ผมไม่เคยดูเพื่อนสนิทนะครับเลยยไม่รุุ้ ว่าดากานดาจริงๆเป็นไง

แต่ถ้าแบบเหตุการณ์รักเพื่อน เพื่อนรัก นี่มีอยู่

ม.4 ผมเคยคุยกับสาวคนนึง แต่คุยได้แปปเดียวนางไปอยู่ต่างประเทศปีนึงกับโครงการไรไม่รุ้
ผมก็เหงาๆ รอแหละ แต่แม่ง ใจจังไรไง นั่งกลุ่มเดียวกับเพื่อนผู้หญิงคนนึงในห้อง
สนิทเกินเพื่อนไปมาก คิดไปไกลจัดอะผมอะะ สวยด้วย น่ารักด้วยไง

นั่งเรียนด้วยกัน นั่งคุยกันตลอด ตัวอย่างหอม
ตอนเย็นไปนั่งเล่นคุยกันริมน้ำตามประสาวัยรุ่น
ซ้อนมอไซค์กินข้าว

พอ ม.5 อยุ่ดีๆนางปลีกตัวออกห่างจากผม เพราะคนที่ไปต่างประเทศกลับมาแล้ว แต่ผมก็เลิกกับคนต่างประเทศในที่สุด แต่แม่งยังนั่งอยู่กลุ่มเดียวกันไงทุกวิชาเลย อึดออัดชิบหาย
แล้วเพื่อนผู้ชายผมก็เหมือนจะจีบๆนางๆ จนไม่คุยกับผมไปหลายคนเลย
เพราะผมไปทางหวงก้างซะงั้น สุดท้ายก็เคลียร์กันจนได้แหละ

คือคนนี้ผมไม่เคยทิ้งเลย ขนาดผมมีแฟนใหม่แล้วนะตอนนั้น
ผมก็ยังหวงก้างของผมอยู่ดี คุย โทรหา คุยแชทตลอด

แล้วความสนิทก็ค่อยๆห่างออก ห่างออก พอจบ ม.6 ผมทำกรอบรูปที่เซลฟี่กับนางไว้ให้เป็นวันเกิดใบเบอเร่อเลย เพราะถ่ายรูปเซลฟี่กันเป็นร้อยอะ พอวนมาวันเกิดผมนางให้แฟลชไดรฟผมมาอันนึง ผมไปนั่งเล่นหน้าบ้านนางคุยกันครั้งสุดท้าย เพราะปิดเทอมแล้ว ต้องแยกย้ายไปมหาลัยใครมหาลัยมันแล้ว ผมกลับบ้านเปิดแฟลชไดรฟดูน้ำตาแตกเลย สรุปใจความง่ายๆ นางบอก หลายๆอย่างทำให้เราคบกันไม่ได้อยู่ด้วยกันไม่ได้ แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เค้ารักแกมาตลอด

แต่มหาลัยผมก็ยังทักไปคุยเล่นกับนางอยู่นะแต่คุยแค่ในฐานะเพื่อนแล้ว เป็นไงบ้าง เรียน สุขภาพ ความสัมพันธ์
แต่ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมาก่อนผมจะคุยติดทะลึ่ง ติดเต๊าะ ติดจีบตลอด แล้วพอผมเริ่มคุยกับเมียผม
คนปัจจุบันเนี้ยตอนที่คบกันได้ 3 เดือน นางมาเห็นแชทผมกับคนนี้ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เกลียดคนนี้มาตลอดเลย

เวลาจากตรงนั้นผ่านมาเป็น 10 ปี ผมเดินห้างอยุ่ดีๆเจอนางจูงเด็กมา 2 คน ผมเดินเข้าไปทักเลย นางตกใจมากต่อหน้าเมียผมนั่นแหละ ผมนึกว่าหลาน แต่เพื่อนๆผมบอกว่าลูกนางนั่นแหละ แต่ไม่ได้บอกใครว่ามีลูกแล้ว
ผมก็ไม่ค่อยเชื่อนะ

มาเจออีกทีล่าสุดก็งานศพพ่อผมนี่แหละเพราะนางก็ทำงานกับพ่อผมไง
เมียผมก็ยังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีก