iq

50/50 ไม่งั้นทุกวันนี้พวกมีลูกจะพยายามทำงานหาเงินส่งลูกเรียนโรงเรียนดีๆให้ลำบากทำไม

อุปนิสัย ความรับผิดชอบต่อตัวเอง ทักษะพื้นฐาน น้ำหนักส่วนใหญ่อยู่ที่ครอบครัว
ความรู้วิชาการ ความรับผิดชอบต่อสังคม ทักษะเพิ่มเติม น้ำหนักส่วนใหญ่อยู่ที่ครูและโรงเรียน

ถ้าทั้งสองทางนี้ดีอยู่แล้วยังแย่ก็อยู่ที่ตัวเด็กแล้วครับ ซึ่งอาจเกิดได้หลายปัจจัย เช่น เพื่อน ชุมชน เป็นต้น

อันนี้ก็เห็นด้วยนะว่าครอบครัวมีส่วนอย่างมาก
20 ปีที่แล้วเจอปัญหาชอบทำการบ้านให้ลูกยังไง ทุกวันนี้ก็ยังเจออยู่ ผู้ปกครองบางคนแทบไม่เคยเจอหรือสื่อสารกันในกลุ่มไลน์เลย ยกเว้นตอนมารับเงินเพื่อการศึกษาของลูก ตอบอย่างไว 555
พ่อแม่บางคนก็อ่านหนังสือไม่ออก เขียนก็ไม่ได้ เพราะถูกบังคับเลื่อนชั้นมา ลูกอ่านอะไรก็คิดว่าลูกเก่ง แต่จริงๆ คือลูกอ่านผิดแล้วยังมาโวยวายกับครูที่มาหาว่าลูกค้าอ่านหนังสือไม่ออก

ครูสอนเด็กทั้งห้อง 30 คน ออกมายังไม่เท่ากันเลยครับ เพราะฉะนั้นไม่ได้เป็นที่ครูและโรงเรียนแน่นอน อันนี้พูดถึงกรณีทักษะพื้นฐานนะครับ ถ้าระดับสูงว่านั้น สถานศึกษาและตัวครูมีผลแน่นอน

เด็กมันเก่งหาอ่านข้างนอกมันก็เข้าใจเองได้ครับ สมัยนี้ยูทูปมีสอนเยอะเเยะ

เชื่อไหมว่าพวกที่ดิ้นรนหาโรงเรียนดีๆให้ลูกเขาไม่ได้มองเรื่องการศึกษาเป็นสำคัญ เขาซื้อสังคมดีๆให้ลูกต่างหาก แต่แน่นอนว่าโรงเรียนดีๆก็ย่อมดีกว่าโรงเรียนกากๆอยู่ละอาจจะส่งผลถึงการเรียนของเด็กบ้างแต่ไม่มากหรอกถ้าที่บ้านไม่เอา ซึ่งมันก็จะกลับมาที่ว่าคนที่คิดเรื่องโรงเรียนดีๆให้ลูกที่บ้านก็ต้องเตรียมพร้อมให้ลูกระดับนึงด้วยเหมือนกัน

ส่วนตัวคิดว่าครอบครัวมีผลมากที่สุด

ผมอาจารย์มหาลัย โดยส่วนตัว คิดว่ามันไม่ได้เคลียร์คัตขนาดนั้น มันเหมือนวงกลมซ้อนๆกันอีก แบบช่่อง 7 สี ก็ตามที่คนอื่นว่า มันเป็นวงๆ ระหว่างบ้าน โรงเรียน แล้วก็เด็ก

คือบางหน้าที่ โรงเรียนก็ก้าวก่ายมาทำแทนที่บ้านได้ อบรมนิสัยอะไรงี้ แต่มันก็ต้องขึ้นกับที่บ้านแล้วก็เด็กด้วย

การเรียนก็เหมือนกัน เด็กบางคนเรียนจากที่บ้านมา มาต่อยอดที่โรงเรียน หรือเอาที่โรงเรียนไปต่อยอดที่บ้านงี้

ที่แปลกคือ เด็กบางคน ไม่ฟังพ่อแม่ แต่มาฟังครูที่โรงเรียนก็มี บางคนอยากอยู่โรงเรียนเพราะบ้านไม่ใช่เซฟโซน ก็มี พวกนี้ก็ไปไกลได้ ถ้าตั้งใจและ mental ไม่พังก่อน

มันเป็นเรื่องสำคัญทั้งโรงเรียนและครอบครัว

สิ่งที่ครอบครัวต้องเป็นให้คือเซฟโซนครับทำให้เด็กรู้สึกสบายใจกล้าที่จะทดลองกล้าที่จะเล่นกล้าที่จะเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ทำอะไรไปแล้วไม่โดนดู

ส่วนโรงเรียนคือที่สอนครับถ้าเอาตามกับคู่นี้เลยจริงๆโรงเรียนมีผลมากกว่าครับ คือการสอนเด็กๆมันไม่ใช่เรื่องง่ายอันนี้เข้าใจและเห็นใจคุณครูทุกท่านครับ

แต่ว่ากันตามตรงถ้าถามว่าเรื่องที่เด็กเรียนเข้าใจไม่เข้าใจหรือการฝึกวิธีการคิดวิเคราะห์อันนี้โรงเรียนต้องรับผิดชอบเป็นส่วนใหญ่ครับ

เพราะเด็กในช่วงวัยที่ต้องการความรักความอบอุ่นตั้งแต่แรกเกิดยังถึงช่วงส่งไปเรียนอนุบาลช่วงแรกๆมันจะยังไม่มีเรื่องของตรรกะเรื่องของการใช้เหตุผลเรื่องของการปรับวิธีการคิดเข้ามาเกี่ยวข้องเท่าไหร่

แต่พอเข้าไปที่โรงเรียนปุ๊บอยากให้คิดนะครับว่านอกเหนือจากเวลานอนแล้วเด็กมีเวลาอยู่กับพ่อแม่แค่ไม่กี่ชั่วโมงแต่อยู่กับโรงเรียน 6-7 ชั่วโมงนะครับ

เพราะฉะนั้นโรงเรียนไม่สามารถที่จะหลีกหนีความรับผิดชอบตรงนี้ได้เลยครับถามว่าปัจจุบันทรัพยากรไม่พอหรือต้องปรับปรุงตรงไหนเพิ่มเติมอันนั้นก็เป็นอีกเรื่อง

แต่คำตอบของคำถามยังไงก็ต้องไปมองที่โรงเรียนครับ ที่บ้านมีหน้าที่ทำให้เด็กฝึกกล้าที่จะเรียนและอยากที่จะเรียนสนับสนุนเขาให้ทำในสิ่งที่ชอบส่วนผู้สอนเนื้อหาวิชาอันนี้ต้องโรงเรียนครับ

สมัยนี้ ทำไมมองกันแบบนี้หว่า
สมัยก่อน พ่อแม่ทำงาน ไม่เคยสนใจเรื่องเรียนลูกเลย
ทิ้งให้ รร สอน ก็จบออกมาได้ดีกันเยอะแยะ
ตอนนี้โยนให้ครอบครัวสอนหนังสือเฉย