ปล่อยคนอร์ ไปเอา KDH เป็นสิ่งที่ผมหงุดหงิดมาก แต่เพื่อตบแต่งบัญชี ก็โอเค

หลายๆคนคือมีแวว ซื้อก่อนราคาแพง

ระหว่างอายุยังน้อยส่งยืมตัว หาทีมช่วยปั้น

ถ้าทำได้ดี เหมาะกับชุดใหญ่ก็ดึงมาใช้งาน

ถ้าคิดว่าไม่เหมาะ ก็หาทางขาย พวกนี้บางทีราคาตั้งต้นไม่แพง ค่าเหนื่อยไม่แพง พอขายบัญชีก็ตัวเขียว

ระบบสรรหาผู้เล่นจึงมาจากสองส่วนแบบไม่นับเด็กปั้นทีม

คือซื้อมาโดยตรง กับหาตัวมีแววส่งทีมอื่นปั้น และดึงเข้าชุดใหญ่

ต่างกับทีมอื่นๆที่ส่วนใหญ่จะมาจากการซื้อโดยตรงอย่างเดียว

พอมาพูดถึงบัญชี เชลซีจะใช้โควต้าบัญชีจนครบเพื่อซื้อ potential

พอผ่านไปสักพักถ้าขายนักเตะพวกนี้ไปก็มีโอกาสสร้างตัวเขียวให้บัญชีได้

อาจจะงงๆ ลองนึกถึงตัวเลข สมมติปีนี้ยังเหลือโควต้า 10M

มาเจียดเงินซื้อดาวรุ่งแววดีคนนึง 25M หักบัญชีปีละ 5M

ส่งทีมอื่นปั้นสัก 2 ปี นักเตะเริ่มมีคนสนใจ

เกิดขายได้สัก 35M ยังเหลือบัญชีอีก 15M ปีนั้นก็ได้ตัวเขียวมา 20M ละ

มันอาจจะดูงงๆ เพราะปีก่อนๆก็หักบัญชีปีละ 5M แต่มันคือโควต้า ใช้ไม่เกินก็ไม่มีปัญหาอะไร

หรือมองเคส Petrovic จากที่ซื้อมาปี 2023 มา 14M

คิด 5 ปี เสียโควต้าปีละ 2.8M ตอนนี้ยอดเหลือ 8.4M

สมมติขายได้ 25M ตามข่าว บัญชีปีนี้ก็ +16.6M ละ

แต่จะทำแบบนี้ ทีมบัญชีต้องค่อนข้างแม่น และทีมสรรหาทีมซื้อขายต้องแข็งแรง

ขายได้ก็ชิลล

พวกนี้มันดาวรุ่งแหละ มันขายต่อไม่ยาก ไม่ใช้ก็แค่ปล่อยยืม ถ้าเทพก็ดึงขึ้นชุดใหญ่ ค่าเหนื่อยก็ไม่แพง ก็เป็นธุรกิจละนะ

ยุคเสี่ยก็ทำ แต่ว่ายุคเสี่ยมันยังมีแบบ bigname บ้าง

ไม่ต้องกลัวขาดทุน เดี่ยวอาเซนอลรับจบ

ดาวรุ่งหลายคนซื้อมาฟาร์มแหละ
ถ้าดีพอก็ดันขึ้นชุดใหญ่
แต่ติดใจดีล Kellyman ถือว่าแพงไป
แถมมาเจ็บและเริ่มกับทีมสำรองอีก
KDH คงต้องลองดูอีกสักปีไว้หมุนเวียน Palmer
แต่ผมข้องใจดีล Felix แทนที่จะได้กองหน้า
อย่าง Samu