คนเราก็สงสารหลายๆ อย่างก็ได้ครับ สงสารดารา av ไม่ได้แปลว่าเราไม่ได้สงสารกรรมกรแบกหามหรือคนทำอาชีพโหดๆ อย่างอื่น (ตอบจริงจังมั้ย 55+)

เคยเห็นคลิปหนุ่มโรงงานบุหรี่ไฟฟ้าที่จีน มันเทสบุหรี่ด้วยการเอาเข้าปากทีละสิบอันได้ แล้วก็ดูดๆ พ่นๆ ควันขโมง คือเรียกว่าไม่กี่ปีก็ไปเฝ้าท่านยมแล้วมั้ง คือถ้าตรรกะเดียวกับ av ก็ใช่ เค้าก็เลือกงานนั้นเอง ไม่มีใครบังคับ แต่ฟีลลิ่งประมาณเห็นแล้วปลงชีวิตแทนมากกว่า ว่างานอื่นที่มันดีกว่านี้ก็มี แต่กรรมมันพาให้ต้องมาทำงานระกำๆ แบบนี้ มันก็อดสงสารไม่ได้ แต่ผมก็ดูต่ออยู่ดี

สงสารนักแสดงที่เล่นบทโดนรุมโดนหลายเคพร้อมกัน เลยไม่ค่อยดูแล้วนั้น แต่ไม่ได้อยากให้เลิกอาชีพนั้น

คิดมากไป
ชอบคิดแทนคนอื่น

หลังๆไม่ค่อยมีแบบโดนบังคับเล่นแล้วมั้งครับ แต่ผมก็ไม่ชอบพล็อตเรื่องรุมโทรมอยู่ดี

ดูแล้วหำหดเลย ถ้าหญิงรุมชายก็อีกเรื่อง

ตอนเด็กๆ ผมเคยสงสารพัดลมด้วยฮะ พวกเรานอนหลับสบายกันหมด แต่พัดลมต้องทำงานทั้งคืน

อาจจะมีบ้างแต่คิดๆดูเค้าก็เลือกเองนี่ ไม่่ได้บังคับให้ไปเล่น ทำเพื่อเงินทั้งนั้น
แต่ผมก็เลือกดูนะ พวกรุมโทรมอะไรนี่ ผมไม่ดูเลย ไม่ไหวเหมือนกัน

เฉยๆ มาก เค้าเบือกของเค้าเอง

แถมทุกวันนี้ ออกงานแทบจะระดับ ไอดอล

ไม่ได้ เก็บตัว หรือ เก็บกดอะไรเลย

เผลอๆ อยู่ไอดอลวงการเอวี ยังกดดันน้อยกว่า ไอดอลเกาหลีอีกมั้ง

แค่ 2 นาที ฟังให้จบ จับใจความ