มารยาท ความคิดกลั่นกรองวิเคราะห์ การตัดสินใจ วินัย ----- ฝึกจากบ้าน

การเข้าสังคม แก้ปัญหา นำที่เรียนมาไปใช้จริง ------ โรงเรียน

องค์ความรู้ พัฒนาตัวเอง ----- ที่ติว

ไม่แปลกครับ เพราะคนไทยไม่ได้ถูกสอนให้คิดแบบแยกประเด็น
เห็น ร.ร. ให้เข้าแถว ร้องเพลงชาติ สวดมนต์ เขาก็ยี้กันแล้วครับ
ทั้งๆที่ ร.ร. นานาชาติก็มีกิจกรรมสำหรับฝึกเด็กเหมือนกันแต่คนละธีม
ซึ่งความเข้มในรูปแบบของวินัย เข้มกว่า ร.ร. ไทยอีก

หรือแม้แต่บ.ญี่ปุ่นหลายๆที่ยังให้พนักงานร้องเพลงมาช บ.ก่อน
เริ่มทำงานเลย จะว่าไปบ.ที่ให้ท่องคำปฏิญาณก่อนทำงานตอนเช้า
ก็มีนะ

คนในนี้เค้าหัวอินเตอร์ + ค่อนข้างรุนแรงกับอะไรเก่าๆของไทย พฤติกรรมที่เค้ายกมาพวกเด็กแย่ๆ มันไม่เกี่ยวไรกับวัฒนธรรมเลย ผมเข้าใจที่คุณจะสื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ ผมก็เห็นด้วยนะ แต่ก็เห็นด้วยว่าคนที่เอามาใช้มันก็มีแย่ๆเยอะ ไม่ปรับปรุงตามสมัย พวกยืนกลางแดดร้อนๆ ตากฝน ก้มหมอบคลานในบางประเพณี

แต่มันไม่ bullshit แน่ๆ ผมก็ไม่รู้ว่าคนที่มองประเด็นอะไรไทยๆเก่าๆ เป็นเรื่องแย่ขนาดนั้นเพราะอะไร ทุกวันนี้ดูคลิปเด็กพูดมีหางเสียงไม่ค่อยเป็นแล้ว พูดไทยไม่ชัด ใครมองว่าปกติก็แล้วแต่ แต่ผมดูเหมือนเด็กไม่ค่อยปกติ ไม่ไหว้ ไม่มีการแสดงความเคารพ มานั่งอ่านความเห็นในนี้ผมก็ไม่แปลกใจละ

ก็พาไปหาผู้ใหญ่อะเนอะ

อีก 20-30ปี ไม่รู้ยังมีคนสนใจไหว้สวยไหม

เอาจริงๆโตมามีใครสนใจไหว้สวยบ้าง

โลกที่คุณอยู่การไหว้สวยสำคัญจริงหรอ

ผมว่ามันก็ไม่แปลกนะ เราอยู่ในประเทศไทย จะให้ลูกร้องเพลงชาติได้มันก็ไม่แปลก ให้ใช้เลขไทยเป็นมันก็ไม่แปลก มันไม่ได้รักชาติหรือสลิ่มอะไรเลย

เพียงแต่แค่ให้เรารู้ว่า WHO WE ARE เราเป็นใคร มาจากไหน มันคือเรื่องที่เด็กต้องเรียนรู้ครับ ก่อนที่จะทำความเข้าใจสิ่งแวดล้อม

ต้องเข้าใจตัวเองด้วย ว่าเราเป็นใครอยู่ที่ไหน

ผมก็ไปรับ-ส่งลูกที่โรงเรียนเองทุกวัน แต่รู้มั้ย ทุกคนอยากให้ลูกเก่ง ลูกได้ดี โดยที่พ่อแม่ แม่มยัไงไม่รู้จักระเบียบเลย
รถจอดรอคิวเขยิบเข้าประตู มันก็เบียดก็แทรก
จุดห้ามจอดรถ ต่อหน้ามีป้ายห้าม มันก็จอดรับ-ส่งกัน จนเป็นเรื่องปกติ
ยืนรอสแกนรับส่ง มันก็ต่อแถวพิเศษ + แซงคิว
ทุกอย่างโยนให้ โรงเรียนรับผิดชอบทั้งหมดเลยไม่ได้จริงๆครับ

จริงมันก็อยู่การปรับตัวนะ ไปตามสถานนการณ์ บ้างที่แต่ก่อนปฎิบัติกัน มันจะไม่เหมาะสมกับปัจจุบัน

แต่ก็ทุกอย่างมันก็อาจจะมีดี ไม่ดีแล้วแต่เหตุผลที่เราจะมองแค่ว่าได้หรือเสียมากกว่ากัน

ผมเข้าใจจุดประสงค์ที่ จขม ต้องการจะสื่อนะ แต่อาจต้องแยกประเด็นหน่อย

ท่อนที่ว่า
ทำไมพอผมเห็นเด็กญี่ปุ่น ใส่ชุดยูนิฟอร์ม หรือตอนเทศกาลมีแต่งชุดประจำชาติ เราว่าดูดี ดูเท่
แต่พอ ใส่ชุดนักเรียนไทย เรียนตัวเลขไทย หรือเด็กแต่งชุดไทยวันสงกรานต์ ผมมองว่าไร้สาระ

1. ยูนิฟอร์ม ส่วนตัวไม่มีปัญหาอะไร คิดว่าเป็นเรื่องดีซะอีกโดยเฉพาะเด็กเล็ก เวลาเดินคนเดียวตามที่สาธรณะหรือหลงทาง สามารถรู้ได้ว่าเป็นเด็กนักเรียนจากโรงเรียนอะไร แต่อาจจะมีประเด็นชุดลูกเสือที่ควรจะเป็นวิชาเลือก ชมรม มากกว่าบังคับ (กฎกระทรวงไม่บังคับแต่ยังมีหลายโรงเรียนไทยบังคับ)

2. เทศกาล ชุดประจำชาติ ผมสนับสนุนและไม่เคยเห็นใครต่อต้านนะ เวลางานสงกรานต์ ไหว้ครู ลอยกระทง กีฬาสี ก็มีแต่งตัวประกวดนางนพมาศ พาเหรด เชียร์ลีดเดอร์ เด็กกิจกรรมหลายๆกลุ่มก็เอนจอยนะ จะมีก็แต่บางประเด็นอ่อนไหวอย่างการบังคับกราบเท้าครูหรือพ่อแม่ (ที่ในโลก woke สมัยใหม่มองว่าเป็นเรื่องแปลก) หรือบังคับจ่ายเงินค่ากิจกรรม เครื่องแต่งกายพวกนี้เพิ่มต่างหากจากค่าเทอม (บางครอบครัวไม่มีกำลังทรัพย์พอ)

3. เลขไทย เรียนได้ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ประเด็นที่คนต่อต้านคือการใช้เลขไทยในหนังสือราชการแบบพร่ำเพรื่อ บางทีมีภาษาอังกฤษหรือเป็นหนังสือทางการที่คนอ่านอาจจะไม่ใช่คนไทยก็ยังใช้เลขไทย ผมว่ามันใช้จริงได้ แต่เอาเฉพาะแบบพวกประกาศนียบัตรหรือใบรับรองอะไรทางการไทยๆพอ (ละควรมี Eng ver แยกออกมาที่ใช้เลขอาราบิค)

4. เคารพธงชาติ สวดมนต์ ปฏิญาณ ทำได้ ถ้าจุดประสงค์คือให้เรียนรู้วัฒนธรรมไทย ชาติ ศาสนา แต่ประเด็นที่มีข่าวกันบ่อยๆและสมาชิกบางคนเคยประสบพบเจอสมัยเรียนด้วยตัวเองคือ พวกครูมันบิดเบือนจุดประสงค์หลักไปหมด การบังคับทำกิจกรรมพวกนี้กลางแดด กลางฝน การบังคับเพราะต้องการใช้อำนาจข่มเด็ก การอ้างว่าแค่นี้ทนไม่ได้ โตไปจะทำอะไรได้ พวกนี้ต่างหากที่ทำให้หลายๆคนในนี้เดือด

ผมเชื่อว่าถ้าประเด็นต่างๆแต่ละข้อที่ผมกล่าวถึง มันสามารถขจัดหายไปจากสังคมเราได้ ไม่มีใครต่อต้านกิจกรรม วัฒนธรรมพวกนี้หรอกครับ มันมีหลายเคสมีหลายแง่มุมอาจจะต้องลงรายละเอียดหน่อย

บางเรื่องเราไม่ต้องรอครูที่โรงเรียนสอน เราคิดว่าแบบไหนดีต่อลูกเรา ไม่ฝืนไม่บังคับกันเกินไป เราก็บอกเราก็สอนได้แค่ให้เหตุผลของเรา ไม่ถึงขนาดที่ต้องไปเรียนอินเตอร์เพราะเหตุผลแค่นี้

อย่าไปเทียบกะญี่ปุ่นเลย รักชาติแบบท่องชื่อบุคคลได้ สั่งซ้ายหันขวาหันได้ ยืนตากแดดได้ มันคนละเรื่องกะรักชาติแบบเคารพกฎสังคม ซื้อสินค้าในประเทศ ปฏิบัติตามกฎหมาย

ทัศนคติโรงเรียนรัฐไทยกะการศึกษาญี่ปุ่นมันคนละเลเวลกันเลย อย่าพยายามหาจุดเชื่อมโยงแล้วบอกเราเหมือนเค้า

ตอนเเรกลูกผมเรียน นานาชาติ แถวรามคำแหง
แต่ตอนนี้ผมย้ายมา ป.1 ที่ โรงเรียนไทย แบบep แทนครับ
ส่วนหนึ่งน่าจะมีปัญหาคล้ายกันคับ รู้สึกว่า นนช ไม่ค่อยเหมาะกับสังคมไทยเท่าไหร่คับ มันเหมะสมกับบ้านที่พร้อมและมีระเบียบวินัย เเล้วเด็กก็ต้องพร้อมด้วยนะคับ
เพราะมารยาท กาละเทศะ เคารพผู้ใหญ่ เเละสอนมีความมั่นใจในตัวเองสูง ความอดทน อดกลั้น น้อยกว่าเด็กใน รร ทั่วไปคับ เพราะคุณครูดูแลเอาใจใส่ดีกว่า และความสะดวกสะบายใน รร
จึงทำให้รู้สึกว่าสอนยากครับ ของผมลูกแค่ k.3 ก้อพูดยากมากครับ แต่ปีนี้ย้ายมา ป.1 ที่ รร ไทย รู้สึกพูดกันเข้าใจมากขึ้น และ ประทับใจในการใช้ชีวิตของลูกมากขึ้นคับ ไม่รู้ว่าโตขึ้นรึป่าว
แต่อย่างไรผมว่าการเลี้ยงดูและการใส่ใจกับเด็กมีผลมากคับ รร ก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะส่งเสริมให้เด็กโตไปอย่างมีคุณภาพคับ

ให้โรงเรียนฝึกวินัยเด็กนะถูกแล้ว ถ้าปล่อยให้พ่อแม่แต่ละบ้านฝึกลูกเอง ประเทศชิพหายกว่านี้อีกเยอะ

ที่มองว่าชุดนักเรียนญี่ปุ่นสวยเพราะใส่กระโปรงสั้้นหรือเปล่า ถึงได้ชอบ

แล้วแต่เราจะยึดถือครับ

เกาหลีใต้ ญี่ปุ่นระเบียบจัดกว่าเรา
ต้องตรงเวลา !!!
ทำงานหนักกว่าเรา ซ้อมหนักกว่า
ยังคงใส่ยูนิฟอร์มในหลายๆโรงเรียน
ถ้าจำไมผิด โค๊ชเชซ้อมเทควันโด้
ก็ยังมีการตีเป็นการลงโทษ
เชื่อว่าทางเกาหลีใต้ก็น่าจะยังคงทำอยู่
ตอนทำงานถึงเวลาเลิกงานก็ยังไม่เลิก
ยังคงทำงานต่อ

ส่วนอเมริกาส่วนใหญ่ไม่มียูนิฟอร์ม
ให้อิสระเด็กคิดนอกกรอบ
เด็กเริ่มทำงานพิเศษเพื่อส่งตัวเองเรียน
แม้ที่บ้านจะมีเงิน เรียกว่าฝึกความรับผิดชอบ
ในชีวิตของตัวเองตามค่านิยม
ซ้อมกีฬาก็หนัก เที่ยวก็หนัก เต็มที่กับทุกเรื่อง


หันดูมาดูคนไทย (ร่วมถึงผมด้วย)
1.ไม่ตรงเวลา
2. ซ้อมหรือเรียนไม่หนักเท่าประเทศที่เจริญแล้ว
3. ถึงเวลาเลิกเรียนหรือเลิกงานปุ๊บกลับปั๊บ
4. พ่อแม่ส่งเรียนจนจนปริญญา
5. ค่อนข้างคิดในกรอบ