ผมเพิ่งเจอกับคนใกล้ตัว ตอนแรกเชื่อไม่ลงจริงๆ
ครอบครัวเพื่อนผมเอง พ่อแม่คุยยากมากเรื่องการเมือง คนลูกให้ทั้งข้อมูลแย้งไม่แม้แต่จะฟัง
จนถอดใจไปแล้ว แต่มีวันนึงพาหลานมาหา(เริ่มเข้าวัยเรียนมหาลัย แน่นอนส้มอยู่แล้ว)
ปู่กับย่าที่สปอยหลานแต่เด็กก็ดีใจปกติแหละหลานมาหา แต่พอเจอคนพ่อแขวะว่าอีกหน่อยหลานคงไม่มาหาแล้วเห็นเปิดแต่ top news กะฟังศาสดากินฉี่เท่านั้นแหละ หลังจากนั้นเหมือนเป็นคนละคน ผมเองยังไม่อยากเชื่อเลย
ว่าคนแบบนั้นมาวันนี้จะมากินส้มได้เนี่ย ความคิดผมก่อนหน้านั้นมันขั้นเกินเยียวยาแล้วนะ
ทำไมรักหลานมากกว่าลูกผมงง

สรุปอยู่ที่น้ำหนักในจิตใจ กับลูกไม่จำเป็นต้องง้อ กับหลานมันอีกเรื่อง ตัวสปอยหลานเลยรุ่นปู่ย่า คนแก่หลายคนเป็นแบบนี้จริงนะ

ตอนเด็กๆพ่อตีผม ปู่บอกตีหลานกูตีกูดีกว่า

ฮา กลัวหลานไม่รัก

รักลูกเท่าบ้าน รักหลานเท่าโลก

99%เลยผมว่า รักหลานกว่าลูก ลูกมันก็แค่ลูกป่ะแต่หลานนี่ไม่ได้เดี๋ยวหลานมันไม่รัก

ปล่อยครับ

ลูกมันของตายครับ + กลัวหลานไม่รัก
ลูกถ้าพ่อแม่ไม่หนักจริงๆยังไงมันก็รักพ่อแม่อยู่แล้วล่ะ

นิยามท่านเห็นภาพเลย โคตรจริง (แต่อาจจะไม่ใช่กับบ้านผมนะ)