ถ้าร่องเรือมาจากจีน จะไปพักก็ไปจอดพักที่เวียดนามที่ ไซง่อน ดีกว่า จะเสียเวลาไปตีเรือเข้าทะเลอ่าวไทยไปท่าเรือแหลมฉบังทำไม เหมือนเข้าซอยตันเสียเวลา ไปพักที่ไซง่อน แล้วไปช่องแคบมะละกาก็จบแล้ว

จริงอยู่ที่ไทยมีพื้นที่ออก 2 มหาสมุทร แต่ไม่ได้มีพื้นที่ติดกันแบบมาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย ถ้าไทยจะส่งเรือจากท่าเรือสัตหีบไปท่าเรือไทยฝั่งอันดามันต้องผ่านประเทศอื่น

รวมทั้งถ้าจะไปลงทุน ถ้าจะย้ายฐานการผลิตออกจากจีน ก็ไปเวียดนามแทน ที่ใกล้กว่า รวมทั้งเวียดนามใกล้ เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น อเมริกามากกว่าไทย

ยิ่งมาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย ทำเลทางทะเลนั้นดีกว่าไทยแน่นอน

เรื่องฐานการผลิตชั้นสูงถ้าจะมาลงทุนในบ้านเรา ทางเราต้องเอาใจชาติอื่นอย่างหนักกว่า ไม่รวมปัญหาภายในบ้านเราอีก

ใครแย้งกับผมอะไรบ้างก็ได้นะครับ ที่ผมไม่รู้เลยหรือเข้าใจผิด ผมไม่เก่งเรื่องพวกนี้ ก็มั่วๆเหมือนกันละ

เพราะพื้นที่บริเวณประเทศไทยปัจจุบันมันหมดยุคทองของการค้าขายทางทะเลไปแล้ว ยุคทองของการค้าขายทางทะเลของบริเวณนี้คือช่วงที่เรือสินค้ายังออกไปไกลฝั่งไม่ได้ต้องเดินเรือไปตามชายฝั่งทะเล

ในอดีตอยุทธยา ยังต้องพยายามตีมะละกา ให้ได้เลยครับ พื้นที่ตรงนั้นอย่างดีเลย แต่มะละกา ก็ได้จีนสนับสนุน สุดท้ายก็ตีไม่ได้ อย่างมากก็ได้แค่เป็นประเทศราช สุดท้ายพอโปรตุเกสตีมะละกาได้ก็เลยยกเลิกแผนยึดโจมตีมะละกาไปตลอดกาล แต่ยังนึกไม่ออกเลยนะ ต่อให้ชนะถึงขั้นแต่งตั้งเป็นหัวเมืองทางใต้ แล้วจะปกครองยังไง ขนาดเขมรใกล้กว่ายังปกครองได้บ้างไม่ได้บ้าง แถมต่างวัฒนธรรมไม่พอ ต่างศาสนาอีก

เสียดายคอคอดกระอยู่ ภาคใต้น่าจะบูมสุดๆ

อยู่ไกลยังไงก็กบฏ สุดท้ายก็ต้องปราบกบฏกันเรื่อยไป เว้นเสียแต่จะทำแบบโปรตุเกส

ขุดคลองไม่ได้พรี่สิงไม่ยอมยัดเงินรัวๆ

เพราะออก 2 มหาสมุทรนี่แหละ เลยเป็นข้อเสีย ส่วนติดทะเลบ้านเรามันเว้าเข้ามา มันไม่ใช่ทางผ่านเดินเรือเลย แล้วเค้าจะแวะเข้ามาบ้านเราเพื่ออะไร

ข้อดีของทะเลไทย ถ้าเทียบกับเวียดนามคือช่วงฤดูมรสุมครับ ทะเลในอ่าวไทยสงบกว่า หลบลมและคลื่นได้ดีกว่า ขณะที่ถ้าทำส่งออกกับยุโรป ผ่านแหลมฉบัง > มะละกา แบบนี้สะดวกกว่าครับ ฉะนั้นต้องดูว่าสินค้าส่งออกหรือนำเข้าเป็นอะไร แล้วพอร์ทที่ไหนน่าใช้กว่ากันครับ พวกเรือเดินสมุทรใหญ่ๆ เค้าจะมี route ประจำของเค้าอยู่แล้วครับ อย่างเราส่งออกพวกโลโบ้ไปเนเธอร์แลนด์เยอะ ก็มาทางเรา หรือพวกอุปกรณ์บางอย่างจากญี่ปุ่น ก็มาพักขึ้นลงสินค้าที่เราพอๆกับเวียดนามครับ (อย่างโรงงานไส้กรอกที่เป็นแบรนด์ญี่ปุ่นก็มาตั้งโรงงานที่เรา เพราะตลาดลูกค้ารายใหญ่คือยุโรป ไม่ใช่เมกา การผ่านจากเราไปมะละกา ผ่านอินเดีย ทะลุคลองซุเอสเร็วกว่าอ้อมครับ

ส่วนจำนวน container throughput ต่อปีเราก็แพ้เวียดนามไปแล้วครับ ของเราแหลมฉบังกะคลองเตยน่าจะประมาณ 10-11 ล้านตู้ต่อปี แต่เวียดนามรวมๆกันน่าจะ 12-13 ล้านตู้ไปแล้ว

สิ่งที่เรายังชนะเวียดอยู่คือ infra ภายในประเทศที่ยังดีสู้เราไม่ได้ (multi-modal) กับสภาพอากาศที่มีผลต่อท่าเรือเค้ามากกว่าเรา อยากของเรามันอยู่ในอ่าว คลื่นลมสงบกว่า ขนถ่ายของได้ง่ายกว่า แต่เวียดนี่บางทีก็ต้องปิดหรือหยุดการขนถ่ายเพราะพายุเข้าหรือทะเลแปรปรวนมากกว่าเราครับ