ร้านแบบนี้ พ่อค้าแบบนี้ คือเขาตำโชว์ พูดไมค์ คอนเท้น
ลูกค้าก็เสพคอนเท้นกับได้กินส้มตำ พอไปยืนสั่ง คัสต้อมนู่นนี่ กลายเป็นผิดสูตรเขาไปหมด
พอผิดสูตรแล้วเป็นไง กินแล้วไปพูดต่ออะสิว่า หมาไม่แดก ทั้งๆที่ตัวเองไปพลิกแพลงสูตรเขา

ไม่ให้ ค ถือว่าใจเย็นแล้ว

โมโหเพราะบอกทีละต่อนเนี่ยแหละ ทำไมไม่บอกให้หมดทีเดียวครั้งแรก

เข้าใจฝั่งพ่อค้านะ ถ้าว่างๆไม่มีคนต่อคิวเลยยังพอเข้าใจว่าอยาก custom โน่นนี่นั่น

แต่นี่มีคนรอคิวอีก ทุกสายตามองมาแม่งทำให้รู้สึกกดดันอะ อยากทำให้เสร็จ เคลียร์คิวไวๆลูกค้าจะได้ไม่รอนาน

มีพ่อค้าแม่ค้าหลายคนที่เจอแบบนี้แล้วยังใจเย็นอยู่ได้แหละ แต่อันนั้นต้องชมเขาว่าความอดทนสูง

ส่วนเคสนี้จะวีนคือไม่ผิดเลยปกติมาก เรื่องเยอะแต่บอกทีเดียวยังพอรับได้ แต่อันนี้ทำไปสั่งไปเหมือนโดนจับมือสอน ใครก็หงุดหงิด

จริงๆคิดว่าเหมือนมากวนตีนตั้งแต่ตอนถามว่า กินนี่หรือกลับบ้าน แล้วตอบว่า กินที่โต๊ะ แล้วนะ

ลูกค้าเรื่องเยอะขนาดนี้ ทำไมไม่ซื้อของไปทำกินเอง เข้าใจพ่อค้านะตามใจจนไม่รู้จะยังไงละ

พูดตรงๆลูกค้าแบบนี้พบเจอได้ทั่วไปด้วยซ้ำ บางคนเรื่องมากกว่านี้อีก ผมไม่บอกนะว่าใครถูกใครผิดแต่หลายคนเจองี้คงไม่ไปกิน ร้านอื่นมีเยอะแยะพร้อมที่อยากจะบริการความต้องการของลูกค้า

เปี๋ยสากจดเข้าหน้าผาก

คอนเท้นไหมครับน่ะ

แค่นี้เรียกว่าเรื่องมากแล้วหรอ
ทำไมผมรู้สึกเฉยๆมาก
ลูกค้าสั่งตำถั่วใส่ปู ไม่ใส่ปลาร้า ขอตำในครกไม่ใส่ปลาร้า เพราะไม่กินปลาร้า อันนี้ก็แจ้งแต่แรกชัดเจนดี
มีแค่ตอนใส่น้ำตาลปี้บ ก็แค่บอกขอน้อยๆ
กับตอนสุดท้ายขอใส่พริกแห้งลงไปคน
ไม่ได้รู้สึกว่าเกินเหตุหรืออะไรเลย

สมควรโดน

เรื่องอาหารผมว่ามันละเอียดอ่อน​นะ​ ไปยุ่งกับสูตรเขา​ เป็นต่างประเทศพ่อครัวด่าไล่ออกจากร้านแล้ว​ แต่ถ้าเจ๊แกสั่งแต่แรกทีเดียวไม่มีปัญหาหรอก​ นี่ไปยืนสั่งหลายที​ มันก็เกินไป

ยอกมันซักกำดุ๊ ฮ่าปันต๋ายนิ สัปปะรี๊แต้ว่า เอานั่น บ่เอานี่ เปลี่ยนแห๋มเล๊าะ มันจะใดนิ๊!?

ว่าแต่ทำไมไม่ให้ตังค์เขาคืน เขายังไม่ได้ของ

สั่งไปแล้ว ทำไปแล้ว บอกไม่เอา จะเอาเงินคืนได้ไงอะครับ