สวัสดีครับ เพื่อนสมาชิก ผมไม่รู้จะคุยกับใครแล้ว ผมก็เลยมาขอระบาย
ตอนแรกผมตั้งใจจะมาอัปเดตเรื่องที่ผมไปหาหมอมาเมื่อนานมากแล้ว แต่ก็ไม่ได้มาอัปเดต
พอมาตอนนี้กลายเป็นระบายปรับทุกข์ไปอีกครั้งซะงั้น
ผมอยู่กับซึมเศร้ามานานมาก จนล่าสุดเมื่อ 2 ปีก่อน หมอบอกว่าผมหายแล้ว แต่เป็นไบโพลาแทน
แล้วก็เข้ารับการรักษาอยู่ปีหนึ่งจนน่าจะโอเคแล้ว ผมเริ่มทำอะไรใหม่ๆ ฝึกใช้ชีวิตคนเดียว
ทุกอย่างดูจะไปได้ดี การงานก็ดี เป็น Talent ขององค์กร ได้โปรโมท มีแฟนวางแพลนชีวิตยาวๆกัน
แต่ก็เริ่มมีปัญหาอื่นๆเข้ามา หลักๆคือเรื่องการเงิน ผมใช้เงินเกินตัว และปัจจุบันเป็นรายได้หลักของบ้าน
พอเริ่มหมุนไม่ทัน ผมก็เอาเงินออกมาจากบัตร ไม่ได้เอามาใช้ แต่เอามาลงทุน เพราะทางที่เราจะแก้ได้
มีแค่ 2 ทาง ลดรายจ่าย ไม่ก็เพิ่มรายได้ ผมเอามาลงทุน ก็ทำเงินได้ดีแบบพอดีใช้
พอบางเดือนมันยอดตกผมก็ต้องหามาโปะอีก พอคิดได้ว่ามันพอดีไปก็เริ่มหาทำใหม่ เจ๊ง ทำใหม่ รอด
สลับไปสลับมาแต่รวมๆก็คือไม่พอ แล้วก้อนเล็กๆที่เอาออกมา กลายเป็นยอดส่งต่อเดือนรวมกันที่สูงมาก
แต่กว่าผมจะรู้ตัว ไม่สิ ผมรู้ตัวแหละ แต่มองโลกเกินจริงไป คิดว่าเดือนนี้เราคงพลิกเกมได้
พอไม่ได้ก็คิดว่าเอาใหม่ สุดท้ายมันไม่ได้เลย และผมเริ่มผิดนัดชำระ ณ จุดนั้นผมตระหนักได้ว่าสายไปแล้ว
เครดิตผมตกฮวบ การกดเงินออกมาหลายๆครั้ง ก้อนเล็กๆก็ทำให้บูโรผมตก ซ่้ำด้วยผิดนัดไปทีเดียวพินาศเลย
พอจะไปรีไฟแนนซ์รวบหนี้ก็ทำไม่ได้แล้ว เพราะเครดิตเสียไปแล้ว เอาตรงๆผมก็ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไงตอนนี้
เครียด มีทางนึงโผล่มาในหัวผมเสมอๆ คือตายไปซะๆๆๆๆๆๆ ซึ่งผมก็จะได้เงินประกัน2 3ล้านบาทมาแก้สถานการณ์ แต่ก่อนผมพอใจกับชีวิตผมทุกวันมาก มากขนาดที่พร้อมจะตายได้ทุกวัน ไม่เสียดายชีวิตแล้ว
แต่ตอนนี้ผมไม่อยากตาย ผมอยากใช้ชีวิตกับแฟนผม กับครอบครัวผม แต่ผมก็แก้สถานการณ์ไม่ได้
และกำลังพาทุกคนไปลำบาก
ความเครียดนี้มันกำลังฆ่าผม รอบปีที่ผ่านมา มันฆ่าผมไปเกือบสิบรอบ เข้า ICU ไปรอบหนึ่ง
ผมไม่อยากตาย แต่บางครั้งผมก็คิดอะไรไม่ออก นอกจากตายไป มันเหนื่อยมากเลยครับ
ผมอยากแก้ปัญหา แต่ผมก็แก้ไม่ได้ซักที
ขอบคุณเพื่อนๆผู้แปลกหน้าทุกคนที่ให้ระบายครับ ผมไม่รู้จะคุยกับใคร อยู่บ้านเวลาเครียดๆก็ต้องไปแอบร้องไห้
ไม่อยากให้คนอื่นเป็นทุกข์ไปด้วย การเครียดในบ้านมันไม่ช่วยอะไร มันได้แต่ยิ้มให้กันแล้วก็หาทางแก้กันไป
ขอโทษที่เปลืองพื้นที่และทำให้กระทู้ 18+ ดีๆ ตกไปนะครับ