เล่าชีวิตแมวจรที่วนเวียนในชีวิตผม รูปน่ารักๆเยอะ
พอดีเปิดรูปในเฟสแล้วอยากเล่าเลย แต่ละตัวสตอรี่ดีๆทั้งนั้น
อิแม่
เป็นแมวจรที่ป้วนเปี้ยนอยุ่แถวบ้านเมียผมมาเกือบ 13 ปี เมียผมเปิดคลิปในเฟสให้ดูเมื่อปี 2015 มันยังอยุ่อยุ่เลย
แต่เดินทางกลับดาวแมวไปแล้วเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ทิ้งลูกไว้ให้ผมตัวนึงเป็นแมวที่ผมตัดสินใจเอาเข้าบ้านเป็นระบบปิด
แมวตัวแรกในชีวิตผมเลยที่ผมเลี้ยง จะพาไปทำหมัน เจอทั้งไต ขี้เต็มท้อง เงินเดือนผมออกเดือนเดียวหมดค่ารักษามันเลยหมื่นสาม อยู่ได้ 2 เดือนก็แยกทางจากกัน ตอนนี้ฝังอยู่สวนบ้านแม่เมียผม
พลอยใส
เป็นแมวจรที่ป้วนเปี้ยนแถวหมู่บ้านผมหลังจากผมเลี้ยงลูกอิแม่ได้ประมาณ 1 ปี ตอนแรกผมตั้งชื่อว่าแป๋ว แต่ก็มารุ้จักชื่อจริง เพราะเจ้าของมาตะโกนเรียกหน้าบ้าน แล้วผมกับเจ้าของนี่ไปด่ากันในกลุ่มแมวด้วย
เพราะพลอยใสมาสิงอยุ่ที่บ้านผมตลอดเวลาเลย บางวันเลือดไหล บางวันขนร่วง ผมก็โพสด่าประมาณเลี้ยงระบบเปิดไม่รักแมวจริงหรอก เจ้าของก็มาด่าผมใหญ่ แล้วผมก็ไม่เห็นพลอยใสอีกเลย จนเจ้าของบ้านเขาย้ายออก แต่ไม่ได้เอาพลอยใสไปด้วย พลอยใสก็กลับมาเป็นแมวจรเต็มตัวอีกครั้ง
ไอ้นุ้ย
แม่งจรจริงป่าวไม่รุ้อยุ่ดีๆก็โผล่มาหน้าต่างบ้านผมแล้วเป็นแมวที่พูดมากสุดในชีวิต คือใน 1 นาที แม่งร้องเป็น เมี้ยวเป็นสิบที ถ้าเห็นคนเออจะสบายใจเงียบลงหน่อย วันไหนหาคนไม่เจอ แม่ง แง้วทั้งวัน จนตอนเย็นผมเจอมันเสียงแหบเลย ตัวนี้อ้วนมาก อ้วนจนงง ตัวกลมดิ๊กเลย สุดท้ายหาบ้านให้ได้ ตอนนี้กลายเป็นคุณชายไปแล้ว
ไอ้เม๋ว
ขี้อ้อนระดับ 100 วาสนาเกือบได้เป็นแมวบ้าน มีไข่ใบเดียว ผมสงสารมันมาก มาส่งสายตาให้ทุกวัน จนต้องรับเข้าบ้าน มาทำตัวสนิทสนมกับผม รู้งานจัด สุดท้ายไล่ตีแมวกูม๊ด กัดมุ้งลวด จะแหกประตู แหกเหล็กดัดออกไป
เผชิญโลกภายนอกต่อ สุดท้ายก็ต้องยอม เพราะไม่ไหวจริงๆ พวกนั่งตรงบันไดขึ้นชั้น 2 บ้านผม แล้วไล่ตีทุกตัว มันเครียดมาก สุดท้ายมันก็ไปสู่โลกภายใน วันนึงได้ยินเสียงหมาเห่าอย่างดัง ไอ้เม๋วเดินมาบ้านผม ตาถลน
เพดานปากฉีก เลือดกลบปาก รูเต็มตัว ผมก็ไม่มีตังค์ทำได้แต่ พ่นยา โปะยา แปะแผล ป้อนอาหาร แล้วหายไป 2 อาทิตย์ กลับมา ตัวผอม แต่อาการปกติมาก แผลเพดานปากฉีกหายสนิท แต่ก็กลับมาเหมือนเพื่อมาบอกลาผมว่า กูไปแล้วนะ ขอบใจมึงมาก แล้วเม๋วก็หายไปจากชีวิตผมเลย
เปรอะ
จิ๋วเหมือนรู้ว่าบ้านนี้รักแมว จิ๋วเดินร้องแง้วววว ยาวเสียงดัง ตามรั้วข้างบ้านผมมา แบบตากฝนตัวเปียกมาเลย
ผมรีบวิ่งออกไปเช็ดตัว อุ่นนมแพะ เทอาหาราเม็ดให้กิน แล้วจิ๋วก็ไม่ไปไหนอีกเลย ด้วยค่าใช้จ่ายผมไม่สามารถรับใครเข้าบ้านได้อีกแล้ว แมวในบ้านก็จะเครียดเอาอีก เปรอะอยู่หน้าบ้านผมเกือบ 1 เดือนเต็มๆ ไม่ไปไหนเลย โตขึ้นทีละนิด ผมจะออกไปเล่นกับเปรอะทุกคืน และทุกเช้าก่อนออกไปทำงาน จนหาบ้านให้เปรอะได้
แต่น่าเสียดายเปรอะน่าจะมีเชื้อหัด พอย้ายที่อยู่เปรอะกลับดาวด้วยโรคหัดทันที
พี่นิก
พี่นิกเป็นแมวดำร่างยักษ์ ตัวใหญ่มาก ตัวนิ่ม ขนเงางาม อกเป็นสีขาว นิสัยดีที่สุด อ้อนเก่ง ร้องเก่ง แวะเวียนมากินขนมเลีย อาหารเม็ดบ้านผมประจำ วันสุดท้ายผมเหม็นเน่าอะไรไม่รุ้ข้างบ้านผมเดินออกไปเจอ พี่นิกนอนพะงาบๆอยุ่ ผมรีบเอาผ้าไปปูให้นอน มองหาแผล มองเปลือกตา ดูสีเหงือก ไม่มีรอยแผลอะไรเลย ผมเข้าไปคุยกับเมียตัดสินใจจะพาพี่นิกไปหาหมอ แต่พี่นิกก็โดดหายไปแล้วไม่กลับมาอีกเลย
และยังมีแมวน้อยอีกมากมายที่ผมช่วยหาบ้านให้ แต่ละตัวมีเรื่องราวทุกตัว
มีทั้งผมไปเจอที่ลำปาง ไปขอป้าเขามา ป้าเขาบอกเลี้ยงไม่ไหว พอผมเอามาป้าแกร้องไห้ แต่ป้าก็เข้าใจ เพื่อชีวิตที่ดีๆ แล้วก็มีแมวเด็กที่ผมเจอกะโปรงรถแม่เมียผม ได้ยินอยุ่ 2 วัน โชคดีที่แม่ผมไม่ไปไหนเลย เลยไม่ได้ติดเครื่องวิ่งไล่จับกันอยุ่พักใหญ่ๆ แล้วก็มีอีกหลายตัวที่เลือกจะมาบ้านผม แต่อยู่ได้ไม่ยาวก็ได้หาบ้านไปหมด
แต่ละตัวแม่ด่าทุกตัว แต่แม่ก็เอ็นดูทุกตัวเหมือนกัน
และยินดีกับพลอยใสด้วย ที่ตื้อเท่านั้นจะครองโลกทำสำเร็จ
ได้เป็นแมวบ้านผมและอยุ่ครบ 1 ปี วันนี้ และให้กำเนิดลูกมา 4 ตัว
หาบ้านได้ 2 อยู่กับผมอีก 2
[/img]
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker
