ช่วงนี้หนักจริงๆลงทุน เปิดร้านเล็กๆ (ส้มตำ-กาแฟ)
จ้างลูกจ้างมาทำ 3เดือนนี้เริ่มเข้าเนื้อ (รายได้หลัก)

ยังหารายได้จากเทรด กับหุ้นปันผลบ้าง
แต่ไม่ได้เก่งมากพอเอามาเป็นอาชีพหลัก

คุยกับเพื่อน มันจะดึงเชฟ ประสบการณ์10กว่าปี ตปท. มาเปิดร้านิอาหารที่ไทย มาชวนหุ้น ก็ไม่รู้จะรอดไหม เราไม่มีประสบการณ์ตลาดนี้

เลยมาถามหาไอเดีย พอมีเงินสด 300k
ไม่รวมทอง(สำรอง)
พอลงทุนไรดีครับ หรือรอปีหน้า ..นายกใหม่!?(เพ้อเจ้อ?)

สำหรับ ธุรกิจ ถ้าเราไม่ได้รู้ลึก หรือ ทำเองได้ส่วนใหญ่เอาแต่จ้างเค้า น่าจะลำบาก เพราะเหมือนเราพึ่งดวงว่าคนที่เราจ้างมาจะดีพอ


ส่วนลงทุน สวน แมนยู รวยแน่นอน
หลอกนะครับ การพนันไม่เคยทำให้ใครรวย

ธุรกิจเล็กๆ ที่เปิดอยู่
ทำเองครับ ผมดูโมเดลธุรกิจ บริหาร และเงินทุน
จากให้แฟน+เพื่อนแฟน ทำก่อน
ตอนนี้เริ่มทรงๆ ก็จ้างคนนอกมาดู ให้แฟน-เพื่อนแฟน หาสูตร ลองเมนูใหม่ๆ มาเปิดเพิ่ม

ส่วนร้านกับเพื่อน นี่ไม่รู้จริง หรือมาหาไอเดียสายนี้
ขอบคุณครับ

จ่ายค่าเสือกมาก่อนครับ หยอกๆ ท่านพอเป็นมวยมั้ย

ดิวกับ นศ สาวสวยสักคน พาน้อนเค้าไปขาย แล้วท่านคอย

ป้องกันไม่ให้น้อนเค้าโดนทำร้ายร่างกายแบ่ง%กันเอา

อะไรที่หากินกับความเหงียน รายได้ดีมากๆ ถ้าน้อนสวยจริง

รวยแน่นวลครับผม

จงไร แท้ๆ 55+ คิดได้ไงวะ

ตลาดของกินตอนนี้ ผมว่าดูหนักๆมั้ยครับ ร้านบนห้างยังลดราคากันน่าดู เอาจริงๆ ผมว่าอาหารนี่แข่งกันสูงนะ

เคยฟังๆว่า ปัจจัยสี่ ไงคนก็ต้องกิน แต่ตอนนี้คนขายเยอะกว่าคนซื้อไปมากๆเลยครับ แถมคนซื้อดันประหยัดขึ้นอีก

ดูทรงแล้วเราอาจอยู่ในสถานการณ์นี้อีกนาน เก็บเงินสดเผื่อฉุกเฉินไว้ครับ

ถึงจะเป็นเรื่องพูดเล่นๆ แต่ความคิดท่านแม่งสุดจริงๆ ยินดีที่ไม่รู้จักครับ

เทรดอยู่แล้วก็เทรดต่อนั่นแหละครับ แต่อย่าไปตั้งเป้าสูง
ไม่ใช่ทุนน้อยไปตั้งเป้าผลตอบแทนสูง+ต้องทบต้นทุกปี ไม่กี่ปีเกษียณ สุดท้ายก็จะไปหาวิธีที่ความเสี่ยงมาก
ถ้าผลตอบแทน5-10%แล้วไม่พอใช้ ก็ไปทำงานอื่นหาทุนมาเพิ่มครับ

ทำธุรกิจ ตอนนี้หนี้ครัวเรือน/gdp 90% นะครับ
ยกเว้นคิดว่าไอเดียทำธุรกิจบรรเจิด ไปรอดในสภาพที่คนในประเทศไม่มีกำลังซื้อก็ลุยเลยครับ

เปิดร้านอาหารตอนนี้ ไม่แน่จริงอยู่ไม่ดี

ผมว่าเก็บเงินไว้เป็นกระแสเงินสด เพื่อประคองธุรกิจเดิมไว้ดีกว่า...หรือถ้าไปไม่รอดตัดทิ้งออกไป
ตอนนี้ศึกษา AI ไว้น่าจะดี

"ขายของกินทำไมถึงเงียบ?"

1 คนตกงาน ไม่รู้จะทำอะไร
นึกอะไรไม่ออก ขายอาหารนี่แหละ
อาหารกลายเป็นอาชีพ สิ้นคิด
และดูเหมือนง่าย จริงๆมันไม่ง่ายเลย

2 ปัจจุบัน คนมีทางไป
มีทางเลือกเยอะ คนกินทุกวัน
คนยังคงใช้เงินทุกวัน แค่เขา
ไม่ได้เอาเงินมาใช้ที่ร้านเรา
ไปตลาด แม่ค้าเยอะกว่าลูกค้า
เปิดแอพ ใครจ่ายค่าโฆษณา
ลูกค้าก็เห็นร้านนั้นก่อน

3 ช่องทางการเข้าถึง
การใช้เงิน วิถีชีวิตคน เปลี่ยน
แม้กระทั้งผ้าอนามัย คนยังสั่งออนไลน์
เดี๋ยวนี้หิวข้าว กดโทรศัพท์ ข้าวก็
ลอยมาถึงหน้าบ้าน การที่คนจะออกมา น้อยลง

4 มีอีกวงการนึงที่
ต้องยอมรับว่า รุกคืบอย่างรุนแรง
คือ food truck ที่เขายกร้าน ยกครัว
ไปจอดขายถึงใต้คอนโด ถึงหน้าบ้าน
ถึงที่ทำงาน สดๆใหม่ๆ อร่อยด้วย
ไม่เสียค่าส่งอีก

5 บางร้านขายไม่ดี
เพราะ รูปอาหาร คุณภาพอาหาร
ไม่ตรงปก ลูกค้าผิดหวัง เสียความรู้สึก
เขาก็เลยไม่สั่งอีก

6 ร้านสะดวกซื้อเดี๋ยวนี้
มีครบ มีอาหารที่เวฟกินได้เลย
อยู่ใต้ตึก ใต้คอนโด อยู่ในสำนักงาน
อยู่ทุกซอย แถมยัง สั่งเดลิเวอร์รี่ได้

อาหารอร่อยคือจุดเริ่มต้นของร้านอาหาร และนั่นคือสิ่งที่ง่ายที่สุดแล้ว ที่เหลือเป็นเรื่องยากทั้งนั้น โดยเฉพาะการจัดการคน

สิ่งที่ง่ายที่สุดในการเปิดร้านอาหารคือการทำอาหารให้อร่อย ที่เหลือล้วนเป็นเรื่องยาก มีสายป่านยาวก็ไม่ได้หมายความว่าจะรอด คนที่สนใจต้องถามตัวเองกลับไปกลับมาหลายๆครั้งว่า นี่คือสิ่งที่อยากทำจริงหรือไม่

ทำธุรกิจร้านอาหารในยุคนี้ ทั้งภาวะเศรษฐกิจ การแข่งขัน การประเมินความต้องการของผู้บริโภค ล้วนเป็นเรื่องท้าทายและยากจะคาดการณ์

กำไรขั้นต้นหมายถึงรายได้จากการขายและบริการหักด้วยต้นทุนขายและบริการซึ่งรวมถึงต้นทุนวัตถุดิบ ค่าขนส่ง และค่าจัดเก็บสินค้า

ค่าใช้จ่ายในการขายและบริหารที่สำคัญประกอบด้วย ค่าใช้จ่ายพนักงาน ค่าเช่า ค่าสาธารณูปโภค ค่าใช้จ่ายในการโฆษณาและส่งเสริมการ ขาย ค่าวัสดุสิ้นเปลือง และค่าเสื่อมราคาทรัพย์สินถาวรและค่าตัดจำหน่าย

ธุรกิจ “เข้าง่าย-ออกง่าย” จะทวีความรุนแรงมากกว่าเดิม

มีประโยคตลกร้ายในวงการธุรกิจร้านอาหารให้ขบคิด ไม่ว่าจะเป็น เกลียดใครให้ยุไปทำธุรกิจร้านอาหาร เพราะรายละเอียดมากมาย ยิ่งงานบริการ เจอผู้บริโภคความต้องการร้อยแปดพันประการ ไม่ถูกใจนิดหน่อยแบรนด์อาจโดน “แขวนประจาน” ผ่านโลกออนไลน์ หรือ ขายดีจนเจ๊ง! เรื่องจริงที่ผู้ประกอบการประสบพบเจอ เนื่องจากเกี่ยวข้องกับสต๊อก วัตถุดิบ มีเพียงพอขายต่อเนื่อง หรือขายหมดเฉพาะช่วงพีค รวมถึง “ต้นทุน” ที่อาจแซงหน้ายอดขายที่ดี

ต้นทุนสูงแต่ขึ้นราคาไม่ได้

ต้นทุนสูงวัตถุดิบแพงราคาเปลี่ยนแปลงเพิ่มทุกวัน แต่ขายได้ราคาเดิมเท่านั้น ขายดียังไงก็ไม่ไหว ทำได้แค่เสมอตัวพอมีทุนหมุนเวียน

ทุนมากน้อย ไม่เท่ารู้ในสิ่งที่จะทำมากหรือน้อย
จะทำธุรกิจซักธุรกิจ อย่าคิดแต่เรื่องเงิน
คิดให้รอบด้านก่อน ว่าจะทำอะไร เรารู้จริงไหม มั่นใจแค่ไหน พร้อมรับความเสี่ยงได้หรือป่าว
ลูกค้าเราคือใคร โปรดักซ์เราตอบโจทย์ลูกค้ายังไง ทำไมเขาต้องซื้อของเรา เราดีกว่าเจ้าอื่นๆที่ทำเหมือนกันตรงไหน จุดเด่นคืออะไร จุดด้อยเรื่องใดบ้างที่ต้องเฝ้าระวัง

เงิน1-2 หมื่นก็ลงทุนได้ ถ้าเราเข้าใจตัวเราดี เราจะหาจุดเริ่มต้นเจอและรู้จุดที่ต้องพัฒนา
แต่ถ้าบอกว่ามีเงินเก็บอยากลองลงทุน เพื่อทำเงิน ก็ลองได้ ลองทำในสิ่งที่อยากทำดู แต่อย่าไปคิดแต่กำไร ให้คิดว่าซื้อประสบการณ์ ได้ลองทำในสิ่งที่คิด ได้เรียนรู้จากสิ่งที่ตามมา ผลลัพธ์มันจะให้ความรู้เราเอง

ขายของกิน ถ้าคิดแค่ว่า คนต้องกิน แค่นี้เจ๊งแล้วในยุคนี้ รอบๆตัวเราคนขายเยอะไปหมด เราทำได้ อีกวันโดนcopyแล้ว

เพิ่มทักษะให้ตัวเองทำทุกตำแหน่งในร้านได้หมดก่อน

อย่าให้ลูกจ้างแบกทุกเรื่องในร้าน หาความรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับธุรกิจที่จะทำ ลองเขียนคำนวณราคากับรายได้ต่อวันหักลบทุกอย่างดูก่อนว่าคุ้มกับที่จะทำมั้ย