ตัดฟานบาสเทน ออกก่อนแกเก่งไปแล้วนิถึงระดับท๊อปแล้วเจ็บคล้ายR9นั่นแหละ

ส่วนที่เหลือ วิลเชียร์นี่คงไปไม่ไกลหรอกสไตล์ล่อมือล่อเท้ามากแถมร่างกายไม่แกร่งขนาดนั้นด้วย
ประมาณถ้าไม่เจ็บก็มีโอกาศเจ็บอยู่ดี อย่างกับFinal destination หนีเจ็บไม่พ้น

ไดร์เลอร์ ไปสุดคงพอๆกับมุลเลอร์มั้ง

วิลเชียร์ น่าจะไปสุดเท่าคูตินโย่ได้เลย
เสียดายสุดๆ โรซิกกี้ ดิยาบี้นี่แหละ โรซิกกี้อยู่ไหนก็เด่นทั้งทีมชาติทั้งสโมสร หายเจ็บมาไม่ต้องเรียกฟอร์มลงมาเก่งเลย เสียดายกระดูกยุงมาก

ฟาน บาสเท่น (หรือแวน บาสเท่น) เป็นข้อยกเว้นในเคสนี้ แกมาเจ็บหนักช่วงระหว่างพีคหรือกำลังจะปลายอาชีพแล้ว น่าจะ 28 - 29 แล้วถ้ายิ่งมองในมุมนักบอลสมัยก่อน เลิกหรือแขวนสตั๊ดกันน่าจะแค่ 30 ต้น ๆ เพียงแต่สื่อหรือคนจำนวนมากเสียดายว่าแกน่าจะได้แชมป์ยิ่งกว่านี้ รางวัลส่วนตัวก็บัลลงดอร์ได้ไป 3 โทรฟี่หลัก ๆ ก็ แชมป์ยูโรกับเนเธอร์แลนด์ ปี 88 + เป็นศูนย์หน้าคู่บารมีของมิลานชุดนี้น่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดทีมนึงในประวัติศาสตร์ฟุตบอลสโมสร (ในแง่ทีม)

ที่เหลือก็ตามนั้น จริง ๆ มีเยอะมาก ดาวรุ่งพรสวรรค์สูงที่มาเจ็บป่วย(ทางร่างกายหรือจิตใจ) ไปก่อนที่จะเก็บเกี่ยวความสำเร็จได้แบบเป็นกอบเป็นกำ

ทำไม คนเทียบ ไดรส์เลอร์ กับ บัลลัค มุลเลอร์กัน ถ้าตอนขึ้นใหม่ๆ มันน่าจะต้องเทียบกับ แอนดี้ มุลเลอร์/ โทมัส เฮสเลอร์ หรือ ยุคหลังๆ ก็ต้อง โอซิล รึเปล่า? ไดรส์เลอร์ ที่ผมจำได้ ไม่ใช่สบาย พละกำลังเลย มีสกิลเซตดี ที่สำคัญ ลูกนิ่งโคตรแม่นด้วย

เอามา vs งี้ตั้งมู้อวยวานบาสเทนเลยดีกว่าครับ มันคนละเบอร์เลยขนาดผมเชียร์ปืน

วิลเชียร์นี่ใช้คำว่ายังไม่ไกล้เลยดีกว่า วานบาสเท่นมันต้องไป vs ตำนานแล้ว