รองเท้า 4คอนเวิส1แวน1ฟิตเนส1มอไซค์ 1
กางเกง 4
นาฬิกา 1
แหวนแต่งงาน 1
สร้อย 1
ต่างหู 1
มอไซค์ 2
โทสับ 2 ไว้เปิดแมปอันนึง


ส่วนมากอะไรไม่ใส่ ไม่ใช้ผมขายหมดครับ

พวกของใช้อย่างเสื้อผ้า นาฬิกา แว่นตา รองเทา กระเป๋า นี่อาจมีเยอะกว่าดาราบางคนอีก ส่วนมากไม่ค่อยได้เอามาใช้ ซื้อเพราะสนอง need วัยเด็กแหละ บ้านฐานะธรรมดา พอโตมามีเงินเยอะหน่อยเลยซื้อแหลก

ยิ่งของที่ชอบซื้อมาสะสม อย่างกล้องถ่ายรูป เลนส์ เครื่องเล่นเกม หนังสือการ์ตูน+นิยาย นี่หมดที่เก็บไป 2 ห้องเต็มๆ

รองเท้าเกือบ 15คู่++
เสื้อก็เยอะ
นาฬิกามี SS7 เรือนเดียว
รองเท้าแตะ 2 คู่
มือถือ 2 เครื่อง
รถยนต์ 1
กระเป๋า 4 ใบ
น้ำหอมราวๆ 20+

ผมพยายามลดการสะสม เพื่อทำให้ตัวเบามาก และนำทรัพยากรเวลาไปหาความสุขสงบ ยิ่งนานวัน ผมยิ่งเข้าใจแล้วว่า
การสะสมทรัพย์สินคือภาระ คือสิ่งรุงรัง
ผมเริ่มคิดว่า เราทำงานหนักเพื่อแลกเงิน แต่ดันไปใช้เงินกับการซื้อสะสมวัตถุ ได้วัตถุจำนวนมากแล้วก็ตาย โดยที่ไม่ได้ใช้ให้ความสุขแก่ตนเองเลย

พอมีบ้างครับ

เป็นคนไม่ซื้อใหม่
ถ้าของเดิมยังใช้ได้อยู่

รองเท้าผ้าใบ2 แตะ2
นาฬิกา 10 ใช้ได้ 1 (ที่เหลือเป็นมรดกมาจากพ่อเสียบ้างเก่าๆต้องเปลี่ยนอะไหล่บ้างของแพงมั้งไม่รุ้ราคามั่ง ผมไม่มีตังแต่ก็ไม่อยากขายเก็บไว้ให้คิดถึงเจ้าของเก่าเล่นๆ )
มือถือ 1
รถมอไซค์1
รถยนต์1
กระเป๋าเป้1
กระเป๋าคาดอก1

ของส่วนตัวผมน้อยมาก ถ้าให้ซื้อเก็บๆไว้เผื่อจะใช้ผมซื้อเหล้า