ปัญหาที่ 1. ผู้เล่น 3 เซนเตอร์ ของแมนยู ไม่ใช่คนที่กล้าจ่ายบอลแนวลึก ขึ้นหน้า และไม่ใช่ผู้เล่นที่เล่นกับบอลได้ดีนัก

พอคุณเล่น ระบบ 3 เซนเตอร์ และใช้ระบบวิงแบค
การลำเลียงบอลขึ้นหน้า ของทีม ใน เฟสแรก ภาระหลักหน้าที่ จึงตกไปที่ 3 เซนเตอร์แบค

แต่ ...

ในบรรดาเซนเตอร์แบคทั้งหมด มีเพียง มาติเนส คนเดียวเท่านั้น
ที่มีสถิติจ่ายบอลขึ้นหน้าในระดับที่น่าประทับใจ (แต่เจ็บยาวเจอกันใหม่ซีซั่นหน้าจ้าาา )



ให้คุณเปรียบเทียบ สปีดบอล ของนักเตะ สปอทติ้ง กับ นักเตะแมนยู






เมื่อคุณจ่ายบอลกันได้เร็วขึ้น โอกาสที่ช่องจะเปิด ให้คุณจ่ายขึ้นหน้าก็มีมากขึ้น

และโดยปกติ แผงหลังของสปอทติ้ง ก็จะมีความสามารถในการจ่ายขึ้นหน้าที่ดีกว่า นักเตะแมนยู

ทำให้นักเตะพยายามมองเพื่อจะจ่ายแหวกแนวเพลส ขึ้นหน้าอยู่เสมอ

เพื่อป้องกันการจ่ายออกข้างไปที่วิงแบค และถูกเพลสจนเสียบอล จากพื้นที่ด้านข้างสนาม


อย่างในจังหวะนี้ ผู้เล่นสปอทติ้งสามารถเลือก จ่ายออกวิงแบคได้ แต่วิงแบคอาจต้องเจอการเพลส



แต่ในขณะเดียวกัน ก็สามารถ อาศัยการเปลี่ยนจังหวะบอล
และมุมจ่ายบอลนิดเดียว จ่ายทะลุเข้าหา มิดฟิลตรงกลางได้โดยตรง



หากจ่ายเข้ากลางไม่ได้ ก็จะจ่ายกลับโกล แล้วเริ่มใหม่ จะพยายามจ่าย หาวิงแบคให้น้อยที่สุด
้เพื่อป้องกันไม่ให้โดน เพลสด้านข้าง



กองหลังสปอทติ้งจะพยายามมองการจ่ายเข้าตรงกลางเบรกแนวเพลสอยู่เสมอ
ลดการจ่ายให้วิงแบคทั้งสองฝั่งถ้าไม่จำเป็น

แต่นักเตะแมนยูไม่มีความสามารถที่จะจ่าย เบรกไลน์เพลสเข้าตรงกลาง
นำไปซึ่งบอลเคาะกันเป็นตัว U บอลจะตายที่วิงแบค หรือ จ่ายกลับหา โอนาน่า
และโอนาน่าเปิดยาวเสียในที่สุด





นำมาซึ่งปัญหาที่ 2

ปัญหาที่ 2. ไม่สามารถลำเลียงเอาบอล เข้าสู่ตรงกลางสนามได้

โดยปกติ 2 มิดฟิลคู่กลาง ของอโมริม จะประกอบไปด้วยนักเตะ 2 คนที่โปรไฟล์ต่างกัน

1. คือนักเตะ Ball winning midfield หรืออารมณ์มิดฟิลตัวตัดเกม ที่แย่งบอลเก่ง และมีพละกำลังเรี่ยวแรงดี

2. นักเตะ Box to Box เรี่ยวแรงดี วิ่งขึ้นลงได้ไม่มีหมด + พลิกจ่ายบอลขึ้นหน้าดี

จะเห็นได้ว่า เบอร์ 1 แมนยูมีแล้ว คือ อูกาเต้

แต่นักเตะตำแหน่งที่ยังเป็นปัญหา คือ เบอร์ 2

ใน Squad ทั้งหมด มิดฟิล ที่ทำสิ่งนี้ได้ดีคือ อีลิคเซ่น (แต่ไม่มีแรง)
คนถัดมา คือ ไมนู (แต่ในยุคอโมริม จ่ายบอลกากเหลือเกิน)

ทำให้บรูโน่ ในช่วงระยะเวลานึง ที่เล่นตำแหน่ง กลางรุกคู่ ต้องถอยลงมาเอาบอล และถอยลงมารับบอล
ในตำแหน่ง วิงแบค



และสิ่งที่บรูโน่ชอบทำสุดๆ เวลามาล้วงบอลต่ำ ก็คือออออออออออออ



เร่งจังหวะเกม และสาดขึ้นหน้า มั่วๆ เหมือนแทงหวย

ด้วยความที่ อโมริม ไม่อยากเสียความคุณสมบัติในเกมรุกของบรูโน่
ในช่วงแรกจึงพยายามเอาบรูโน่เล่นแดนบน ก่อนเสมอ

สุดท้ายเจอปัญหาอาการบาดเจ็บ จึงต้องเลือกใช้นักเตะอีกคนที่
สามารถจ่ายบอลขึ้นหน้าได้เก่ง คือ คาเซมิโร่ ที่เคยมองเป็นตำแหน่งตัวตัดเกม แต่แรงไม่ดี

ในนัดเอฟเวอตั้น จึงใช้ อูกาเต้ คู่กับ คาเซ

แต่ด้วยเรี่ยวแรงที่ช้า และ "สไตล์" การเป็นมิดฟิลตัวรับ ที่อยากแย่งบอล ที่ คล้ายกัน ของทั้งคู่



(อูกาเต้ไปช่วยคาเซคุมพื้นที่แย่งบอล แต่แย่งไม่ได้ โดนเลี้ยงหนี เปิดพื้นที่ตรงกลาง ดาโล่ต้องวิ่งมาปิดพื้นที่ให้ แต่ไปเปิดพื้นที่ ตรงปีกแทน เป็นลูกชิ่ง)

ทำให้การแมชกัน ในระบบ 3-4-3 เกิดช่องว่าง เพราะ ทั้งคู่อยากไปช่วยกันแย่งบอล ถ้าแย่งไม่ได้
ก็จะเปิดพื้นที่ตรงกลาง ให้ฝ่ายตรงข้าม เดิมทีกองกลางก็น้อยอยู่แล้ว
มันจะไม่เหมือน ตอนเล่น 4-2-3-1 ที่มีกองกลาง 3 คนช่วยกัน

Solution นี้ จึงถูกแก้ด้วยการ ถอย บรูโน่ จากตำแหน่ง AM มาเล่น CM ถาวร ในช่วงนี้
สิ่งที่ได้มา คือบรูโน่ได้มีส่วนร่วมกับการมาเอาบอลจากกองหลัง
แต่สิ่งที่เสียไป คือการเล่นในจังหวะเกมบุก แบบกลางรุก มีส่วนร่วมกับประตู แบบ Classic บรูโน่
(แต่บรูโน่ช่วงแรกก็ชอบมาเตะโยนบอลขึ้นหน้ามั่วๆอยู่เหมือนเดิม พึ่งมาดีขึ้นช่วงหลัง)

อันนี้คือการแก้ไขปัญหาชั่วคราวแก้ขัดของอโมริม เพราะบรูโน่มีแรงที่จะวิ่งขึ้นลง
และสามารถพลิกบอลขึ้นหน้าได้ (ในวันที่ตั้งใจเล่น ไม่เปิดมั่ว)