หลักการที่ท็อปพูดมาดีมากนะ วราวุธพูดเองว่า บารมีไม่สามารถถ่ายทอดเป็นมรดกได้ ก็เหมือนแมนยูยุคเฟอร์กูสัน คว้าแชมป์มากมาย พอไม่อยู่ก็ร่วงบัลลังค์ ถ้าตัวเองทำงานไม่ดี ไม่เอานามสกุลศิลปอาชาแล้ว ก็เป็นสิทธิ์ของชาวสุพรรณ พูดถึงบิดาตัวเองอย่างบรรหาร ก็ยอมรับว่ามาตรฐานสูง โดนเปรียบเทียบตลอด แต่ก็ชมว่าความเก่งของบรรหารที่ได้นั่งเก้าอี้กระทรวงหลายสมัยนั้น ทำให้มีบารมีสูงมากในรัฐบาล ทำงานมา 40 กว่าปี

แต่สิ่งที่ท็อปพูดถูกอย่างคือ ในเมื่อบรรหารคือคนสุพรรณ ก็เลือกพัฒนาสุพรรณ เป็นวิธีในการสร้างบุญคุณชาวสุพรรณบุรีไม่รู้จบ ซึ่งอาจจะไม่เป็นที่ชอบของคนนอกพื้นที่ เลยกลายเป็นบารมีของบรรหารสูงอย่างมากในสุพรรณ

ถ้าชาวสุพรรณไม่เลือกแล้วก็ต้องยอมรับ ในฝีมือตัวเอง ก็ต้องถอยไป

สำหรับผม ท็อปถือว่ามาไกลนะ อาจจะเก่งกว่าบรรหารอีก เนื่องด้วยการศึกษา นั่งเก้าอี้ รมต. อายุ 40 เศษๆ นับว่าไม่น้อยเกินไปและไม่มากเกินไป ยังมีเวลาให้สะสมบารมีอีกมากมาย ภาพลักษณ์ดี รักครอบครัว มีความรู้ แต่เก่งไม่พอต้องเข้าถึง ใจถึงพึ่งได้ ซึ่งท็อปพูดเองว่า การเมืองไทยคือระบบอุปถัมภ์

ไม่เก่งหรอกครับ พูดเก่งอย่างเดียว ตอนนี้มันยังหลงเหลือบารมีเดิมจากบรรหารอยู่ในการเมืองท้องถิ่นคนเก่าคนแก่สมัยพ่อทั้งนั้น สมัยที่แล้วคะแนนปาร์ตี้ลิสพรรคได้ที่ 3 ในสุพรรณอะแพ้ส้ม 2 เท่า แพ้แม้กระทั้งเพื่อไทย ที่ชนะเขตได้ก็เพราะหัวคะแนนอาศัยการเมืองท้องถิ่นที่เป็นคนเก่าคนแก่ของพ่อในการเข้าถึงชาวบ้าน

สุพรรณไม่มีอะไรพัฒนาเป็นรูปธรรมมาเป็นสิบปีละ ตั้งแต่บรรหารตายนั่นแหละ

กินบุญเก่าอะ คนพ่อทำให้จังหวัดมากจริงๆ

การเมืองไทย พรรคเล็กเกิดยาก ถึงวันนี้พรี่ท็อปจะได้ตำแหน่ง แต่อย่าลืมว่า คนในพรรคยังมีตั้งเท่าไหร่ ถ้าจัดสรรตำแหน่งให้คนในพรรคไม่ได้ สุดท้ายลูกพรรคก็ลาออกไปอยู่พรรคใหญ่ พรรคตัวเองก็ยิ่งอ่อนแอลง ลุดท้ายก็จะหายไป

ทางเลือกที่ดีที่สุดของพรีท็อปคือ เอาสรรพกำลังไปสวามิภักดิ์กับพรรคใหญ่ ยอมเป็นมุ้งหนึ่งในค่าย ลูกพี่ได้ตำแหน่ง ลูกน้องได้ตำแหน่ง ทุกคนแฮปปี้

สมัยหน้ามีเสียวๆล่ะจากที่ในจังหวัดส่งเสาไฟฟ้าลงก็ชนะ
กินบุญเก่าพ่อตัวเองจนบุญจะหมดอยู่ละ

พ่อสร้างลูกทำลาย

ก็แค่ชิงพื้นที่ให้ได้ มี สส ในมือให้มากพอ ทำตัวเป็นปลาไหลเน้นอยู่กับพรรคที่ได้เป็นรัฐบาล แล้วเอาไปต่อรองพรรคใหญ่เรื่องงบประมาณรายจังหวัด

ที่บรรหารทำได้ก็สูตรนี้ มี สส ที่การันตีเก้าอี้ในมือ แล้วทำตัวปลาไหล ใช้จำนวน สส ในมือไปต่อรองงบประมาณไปลงพื้นที่ตัวเอง

พูดเก่งแต่จริงๆพึ่งบารมีเก่าพ่อทั้งนั้น ไม่ซื้อเสียงไม่มีหัวคะแนนจะได้ซักกี่ที่กัน

คำว่า "พ่อสร้าง ลูกใช้ และลูกก็ทำพัง" ไม่ไกลจริงๆ

เหมือนไอ้เคน ในเรื่องส่งด่วนอ่ะครับ


การศึกษาดี เส้นทางต่างๆ พ่อปูมาให้หมดแล้ว


แต่ฝีมือ บารมีไม่มี ไม่ค่อยเข้าถึงชาวบ้าน คนรุ่นใหม่ๆ ไม่ค่อยรู้จัก

ผมคนพื้นที่ส่วนตัวนะ พออยู่ยาวก็ไม่มีอะไรพัฒนา
นอนมาเพราะไม่มีคู่แข่ง ได้ฐานเสียงเก่า
ถ้าไม่จ่ายก็น่าจะโดนส้มตบแน่

ไม่เกี่ยวเท่าไหร่เลยนะ เรื่องอำนาจบารมีก็เรื่องนึง แต่ตัวเองไม่สามารถไต่เต้าขึ้นตำแหน่งสูงๆ ได้เลย เป็น รมต ก็กระทรวงเล็กๆ ไม่มีอำนาจ

ถ้าผมเป็นบรรหารจะไม่ให้ลูกเล่นสายการเมืองจ๋าขนาดนี้ ควรวิ่งไปสายธุรกิจเลย เอาให้เงินเยอะ คอนเน็คชั่นดีไว้ก่อน จะสร้างบารมี ต้องเริ่มจากจุดเล็กๆ ในจังหวัด ไม่ใช่เริ่มจากการเมืองระดับชาติ พวกนายกท้องถิ่นอะเอาไว้ก่อน ใช้เงินตัวเองร่วมสร้างไป พอได้จังหวะค่อยเข้าการเมืองใหญ่

เห็นที่ทำคอนเทนต์ลงโซเชียลแล้ว สงสัยว่าเรียนมาสูงจริงเหรอ

ถ้าไม่ดูที่ คุณพ่อทำอะไรไว้และสานต่อให้ดีและยั่งยืน


ก็ลองดูโมเดลของจังหวัดอีสานสักแห่ง มันก็น่าจะทำให้เห็นว่า รุ่นลูกทำได้ และไม่แพ้รุ่นพ่อ ประมาณนี้ไหม


ดูจังหวัดนี้ ในปัจจุบันนี้ ในสายตาคนนอก มันไม่มีอะไรให้น่าสนใจจริงๆนะ

หน้ามือเป็นหลังมืออะ หมดบรรหารก็เหมือนทุกอย่างหยุดไปเลย เหลือแต่ญาติ ๆ เขาแหละ ยังพอเห็นการทำงานอยู่บ้าง