ช่วงหลังๆทำธุรกิจ จำไม่ได้ว่าท่านใดใน ss แนะนำให้คิดด้านลบ คิดเผื่อเจอคนไม่ดี คนที่เข้ามาแบบซ่อนเจตนาแอบแฝง อื่นๆ หลายอย่างเลย เน้นระวังการให้เครดิต

ช่วยได้จริงๆครับ เริ่มเคลียรลูกหนี้ค้างชำระไปได้เยอะ กระแสเงินสดดีขึ้นเพราะลูกค้าผิดนัดชำระน้อยลงเนื่องจากแทบไม่ปล่อยเครดิตเลย คู่แข่งหายไปเจ้านึงเพราะผมช่วงหลังระวังการบอกแหล่งที่มาสินค้า แหล่งผลิต ไม่บอกแม้แต่กับเพื่อนสนิท ผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่คุยหรือปรึกษาใครเกี่ยวกับไอเดีย พยายามอ่านเจตนาเบื้องหลังคนอื่นเยอะเกินไป ทั้งน้ำเสียง ภาษากาย

แต่มีผลกระทบอย่างนึงคือ ผมสงสัยจะคิดลบเยอะไป จนระวังคนแปลกหน้าที่เข้ามา ทั้งในการประชุมสัมมนา ทำให้ใช้ชีวิตขาดความซื่อตรง หรือคุยธุรกิจก็คุย know how แค่ 20% ยิ่งไอเดียยิ่งไม่คุย

มีเงิน แต่ระวังทุกความสัมพันธ์ ผมก็คิดว่าระยะยาวมันจะดีจริงๆไหมนะ

ดีสิครับ สอนลูกสอนหลานให้เป็นสกิลประจำตระกูลได้ยิ่งดี โลกเรามันโหดร้ายคนใจดีอยู่ยาก

ขนาดหนี้ กยส. เพื่อการเรียนของตัวเองแท้ๆ ยังเบี้ยวหนี้จนคนค้ำต้องเดือดร้อน บางคนถึงขั้นหมดตัวตอนแก่

ดีแล้วครับ ทุกวันนี้เอาตัวเองให้รอด
โดยที่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นก็พอ

ผมว่าผมคล้ายๆคุณนะ


แต่ ผมไม่ค่อยเจอผู้คน ไม่ชอบเข้าสังคม ไม่เจอใครหน้าใหม่ๆเลย เลยสบายๆไม่ต้องกังวลอะไร 555

แต่ก็จะเพื่อนน้อย สังคมแคบไปด้วย แต่แบบนี้ก็มีความสุขในแบบของตัวเอง

ลูกหนี้เริ่มเบี้ยว มีเหมือนกันอยู่อย่างนึงคือเริ่มเล่าความลำบาก ต่อมาเริ่มขอจ่ายไม่หมด แต่เซ็นเอาสินค้าหรืออะไหล่ ช่วงก่อนเบี้ยวคือเซ็นเอาทีเยอะๆ แล้วเงียบหาย พอตามอ้างชีวิตน่าสงสาร จ่ายค่าแรงลูกน้อง ลูกต้องใช้เงิน

ล่าสุดมีเคสนึง เงินค่าสินค้ายังไม่จ่าย บอกไฟจะโดนตัดแล้วขอยืมเงิน? เล่าความน่าสงสาร รันทดทุกอย่าง สงสัยผมจะกลายเป็นคนใจดำไปละคือไม่ช่วย ไม่สงสาร แถมยังระแวงว่าจะโกหกไหมนะอีก

ดีแล้วครับ ต่อจากนี้ก็แค่ปรับตัวเอง อย่าใช้กับทุกสถานการณ์เอามาใช้กับบางสถานการณ์ ตึงไปก็ไม่ดีหย่อนไปก็ไม่ดี บางครั้งเกือบๆตึงอาจจะดี บางครั้งเกือบๆหย่อนก็อาจจะดี

เมื่อฝึกอ่านฝึกดูคนอื่นมาซักพักผมว่าน่าจะมีความสามารถในการอ่านและดูสถาการณ์ดีขึ้นแล้ว ก็เก็บเขี้ยวเล็บไว้แต่ไม่ได้ซ่อนไว้นะครับ เก็บไว้แบบโชว์ให้คนอื่นว่ามีแต่ไม่ได้จะใช้นะ และอย่าให้เอาออกมาใช้ แล้วก็ไม่ได้จะไปเหลี่ยมใส่หรือพูดปกใส่คนอื่นด้วย

Every risk has an opportunity. คำนี้ถูกต้องที่สุดในการทำธุรกิจครับ


ความยากคือต้องคำนวน opportunity ให้ได้ว่าคุ้มความเสี่ยงหรือไม่ ต้องรับความเสี่ยงเพื่อเติบโต แต่ต้องไม่มากเกินไปที่จะทำให้ธุรกิจล้มเหลว



พูดเหมือนง่าย แต่บางอย่างมันจำลองมาให้เห็นเป็นตัวเลขไม่ได้จริงๆ ถ้าเป้าหมายคืออยู่รอดให้นาน มองมุมลบตลอดก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดครับ เพราะรับความเสี่ยงไม่ได้ แต่ถ้าเป้าหมายคือกลืนกินตลาด และเติบโตก็ต้องเริ่มมองแล้วว่าจะเพิ่มความเสี่ยงไปในทิศทางใด

ขอบคุณครับ พอจะเห็นภาพบ้าง
อาจจะต้องรอสักระยะครับ ถึงพอจะรับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นได้ รอเคลียรสินเชื่อค่ายสีฟ้ากับเขียวที่เอามาตอนช่วงวิกฤติก่อน

ตอนนี้จำกัดทั้งความเสี่ยงแถมไม่ลงทุนเพิ่ม รอดขาดทุนแต่ไม่เห็นอนาคตเท่าไหร่ หักทุกอย่างรวมเงินเดือนตัวเองละได้ 15% ของที่ลงไป จนถึงวันนึงที่ทำอาจปล่อย

ตอบดีครับ