะโตมากับหนังพากย์ไทยก็ได้คับเลยอินมากๆ ยิ่งยุคม้วนวิดีโอกับทีมพากย์ CVD International

หนังฝรั่งหลายๆเรื่อง แค่บทพากย์มันก็ไม่ตรงกับเนื้อเรื่องแล้วครับ
อย่าง BadBoy ภาคแรก ตัวละครหลักผิวสี+ผิวขาว แถมมีคนละตินอีก แต่พากย์แทนตัวเองว่า ลื้อกับอั๊ว งี้
เอาจริงๆเรื่องนี้มาครบ มีทั้งมึง-กู เอ็ง-ข้า ลื้อ-อั๊ว (พากย์์์ไทยใน Netflix ก็ยังเป็นเวอร์์์ชั่นนี้อยูู่นะคับ ฮ่าๆ)



เรื่อง The Rock ยึดนรกป้อมทมิฬ ตัวละครนิค เคจ กับลุงจอห์น คอนเนอร์รี่ ในเรื่องก็พากย์เรียกกันว่า ลุงกับหลาน งี้

โคตรจะไม่ตรงเลย แต่ดูหนังแล้วผมโคตรชอบ ไม่รูู้ทำไม

หนังฝรั่ง+ฮ่องกง ยุคปลาย 80 - ต้นยุคมิลเลเนียม ผมยังติดเสียงพากย์ไทยจนทุกวันนี้เลยคับ
พอกลับมาดูแบบเสียงซาวด์แทรกต้นฉบับ หรือถูกเอามาพากย์เสียงใหม่ มันก็ไม่เหมือนเดิม
ผมยังชอบพากย์ไทยแบบที่ได้ดูตอนนั้นมากสุดอยู่ดี หลายๆฉาก หลายๆบทพากย์+เสียงพากย์ ยังจำได้ดี

อย่าง The Mask ภาคแรก - ''เท่บ่อ มันพะยะค่ะ''



หรืออย่าง Back To The Future (ทั้ง 3 ภาค) กับ Terminator 2029 ภาค 2 สำหรับผม ต้องพากย์ไทยฉบับ CVD




หรือหนังฮ่องกง ที่เกือบทุกเรื่องน่าจะเป็นพากย์ไทยใหม่หมดแล้ว
บางทีอยากดูเพราะคิดถึงหนังเก่าๆ พอเจอพากย์ใหม่แล้วกลายเป็นยื่งคิดถึงมากขึ้นไปอีก
คิดถึงเสียงยุคทีมพากย์เสียงเอก ยุุคทีมพากย์อินทรี

ช่วงหลายปีหลังมานี้ผมไม่ค่อยได้เข้าไปดูหนังในโรงแล้ว แต่ถ้าไปดูก็มักจะเลือกดูแต่ซาวด์แทรก
เคยดูพากย์ไทยในโรงช่วงก่อนโควิดอยู่ 3-4 เรื่อง รู้สึกสนุกน้อยกว่าดูซาวด์แทรกไปละ

ตอนแรกนึกว่าผมอาจจะไม่ได้อินกับการพากย์ไทยแล้วมั้ง
แต่พอได้ดูพากย์อนิเมะ Konosuba กับ Komi Can't Communicate ใน Netflix ก็ยังชอบมากสุดอยู่นี่หว่า (ฮ่าๆ)
ถ้าพากย์ได้แบบเมะ 2 เรื่องนี้ ผมก็น่าจะยังอิน แล้วก็ยังเลือกดูพากย์ไทยก่อนอ่ะคับ