ค่าแรงพนักงานสูงอยู่ครับ สมัยก่อนเด็กนักเรียนหรือนักศึกษาปิดเทอมทำงานพาร์ทไทม์ MK จะเป็นร้านแรกๆที่พุ่งหากัน เพราะให้ค่าเหนื่อยสูงมากๆ (เต้น MK กันสนุกสนาน)

เรื่องวัตถุดิบเขาก็เหมือนกัน ผมกินวันนี้มาก็ยังยืนยันว่ามันดีกว่าตี๋/ลัคกี้ที่ไปกินอย่างน้อยๆก็เบอร์นึง
วันนี้ขนาดเนื้อหมดผมก็ยังรู้สึกว่ากินแล้วคุ้มอะ เสียดายที่ว่ามันไม่มีหมี่หยกก็เลยกินไม่ได้เยอะ (ปกติกินหมี่หยกราดน้ำเป็ดเอา)

ค่าเช่าก็อีกส่วนนึง เพียงแต่ผมมองว่าค่าเช่าโลตัส-บิ๊กซีพวกนี้น่าจะต่ำกว่าห้างใหญ่แบบเซนทรัลนะ

ผมไม่ได้กินบ่อยทั้ง ตี๋น้อย และ MK

ตี๋น้อยผมไปครั้งเดียว แล้วไมไ่ด้กลับไปกินอีกเลย ราคาดีก็จริง แต่ก็ไม่ได้อร่อยเท่าไหร่ แถมคนเยอะ เสียงดังมากๆ มันไม่มีความสุนทรีย์ในการกินเลย MK หลายๆเดือนไปทีก็ได้เรื่อยๆ

ผมเคยตั้งกระทู้ถามเหมือนกัน เสียงก็ไปทางเอกฉันท์นะว่าต้นทุนครัวกลาง MK สูงกว่า ค่าเช่าที่แพงกว่า ค่าจ้างพนักงานก็อาจจะแพงกว่า

จริงแฮะพูดซะผมเห็นภาพเลย

คิดว่าผู้บริหารไม่เก่งเรื่องลด cost ครับ
ถ้าจะลงมาตลาดบุฟเฟต์แข่งราคา (ไม่ใช่ตลาดพรีเมียม) สำคัญสุดคือผู้บริหารต้องเก่งเรื่องคุม/ลด cost
แบบเดียวกับสายการบิน low-cost นั่นแหละ

เพราะตลาดนี้ margin มันบาง ต้องเน้นทำกำไรจาก volume เอา
คนที่จะรอด ก็ต้องเป็นคนที่เก่งในเรื่องการลด cost เพื่อทำราคามาสู้ โดยยังได้กำไรอยู่
ซึ่งผมมั่นใจว่ายังไงจุดนี้ MK ก็สู้ตี๋น้อยไม่ได้ เอาแค่ต้นทุนค่าเช่าที่ กับเงินเดือนพนักงาน ก็น่าจะมากกว่าเยอะแล้ว ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าจะโดดลงมาเล่นตลาดเดียวกับตี๋น้อยทำไม ขยับขึ้นไปตลาดบนหน่อยน่าจะดีกว่า

ปล. ส่วนตัวไม่คิดว่าวัตถุดิบ MK จะดีเวอร์อะไรขนาดนั้น (ดีกว่าตี๋จริง แต่ก็ไม่ได้ดีเวอร์แบบที่ชอบอวยๆ กัน) เอาง่ายๆ ร้านที่วัตถุดิบพรีเมียมขึ้นมาอีกหน่อย ไม่มีร้านไหนมาแข่งกับตี๋น้อยเลย เหตุผลง่ายๆ เพราะร้านมีวัตถุดิบเป็นจุดแข็ง คนต้องการกินของพรีเมียมก็ไม่สนใจเรื่องราคาถูก คนที่ไม่สนใจเรื่องของพรีเมียมเน้นราคาก็จะไม่กิน การที่โดดลงมาแข่งด้วย มันก็เหมือนบอกกลายๆ แหละว่าผู้บริหารเองก็ไม่คิดว่าวัตถุดิบตัวจะดีโดดเด่นอะไร

ผมว่าทุนเขาสูงกว่าพวกตี๋น้อย ลักกี้ เยอะครับ จะมาเล่นราคา2-3ร้อย ไม่ไหวหรอกถ้าให้เต็มๆแบบเจ้าอื่น

1 คือ เรื่องค่าที่
เปิดในตัวห้าง อย่าลืมห้างมีเวลา เปิด-ปิด จำกัด
แต่ค่าเช่าจ่ายเหมาทั้งวัน ค่าเฉลี่ยใยการทำเงินต่อระยะเวลาที่เปิดร้านได้มันต้องสูงครับถึงจะอยู๋ได้
ส่วนพวกตี๋น้อย ลักกี้ เปิดข้างนอก เปิดถึงตี5 เวลาในการรับลูกค้าเยอะกว่า ก็ชนะแล้วหนึ่ง

2 คือ mk วัตถุดิบดูดีกว่าครับ ดูสะอาดกว่า น่าจะใช้ทุนสูงกว่า แบบที่เม้นอื่นๆบอกเรื่องคลิปพาชมโรงงานล้างผักนั่นนี่ ดีกว่า แบรนด์อื่น
และค่าอุปกรณ์ ก็แพงกว่า วัสดุที่ใช้ ทั้งสาขาเลย โต๊ะ เก้าอี้ จานชาม แพงกว่าหมด
ค่าจ้างพนักงานอีก ที่น่าจะแพงกว่าที่อื่นๆ

นี่ยังไม่รวมค่าใช้จ่ายแฝงและเรื่องอื่นๆอีกนะ เช่นโฆษณา แบรนดดิ้ง บลาๆ

องกรณ์เค้าใหญ่ครับ
ต้นทุนค่าแรงพนักงานจำนวนมาก และยังมีผู้บริหารที่สูงอีก
ค่าเสื่อมต่างๆ อาคาร เครื่องจักร อุปกรณ์ ก็สูงกว่า ไหนจะพวกค่าการตลาด ภาษี บลาๆอีก

สมมติร้านข้าวหมูแดงข้างทาง ขายจานละ 60
ต้นทุนวัตถุดิบเค้า 35 แค่ต้นทุนค่าแรง ค่าเสื่อม ค่าน้ำไฟเค้า คิดเฉลี่ยต่อจาน จานละ 10 บาท เค้ายังเหลือกำไร 10 บาท

แต่ข้าวหมูแดง MK หมู 8 ชิ้นด้วยวัตถุดิบจากซัพพลายเออร์สุดถูก ขายในในราคา 120 บาท
ทุนวัตถุดิบอาจจะแค่ 20 ต่อจาน แต่ต้นทุนค่าแรง ค่าเสื่อม น้ำไฟ และอื่นๆ รวมแล้วอาจจะสูงถึง 95 บาทต่อจาน
รวมแล้วทุน 115 บาท ได้กำไรแค่ 5 บาทด้วยซ้ำ คิดเป็นราวๆ 5%

อาจจะดูสูงเว่อ แต่ร้านอาหารระดับเชน ส่วนมากกำไรสุทธิเหลือที่ 5-10% จริงๆ

จำได้ว่า MK เอง กำไรไม่ได้สูงมากนิครับ
เพราะ ต้นทุนมันสูงมาตั้งแต่แรก cost สูงมาก
เคยมีคนคำนวณมาว่ากำไรต่อหัวลูกค้าที่มากินอยู่ที่ไม่กี่สิบบาทเอง
แต่ที่อยู่ได้สมัยก่อนเพราะไม่มีคู่แข่ง

ฝากวิเคราะห์ สุกี้ตี๋ใหญ่ด้วยครับแถวกาญจนาภิเษกก่อนเข้าพระราม2 ระหว่างตีน้อยและmkมีหลายกระทู้หล่ะ 2เจ้่านี่น่าจะมาเป็นสปอนเซอร์ให้ SS นะ เห็นเกือบทุกวันเลย

ธุรกิจอาหารอยู่ที่ fixed cost ครับ ถ้าคนเยอะมากหรือเปิดตลอดวันแล้วคนมีเรื่อยๆ มันจะหารค่าใช้จ่ายต่อหน่วยลงได้เยอะ

จะเห็นได้จากอัตราการทำกำไรครับ ฉะนั้นธุรกิจอาหารยากในการรักษาลูกค้า ถ้าลูกค้าเยอะกำไรมหาศาล แต่ถ้าลดลงถึงจุดหนึ่งขาดทุนกันยับครับ

ผมว่าราคาที่เขาทำให้ต่ำอ่ะ มันน่าจะเข้าเนื้อ เลยทำให้มันไม่ไปซักทางแบบนี้ MK เขาวางตัวราคาสูงมาตั้งนานแล้ว

ตั้งแต่สมัยยังไม่มีตี๋น้อย คิดดูว่าผักที่สั่งแยกมา คิดจานละเท่าไหร่ แล้วจริงๆต้นทุนผักมันเท่าไหร่เอง

แต่ที่เขากล้าคิดแพงเพราะเขาใส่มูลค่าลงไป คือคนกินดูรู้เลยว่าล้างมาสะอาด ไม่เหมือนไปกินร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทาง ที่ผักอาจจะไม่ล้างด้วยซ้่ำ

ของทุกอย่างอ่ะ ต้นทุนอาจจะไม่ได้แพง แต่มูลค่าที่ใส่เข้าไปเพิ่มนี่แหละ เช่นพนักงานที่บริการ การตกแต่งร้าน

สมัยก่อนอ่ะคนทำร้านอาหารเขาเน้นใส่มูลค่าเข้าไปในตัวสินค้า เพื่อให้ลูกค้ารู้สึกคุ้มค่ากับเงินที่จ่าย

แต่พอเริ่มมีของจากจีนเข้ามา ตลาดมันก็เปลี่ยนไป เริ่มจากขายของออนไลน์ ทุกคนเล่นสงครามราคากัน

สุดท้ายก็ลามไปธุรกิจอาหาร ตี๋น้อยเขารู้ว่าทุนมันเท่าไหร่ เขาใส่มูลค่าเพิ่มคือความคุ้มค่า เขาเลยสามารถเอาส่วนแบ่งจาก MK ได้เยอะ

สมัยก่อนคนกิน MK เพราะอร่อย คือแพงแหละแต่ก็มันอร่อย แต่สมัยนี้คนกินเอาคุ้ม บุฟเฟ่ไหนยิ่งถูกยิ่งคุ้มคนยิ่งเยอะ

แต่ถามว่าอร่อยมั้ย มันก็อร่อยแหละ เพราะเทรนตอนนี้ก็เน้นความคุ้มค่าเป็นหลักด้วย

สรุปเลยก็คือ MK แข่งผิดตลาดผิดประเภท เหมือนเอายูเซนโบล์ทไปวิ่งมาราธอน พยายามจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่สุดท้ายมันก็สู้คนที่เขาเป็นโดยธรรมชาติไม่ได้หรอก

ผมว่าสิ่งที่ MK ควรทำคือดึงคนไปแข่งตลาดที่ตัวเองครองอยู่แล้วตังหาก แต่เขาก็คงทำมาหมดแล้วแหละ แต่ไม่สำเร็จจริงๆ เพราะตอนนี้ทุกคนวิ่งหาแต่ของถูก

อยากกินบุฟแบบต้ม ผมยอมขับรถไปกินที่เอสพานาดตลอดเลย

ค่าเช่าที่ก็ต่างแล้ว

ทำเล เวลาเปิด-ปิด

เสียเปรียบทุกมุมเลย

คุณภาพ ยังไงก็ชัด

บอกไม่เห็นความต่างนี่ ผมว่า คุณคงไม่ได้กินบ่อยมั้ง MK

แค่เนื้อก็คนละเกรดล่ะ

ปัญหาคือน่าจะจ้างคนไทย ร้านดังๆแบบmomo ยังจ้าง ต่างด้าวเลย

ไหนจะจ้างนักเรียนพาสไทม์อีก

ต้นทุนนี่บ่ะที่เป็นปัญหา มีนอกมีในอะไรไม่รู้นะ แต่ผมรับไม่ได้จริงๆหลังๆกับราคาความคุ้มค่าที่จ่ายไป

คือถ้ากินเพื่อบรรยากาศฟีลครอบครัวอ่ะดี แต่เห็นราคาแล้วก็อดเปรียบเทียบไม่ได้กับบุฟเฟ่

ไม่เอาตี๋นะ ส่วนตัวคือมันไม่ได้อร่อยถูกปากขนาดนั้น ความอร่อยสำหรับผมคือ กลางๆค่อนไปทางล่างเลย แค่ราคามันดี