จู่ๆ แฟนเดินมาบอกว่าอยากกลับบ้าน(อีสาน)ไปกรีดยางเป็นนายตัวเอง น่าจะมีปัญหากับเพื่อนร่วมงานมา อยู่แบบชิลๆ เรียบง่าย

ซึ่งเป็นของพ่อแม่แฟน ประมาณ20ไร่ ซึ่งที่ทำอยู่ก็พอบ้างไม่พอบ้างใช้จ่ายคนแก่สองคน

ผมเลยบอกว่า ถ้าอยากลองก็ลองลาออกไปทำดูซักปี เธอบอกกลับมาว่าจะให้ผมไปด้วยผมต้องเป็นคนนำ ซึ่งผมไม่เคยทำมาก่อน ป่วยออกแรงเยอะก็ไม่ได้ คิดว่ากรีดยาง20ไร่ เลี้ยง4ปากท้องมันจะรอดมั้ย ผมเลยบอกว่าไม่ไป มาโกรธผมอีก

เป็นท่านจะทำไง

ปล.คบกัน9ปี เงินเดือนสองคน 90k ไม่มีลูก ยังไม่แต่งงาน

ซึ่งที่ทำอยู่ก็พอบ้างไม่พอบ้างใช้จ่ายคนแก่สองคน


แล้วจะกลับไปอยู่ยังไง งง

ให้เขากลับไปลองดูก่อนสักปี-2 ปี ถ้ารายได้ดีกว่าที่ทำอยู่ท่านค่อยตามไป

ผมก็บอกแบบนั้นแหล่ะ ไม่คิดอะไรอยู่

เขาบอกตัวเองทำไม่ไหว ไม่เก่ง ต้องให้ผมไปเป็นคนนำ

แค่ถอนหญ้าในสนามรอบบ้านตัวเองยังโคตรเหนื่อยเลย

ถ้าให้เข้าสวนไปกรีดยาง ใส่ปุ๋ย กำจัดวัชพืช บอกตรง ๆ ว่าไปไม่รอด

อยากลองเริ่มง่ายกว่าหลายคนอีกนะ ภาพก็น่าจะเห็นชัดกว่าเพราะพ่อแม่ก็ทำอยู่

กลับไปช่วยงานพ่อแม่สักปีก็ได้ให้เค้านำก็ได้นิ

งั้นปีนี้ใช้การจ้างก่อน ให้ทราบค่าใช้จ่าย+รายได้ เปรียบเทียบกันกับรายรับที่รับอยู่ปัจจุบัน

แล้วเทียบกรณีทำเองจะประหยัดค่าแรงไปเท่าไหร่ จะอยู่ได้หรือเปล่า

ไม่ควรลาออกมาเลยพร้อมกัน 2 คน

มันคงติดภาพจำเกมทำสวนปลูกผัก

เอาจริงๆงานเกษตรกรรมแม่งหนักนะ ตากแดดตากลม ผู้หญิงสวยๆบางคนเป็นฝ้าง่าย หน้านี่เยินเลยขอบอก ต่อให้ทาครีมใส่หมวกปิดหมดก็ยังเป็น แถมร้อนตายห่า

กรีดยางผมไม่เคย ไม่รู้ว่ามันชิลล์ไหม แต่ทำไร่ทำนาปลูกข้าวเลี้ยงปลาแม่งเหนื่อยเวลาต้องลงแรง แต่งานเกษตรกรรมมันงานหนักเป็นช่วงๆ ไม่ใช่ต้องตื่นตี5เตรียมตัวไปทำงาน ขับฝ่ารถติดบลาๆ

ถ้าแฟนอยากออกจากงาน อยากชิลล์ ลองใช้พื้นที่ในบ้านปลูกผักปลอดสารพิษ ทำเป็นโรงเรือนดูแล้วส่งขายระแวกบ้านน่าจะพอขายได้นิดหน่อย

ผู้ ญ บางทีก็มีความคิดแบบนี้นะ พอเรื่องงานเรื่องอื่นๆดูฉลาด แต่เรื่องง่ายๆบางเรื่องคิดไม่ได้

ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ถ้างานเค้าหาง่าย ก็ให้เค้าลองกลับไปทำเองสักปี แต่ถ้างานหายาก

ไม่ต้องกลับไปทำหรอก ก็ทำงานไปนี่แหละ อย่าปสด บอกไปงี้

ผลของการ Propaganda อย่างหนักหน่วงและต่อเนื่องยาวนาน

ใครคิดว่าแน่ คิดว่าแค่นี้ทำไมกูจะทำไม่ได้

ผมยุเลย เอาเลย ออกไปทำเลย ลุย

แต่ขอบอกอีกรอบ จากหลายๆครั้งในบอร์ดนี้ว่าถ้าไม่ได้มีเงินเข้าทุกเดือนแม้ไม่ทำงาน รวยแล้ว หรือสมบัติมรดกเยอะ

อย่าหาทำ

เสี้ยนเกษตรนักลองจับจอบจับเสียม ขุดดินปลูกผักแดกเองดูก็ได้ เอาเล็กๆแบบสมัยม.ต้นผมทำสัก 5x2 เมตรต่อแปลงก็ได้ คะน้านี่แหละง่ายๆ หรือถ้าที่ดินเหลือเยอะก็ลองๆหาดู ผักเมล็ดมีขายเยอะแยะ เอาแค่สัก 3 ชนิด ไม่เกิน 4 ชนิดพอ

ดูแลให้งอกงาม รดน้ำ พรวนดิน กำจัดแมลง

ว่างๆไปเดินตลาดสน ดูราคาผักสัก 2-3 ตลาดก็ได้ อาทิตย์ละครั้งอย่างน้อยติดต่อกันสักสามเดือน

แล้วค่อยคิดอีกที

รู้แค่ว่าเกษตรกรรม เหนื่อยมากในช่วงต้น-กลาง ถ้าผลออกมาตอนสุดท้ายดีจะเหนื่อยน้อยลง แต่ก็เหนื่อยอยู่ดีต้อจ้างลูกจ้างเพิ่มถึงจะเหนื่อยน้อยลง

ถ้าเงินเหลืออออออออออเฟืออออ ค่อยคิดไปทำ

ทำเกษตร มันต้องมีความรู้นะ ต้องรู้ว่าดินแบบไหนปลูกอะไรยังไง น้ำพอไหม ตลาดอยู่ตรงไหน จริงๆเอาแค่ปลูกข้าวยังยากเลย ต้นทุนเพียบไปหมด

มันไม่ชิล และมันไปตายเอาดาบหน้าไม่ได้ครับ บอกได้แค่นี้แหละ
พ่อผมทำมาตั้งแต่เกิด ที่เกือบๆ30ไร่ ปลูกผลไม้ชนิดหนึ่ง ตั้งแต่ผมจำความได้น่าจะนับปีได้ที่กำไรเกิน1แสนต่อปี
กรีดยางอาจจะดีกว่าหน่อย แต่ผมว่าก็ไม่มาก ถ้าทำเองเต็มที่ผมก็ให้ 2-4แสนต่อปีแหละมั้ง 20ไร่

พ่อผมทำธกส.มา 30กว่าปี ผมฟังมาเยอะ เห็นมาเยอะจริงๆ
เคสสำเร็จมันก็มี แต่สกิลเค้าก็สูงจริงๆ มีความรู้ความสามารถ มีไอเดีย มีคอนเนคชั่น ต่างๆนาๆ แบบนี้ไปสวยๆได้
แต่ถ้าปลูกดื้อๆ ทำดื้อๆแบบนี้ ลำบากครับ ไอ่พวกไม่ลำบากคือพวกมีเป็นร้อยๆพันๆไร่ สินค้าดีดีทั้งนั้นแหละ

ถ้าต้องทำไง ก็คงต้องเริ่มจากให้เค้าไปคิด ไปทำแผน ไปทำฟีสมาก่อนแหละ เช่นว่า
ไปเอางบย้อนหลังมาก่อน ว่ากำไรที่ผ่านมาอะ มันเท่าไหร่กันแน่
ละคิดว่าจะพัฒนาอะไรยังไง มันมีแผนจะโตอะไรยังไง

ถ้าเค้าปล่อยเซอร์จริงๆ เช่นปกติได้อยู่เดือนละ 2-3หมื่น ก็กะว่าจะใช้ 2-3หมื่นนั่นแหละ หาร4เอา
ใช้ชีวิตสมถะ ทำกับข้าวกิน ประหยัดอดออม เวลาเหลือก็ไปหาอะไรทำเสริมเอา

ถ้ามาทรงนี้จริงๆ ผมว่าท่านก็ต้องเลือกอะ a)ทำใจอยู่แบบนั้นไปให้ได้ b)ปล่อยเค้าไป
c)ไปศึกษาการเกษตร ขอพื้นที่ซักหลายๆไร่มาเพื่อทำอย่างอื่น พวกสินค้าไฮเวลูทั้งหลาย และไปศึกษาธุรกิจตรงนั้น
d) กล่อมรอเวลา จนเค้าตาสว่างไปเอง
ทางเลือกมันก็เท่านี้แหละครับ 55

เกษตรกรรมไม่ง่ายนะ

บอกแฟนถ้าเครียดกับงานก็ทนอีกนิด

หาอะไรของตัวเองไปด้วยแล้วค่อยออก วางแผนดี ๆ กรีดยางศึกษาก่อน

คงเป็นจังหวะนอย ๆ กับชีวิตแหละครับ

ผมก็เคยเครียด ๆ จากงานก็เป็นอยากอยู่ ตจว ใช้ชีวิตเรียบงาย

แต่จะหาเงินยังไงละ