ม.1 แม่ผมเปิดสวนอาหาร
แม่สอนไห้กิน เหล้าโค้ก ละดันกินอร่อยด้วยไง
คือแกก็บอกไห้กินเลย เพราะแกบอกว่าไห้จำความรู้สึกไว้ว่ามันเปนยังไง
จะได้ไม่โดนหลอก โดนมอม
แล้วห้ามไปเมาที่อื่น ถ้ามาที่ร้านจะกินเท่าไหร่กินเลยเต็มที่

กินแบบเป็นเรื่องเป็นราวจริงๆก็ วันปัจฉิมนิเทศน์ ตอน ม.6 พอเข้ามหาลัยก็ จัดยับเลย

ถ้ากินจริงจังไม่นับแบบพ่อให้จิบตอนเด็กๆรึแบ่งกันจิบกับเพื่อนสมัยมัธยม ก็ตอนเลี้ยงสาขาสมัยปี2พากันไปเลี้ยงร้านแสงสีเสียงแล้วกินแรกๆไม่บันยะบันยังนึกว่าเอาอยู่สบายๆ สรุปอ้วกแตกตามกันไปหมดต้องจอดรถแล้วแวะอ้วกเป็นพักๆทั้งคัน

น่าจะเป็นตอนไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนของเพื่อนที่มีผญที่มาชอบ จำได้ว่าตอนนั้นมีคนเอา หงส์ทองมาชง เลยลองชิมดู

งงมากว่าคนชอบกินได้ไง ไม่เห็นอร่อยเลย จำไม่ได้ด้วยว่าชงกับอะไร โซดาหรือโค้ก น่าจะโซดาแหละมั้ง

แต่พอโตมาแล้วนะ ถ้าเหล้าดี โซดาหรือโค้กไม่ต้องเลย

เหล้าปั่น ม.3 เลยครับผม หวานเจี๊ยบ เพิ่มช็อต 4-5 ช็อต ตกกินคนละครึ่งเหยือกได้ เมาเป็นหมาเลย

ภาพตัดครั้งแรก จบ ม.3 ไปเมาหลับอยู่บ้านผู้หญิงที่เราชอบซะด้วย (ไปกันหลายคน) เเต่ตื่นเช้ามา เหลือคนเดียว

เมาอะดิ

ตอนอายุเข้าวัยรุ่น เพิ่งทำบัตรประชาชนใหม่ ๆ พ่อกินเหล้ากับญาติๆ ที่ไม่ได้เจอกันนาน แล้วก็เรียกผมไปนั่งกินด้วย

ด้วยอายุน้อยสุด เลยเน้นกินกับ ชงเหล้า เติมน้ำแข็งให้ผู้อาวุโส เอาไปเอามาด้วยความอยากลองตามประสาวัยรุ่น เลยชงของตัวเองด้วย พ่อก็ไฟเขียว ให้ผมลอง แต่ก็บอกผมว่า "กินเหล้าได้ แต่อย่าให้เหล้ากินเราเองซะล่ะ"

สรุป พอเข้ามหาลัย ผมก็เที่ยวกินเหล้าหัวราน้ำ กินจนภาพตัดก็เคยมี พอทำงานก็ลดลงเหลือกินเหล้าแค่เข้าสังคม หลังจากแต่งงาน ก็แทบจะเลิกเหล้ายาว ๆ ไปเลย

ถ้าแอลกอลฮอลเข้าปากครั้งแรก คือตอนหยิบแก้วผิดไปหยิบแก้วพ่อที่นั่งข้างๆเด็กๆเลยน่าจะเหล้า ฮากันทั้งวงผมนั่งมึนอยุ่ว่ามันคืออะไร หลังจากนั้นก็ไม่กินเลยจนราวๆ14-15ปีได้มั่งไปบ้านญาติพี่บอกกินได้กินเลยลองดูแล้วก็ไม่ซื้อสปายมาให้ หลายๆสีเลยตอนนั้นมันก็กินง่ายๆหวานๆซ่าๆ สรุปกินไปน่าจะราวๆ12-14ขวดได้มั้งคนเดียว อ้วกแตกตื่นมาแฮงค์ แล้วก็มาบอกผมว่า'' ยินดีต้อนรับเข้าสู่วงการ'' หลังจากนั้นแอลกอฮอลไม่เคยขาดไปเลยในชีวิต