ผมยกตัวอย่างเทนฮากละกันครับ

- เทนฮากมีแผนการเล่นของตัวเองที่ชัดเจนตอนทำอาแจ็ค แล้วจะเอาแผนนั้นมาใช้กับแมนยู แต่ผลที่ได้คือนักเตะไม่เข้าระบบส่วนนึง

- ส่วนนึงมาจากแผนของเทนฮาก แต่ส่วนใหญ่ๆคือทัศนคติของนักเตะมันคือเล่นเพื่อตัวเอง ไม่ได้เล่นเพื่อสโมสร(คิดว่าวัฒนธรรมนี้ได้มาจากใครผมเดาว่าเพราะการซึมซับการทำงานของสโมสรนี่แหละครับ) เทนฮากเลยต้องนำเข้านักเตะใหม่มา แต่กลุ่มนึงเล่นเพื่อตัวเอง อีกกลุ่มทุ่มเทเพื่อแพชชั่นการเป็นนักฟุตบอล แล้วมันจะเรียกว่าทีมได้ยังไง ในเมื่ออีกคนเดินเล่น อีกคนวิ่งแทบตาย แถมแพ้แล้วไปปาร์ตี้หลังเกม + หัวเราะหลังเกมอีก ก็คงไม่ใช่ทัศนคติของผู้ชิงชัยชนะแน่ๆ

- พอนักเตะ 2 กลุ่มไม่เข้ากัน ผลลัพธ์ในสนามคือคำตอบ แพ้หลุดลุ่ยบ้างแพ้รัวๆบ้าง สุดท้ายเทนฮากต้องเซฟเก้าอี้ตัวเอง ปรับวิธีการเล่นเพื่อรักษาอำนาจในการเป็นผู้จัดการทีมต่อไป ผลที่ได้คือแชมป์เอฟเอคัพ แต่เสียตัวตนตัวเองไปแล้วเพราะเน้นผลลัพธ์ แต่จะกลับไปสร้างระบบการเล่นของตัวเองนักเตะก็ไม่เอาแล้ว

- ผลสุดท้ายก็ต้องเซฟเก้าอี้ตามแบบนักเตะที่มีช่วง1-2ปีหลังก็ปรับมันไปเรื่อยๆแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเอาตลอด
อันนี้แหละครับที่ผมบอกว่าถูกองค์กรกลืนกิน เพราะเทนฮากไม่สามารถเปลี่ยนแนวความคิดของนักเตะให้ทำแบบที่ตัวเองคิดได้ ผลสุดท้ายเลยต้องปรับความคิดตัวเองเพื่อเซฟเก้าอี้แทน มันไม่เหมือนอันเช่ที่มาดริดเพราะนักเตะเค้ามีทัศนคติคนละแบบกับนักเตะแมนยูครับ

ไม่ค่อยรู้เรื่องปัญหาหลังบ้านของแมนยู
ถ้าเอาแต่เรื่องในสนาม ได้ดูแมนยูของอโมริมบางนัด
นัดที่เล่นดีๆ ผมว้าวกับแผนของอโมริมมากเลยนะ แต่ก็แปลกใจเหมือนกันที่ในลีกแพ้รัวขนาดนั้น
เดาว่า อาจจะเป็นเพราะตัวนักเตะมันไม่เข้ากับแผนรึเปล่า ถ้าจะแก้ปัญหานี้ ดูจากสภาพปัจจุบันน่าจะต้องมี 2-3 ตลาด
ปีนี้ประคองตัวไปก่อน ได้ไปคอนเฟอเรนก็ยังดี ให้อโมริมได้จูนดีๆ ผมว่ากลับมาได้

เหมือนจะเข้าใจแต่ ก็โยงบวกความคิดเห็นตัวเองใส่เยอะไปหน่อยนะผมว่า

เซอร์จิมบอกกรูมาเปลี่ยนแนวทางการทำงานในสโมสร แรกๆไฟลุกท่วมตัว ฮึกเหิมสุดๆ พออยู่ไปอยู่มาโอเค กรูไม่มีเงินแก้ปัญหาสโมสรละ งั้นกรูขอร่วมด้วยช่วยแดรกกับเกลเซอร์ละกัน แบบเดิมก็ได้ตังค์อยู่ละ อย่าทำอะไรมาก เมื่อยตุ้มเปล่าๆ

ยกตรงนี้มาคุยซักหน่อย ผมก็ไม่เห็นว่าบอร์ดชุดใหม่จะหมดไฟอะไรยังไง ปีก่อนก็ทั้งเสริม ทีม แก้ปัญหานักเตะ ก็มากมายหลายอย่างละ ส่วนเรื่องเงินซื้อนักเตะมันคนละเรื่องกับเจ้าของไม่มีเงินนะ มันไม่ใช่ยุคที่เจ้าของรวยแล้วมันจะซื้อๆทุ่มๆได้นะ ไม่ต้องดูไหนไกล นิว นี่แหละ เจ้าของอย่างรวยเหมือนกันใช่ว่าเค้าจะทุ่มซื้อไปทั่วได้ซักหน่อย

เอาแค่จากที่คุณยกตัวอย่างนะ

ปัญหาของทีมมาจาก แผนโค้ช นักเตะทัศนคติไม่ดี อะอันนี้เห็นกันชัดๆอยู่แล้วว่าเป็นอย่างนั้นจริง

แต่ประเด็นที่คุณตั้งคือเปลี่ยนนักเตะ+โค้ชไปก็เท่านั้น ซึ่งมันก็ไม่ตรงกับที่คุณยกตัวอย่างอยู่มั้ยนะ เพราะคุณก็พิมพ์เองว่าปัญหาคือจากโค้ชและนักเตะ คุณมีไปแตะหลังบ้านนิดนึงคือที่นักเตะมันทัศนคติแย่เล่นเพื่อตัวเอง ไม่เล่นเพื่อทีม ก็เพราะมาจากการทำงานของสโมสร ไอตรงนี้อะผมงงว่าคืออะไร

บางนัดเล่นดี บางนัดเล่นแย่ เกมใหญ่เล่นดี เกมเล็กเล่นแย่ อันนี้แหละครับที่ผมมองว่าไม่เกี่ยวกับแผนหรือผู้จัดการทีม แต่เกี่ยวกับทัศนคติของนักเตะและฝีเท้าของนักเตะเองมากกว่าที่ทำไมถึงโชว์ฟอร์ไม่สม่ำเสมอไม่ว่าทีมจะแพ้หรือชนะ ลองดูซาล่าก็ได้ครับ ทีมจะแพ้หรือชนะ แต่ฟอร์มซาล่าจะคงเส้นคงวามากโดยไม่เกี่ยกับผลแพ้ชนะเท่าไร

เปลี่ยนเจ้าของทีม แล้วหลายๆอย่างที่ดีจะตามมา ต้องเป็นเจ้าของที่มีvisionที่ดีด้วยนะ ไม่ใช่สไตล์เกลเซอร์

สังเกตได้ ทีมที่ได้เจ้าของที่มีvisionที่ดี อย่างน้อยผลงานของทีมมันก็ไปอยู่ในทิศทางที่ดี

เกลเซอร์ยังมีอำนาจเหมือนเดิมเอาจิมมาเป็นหนังหน้าไฟบริหารก้าวแรกก็ผิดพลาดแล้ว เข้ามาไล่ปลดพนักงานรื้อโครงสร้างคำพูดสวยหรูสุดท้ายผลงานในสนามxมาไม่แหก

ถ้าเจ้าของ กับนักเตะบางคน หวังแค่กอบโกย มันก็จะวนๆในอ่างอยู่แบบนี้แหละ เพราะสุดท้ายจะเอาจิ๊กซอตัวไหนพยายามเข้ามาประติดประต่อ มันก็จะมี 2 อย่างข้างต้นที่ทำให้ทีมพังอยู่ดี

บางทีต้องทำตัวยอมรับให้เจียมตัวลงได้แล้วเพื่่อให้ตัวนักเตะเองลดความกดดันความทะนงลงมาบ้าง ให้มามีสมาธิกับการเล่นในสนามมากขึ้น

บางคนบอกระดับแมนยูจะไปหยองได้ไง สภาพตอนนี้แมนยูไม่ต่างจากผู้ดีเก่าไร้สมบัติแระนะ พยายามจะเชิดชูคอ ทั้งที่ทีมอื่นเขาไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวอีกแล้ว อารมณ์แบบละครไทยนั่นแหละ อยากเข้าสังคมเหมือนก่อนแต่ข้างในกลวงซะ ออกงานทีมีแต่คนนินทา

เปลี่ยนเจ้าของดีขึ้นแน่ คำถามคือชาติไหนได้เปลี่ยน

ผมอธิบายอย่างงี้ละกัน การทำงานของสโมสรชั้นนำที่แย่งแชมป์กันอยู่คือเค้าสร้างแพชชั่นให้นักเตะ สร้างทัศนคติในองค์กรไม่ว่าจะเป็นนักเตะหรือทีมงานเบื้องหลัง ให้เป็นผู้ชนะได้แชมป์ลีกกับแชมป์ใหญ่คือสิ่งที่ประสบความสำเร็จในฐานะทีมฟุตบอล แบบที่คล็อปป์หรือเป็ปสร้างวินัยและปลูกฝังความคิดนี้ให้นักเตะรวมไปถึงทีมงานด้วย ทุกคนรับรู้กันหมดว่าเราสร้างทีมมาเพื่อแชมป์ ตรงไหนที่ไม่ได้แชมป์แก้ปัญหาตรงนั้น ส่วนเรื่องเงินไปคุยกันภายหลังว่าจะใช้ยังไง

แต่การทำงานของแมนยูคือมองไปที่ผลกำไรเน้นสร้างแบรนด์ให้ตัวเอง ถูกมั้ย แล้วนักเตะที่อยู่ในสโมสรมานานถูกประชุมและพูดถึงรายได้ค่าเหนื่อยมหาศาล เวลาซื้อตัว ไม่พูดถึงเรื่องแชมป์แต่พูดถึงเรื่องค่าเหนื่อยรายได้ที่คุณจะได้ถ้ามาอยู่แมนยู คุณคิดว่านักเตะจะมาเพราะแชมป์หรือมาเพราะค่าเหนื่อย คำคอบคือค่าเหนื่อย แล้วทุกๆคนที่มาคิดคือแบบเดียวกันหมด ถูกมั้ย นั่นหมายความว่าทุกๆคนมาแมนยูเพราะผลตอบแทนมหาศาล ไม่ได้มาเพราะล่าแชมป์ ผลที่ได้ในสนามคือแพ้ยับเยิน แต่นักเตะก็ไม่ได้มีแพชชั่นเรื่องแพ้ชนะหลังเกม เพราะมาเพื่อนรายได้ไง

ตรงนี้แหละที่ผมบอกว่า มันคือปัญหาวัฒนธรรมการทำงานของทีมครับ เพราะทุกคนคิดเหมือนกันและมีทัศนคติเหมือนกันคือเพื่อรายได้ของตัวเองไง ไม่ได้มาเพื่อไล่ล่าแชมป์ นักเตะใหม่และโค้ชที่เข้ามา เค้ามาเพราะอยากได้แชมป์+เงินกันทั้งนั้น แต่พอคนในทีมทั้งนักเตะ+พนักงานสโมสรที่อยู่มานานตัดเรื่องแชมป์ออกแล้วเหลือแต่เงินรายได้ละครับ มันก็เหมือนทุกคนมีทัศนคติแบบนี้ นักเตะใหม่ที่เข้ามาก็ต้องปรับความคิดให้เป็นแบบนี้ สุดท้ายก็จะคิดแบบนี้กันหมดทั้งใหม่และเก่าไงครับ

อ่านๆดูแล้วก็เหมือนจะเป็นความคิดเห็นส่วนตัวมากกว่า โดยส่วนตัวก็ยังให้น้ำหนักในเรื่องของผู้จัดการทีมกับนักเตะมากกว่าหลังบ้านอยู่ดี หลังบ้านก็มีส่วนแน่นอนแต่ไม่มากเท่าคนที่ลงไปทำผลงานในสนาม ไม่ค่อยเห็นด้วยที่จะไปโทษหลังบ้านอย่างเดียว

แล้วคุณจะเปลี่ยนเจ้าของยังไงในเมื่อมันไม่ขาย ปัญหาสะสมมาสิบกว่าปีมันไม่มีทางแก้ไขทั้งหมดได้ใน 1-2 ปีหรอก

กฏใหม่ยิ่งจะทำให้เสริมทีมยากขึ้นไปอีก
ตราบใดที่ยังปล่อยพวกค่าเหนื่อยแพงออกไม่หมด
ไม่มีทางได้เริ่มต้นอย่างจริงๆจังๆ

มูลค่าสโมสรลดลงเรื่อยๆ แฟนบอลรุ่นใหม่เกิดน้อยลงเรื่อยๆ สปอนเซอร์คงไม่ทุ่มในเรทสูงสุดแน่ๆ

อย่างน้อยก็ใน3ปีนี้ ผีก็จะยังไม่ฟื้น
ดูการสร้างทีมในยุคใหม่ ไม่มีใครสร้างได้จากนักเตะอายุเยอะ ปืน,สิงห์,นิว
จะโดดเข้าตลาดดาวรุ่งตอนนี้ก็ไม่ทันละ
ก็ต้องไปดึงเกรดกลางจากต่างลีค ถ้าจะไปดึงตัวท็อปก็โดนโก่งยับ

ทางที่ดีที่สุด ยอมถอยหลังสักหน่อย ไปดึงดาวรุ่งที่ถูกปล่อยจากสโมสรใหญ่ มาเป็นตัวยืนไว้ก่อน เพื่อรักษาบัญชีให้เขียว เมื่อถึงเวลาที่ปล่อยตัวค่าเหนื่อยแพง ค่อยเสริมจริงๆจังๆในตำแหน่งที่ขาดและค่าตัวที่เหมาะสม

อย่าง มูเซียล่า ก็เป็นเด็กปั้นเชลซี ดาวรุ่งหลายคนเก่ง แต่ไม่มีโอกาส เพราะสโมสรลุ้นแชมป์ไม่มีช่องว่างให้กับความผิดพลาด

สร้างรูปแบบทีมก่อน แล้วค่อยเติมนักเตะที่มีราคา

การรื้อโครงสร้างเดิมและปรับใหม่ไม่ง่ายก็จริง มันก็ควรมีแผนระยะสั้น-ระยะกลาง-ระยะยาวไม่ใช่หรอ ตอนนี้เราอาจจะดึงดูดนักเตะคลาส s ไม่ได้ก็จริง แต่นักเตะที่โพเท็นเชียล ที่เข้ากับแผนได้ ไม่มีเลยหรอ กรณีตัวแรกมีปัญหา เขยิบไปแผนสำรอง ของแบบนี้หลังบ้านมันต้องมีแล้วมั๊ยนะ

รายชื่อนักเตะ ขาออก ตำแหน่งที่ต้องเสริม ลิสรายชื่อในควรสมบูรณ์แล้ว อย่างเอ็มโบโม่เนี่ย เป็นเดือนแล้วแปลว่าไม่มีนักเตะที่เป็นแพลน b เลยดิ