ของผมกระทบต่อการเลื่อนขั้น ยากขึ้นกว่าเดิมเยอะ เพราะบริษัทต้อวรัดเข็มขัด และผมก็ต้องรัดเข็มขัดเพราะได้ข่าวว่าเศรษฐกิจแย่มาก ให้ใช้จ่ายระวังตัว

ปกติเวลาใครบอกเศรษฐกิจไม่ดีผมก็ยังคิดว่าคนก็พูดแบบนี้ทุกปีเผาจริงเผาจริง

แต่ที่ผ่านมาผมอยู่ในวงการเฟอร์นิเจอร์ อสังหา คนก็ยังใช้จ่ายอยู่เรื่อยๆนะ

อันนี้คือตลาดกลาง ค่อนไปบนนะครับ ยิ่งร้านอาหาร2ปีที่ผ่านมาผมผลิตเยอะมาก

แต่ปีนี้บอกเลยยอดหายไปมากกว่า 50% ดีไซเนอร์ที่รู้จักกันก็บ่นหนักเหมือนกัน

ตอนนี้คนส่วนกลางค่อนบนกระทบอย่างหนักเลย พอทุกคนกลัวเหมือนกันหมด

คนก็ไม่กล้าใช้จ่าย ตอนนี้เหมือนกลายเป็นว่าเศรษฐกิจรากฐานก็แย่อยู่แล้ว

บวกกับมายด์เซ็ทที่ไม่กล้าใช้เงินอีก การท่องเที่ยวก็ซบเซา ผมว่าหนักสุด

ตั้งแต่ผมเปิดบริษัทมาปีนี้เข้าปีที่ 15 ทุกวันนี้ไม่ได้เงินเดือนมาหลายเดือนแล้ว

แต่ลูกน้องได้ครบ งานมีมาแต่พอเลี้ยงลูกน้องกับค่าเช่าเท่านั้น โคตรหนัก

หนักพอสมควรเลย

1. เงินเดือนขึ้นต่ำกว่าปรกติ (ทุกปีผมอัพราวๆ 6-8% มีปีนึง 10%) ปีนี้ 3.7% เอง
2. เลื่อนโบนัสไม่มีกำหนด จริงๆ มันก็มีแววมาพักนึงละ เคยได้ x3-4 ปีก่อน x1 ปีนี้เลื่อน
3. หนี้บัตรเยอะขึ้น (เหมือนเงินหมุนไม่ทัน) พยายามจำกัดละนะ

งานหนักขึ้น เนื่องจากบริษัทลดจำนวนคนลง อย่างสายงานที่ผมทำ

แต่ก่อนเขาจะให้ใน 1 ทีม ตำแหน่ง Senior 1 ตำแหน่ง จะมี Junior (ตำแหน่งผู้ช่วย Senior) ได้ 1.5 คน ถ้ามีเศษจำนวนคนให้ปัดขึ้น ความหมายคือ สมมติถ้าในทีมมีตำแหน่ง Senior 3 คน ในทีมจะมี Junior ได้ 4.5 คน เศษจำนวนคนปัดขึ้น = มี Junior ได้ 5 คน

ปัจจุบัน เศษ = ปัดลง และอนาคตได้ข่าวว่าจะพยายามลดจำนวนคนลงอีก แต่ยังไม่ประกาศว่ารูปแบบไหน

กำไรหายไป 30-40% ได้

จะสร้างบ้าน แต่ยัฃไม่กล้า ตอนแรกรับได้5ลบ(รวมรั้ว)
ไปๆมาๆตอนนี้รับไหวแค่3ลบ(รวมรั้ว) ต้องคุยแบบใหม่เพราะจะลดขนาดบ้านลงเยอะเลย กลัวตกงานจัดๆ

รายได้ลด
รายจ่ายพื้นฐานเพิ่ม

ปกติเวลาใครบอกเศรษฐกิจไม่ดีผมก็ยังคิดว่าคนก็พูดแบบนี้ทุกปีเผาจริงเผาจริง

แต่ที่ผ่านมาผมอยู่ในวงการเฟอร์นิเจอร์ อสังหา คนก็ยังใช้จ่ายอยู่เรื่อยๆนะ

อันนี้คือตลาดกลาง ค่อนไปบนนะครับ ยิ่งร้านอาหาร2ปีที่ผ่านมาผมผลิตเยอะมาก

แต่ปีนี้บอกเลยยอดหายไปมากกว่า 50% ดีไซเนอร์ที่รู้จักกันก็บ่นหนักเหมือนกัน

ตอนนี้คนส่วนกลางค่อนบนกระทบอย่างหนักเลย พอทุกคนกลัวเหมือนกันหมด

คนก็ไม่กล้าใช้จ่าย ตอนนี้เหมือนกลายเป็นว่าเศรษฐกิจรากฐานก็แย่อยู่แล้ว

บวกกับมายด์เซ็ทที่ไม่กล้าใช้เงินอีก การท่องเที่ยวก็ซบเซา ผมว่าหนักสุด

ตั้งแต่ผมเปิดบริษัทมาปีนี้เข้าปีที่ 15 ทุกวันนี้ไม่ได้เงินเดือนมาหลายเดือนแล้ว

แต่ลูกน้องได้ครบ งานมีมาแต่พอเลี้ยงลูกน้องกับค่าเช่าเท่านั้น โคตรหนัก

ออกจากพนักงาน มาทำโฮสเทล โชคดีชิบที่ไม่ตาย
ธุรกิจอื่นยับหมด

ยังงงตัวเองอยู่ว่า อยู่รอดเฉย

ของผมรอดด้วยปัจจัยที่ว่า ด้วยความส้นติล ของประเทศ กลุ่มวัยรุ่นจำนวนเยอะ ไม่คาดหวังไรกับชีวิตแล้ว
ขอให้ได้ ใช้ชีวิตสนุก พวกงานอีเว้นคอนเสริ์ตเลยค่อนข้างบูม กลายเป็น ธุรกิจคอนเสิร์ต ถ้าเชิญหรือเป็นศิลปินถูกคน มักขายตั๋วหมดเสมอ ที่พักผมเลยได้อนิสงค์ไปด้วย เต็มทุกคอนเสิร์ต

แล้วยังมีพวกลูกหลง ต้องประหยัดค่าใช้จ่าย แทนที่จะเลือกพักที่แพงๆเวลาทำงาน ลองเปลี่ยนบรรยากาศ มาพักถูกลงบ้างเพื่อเซพค่าใช้จ่าย

ถ้าโดยรวมเศรษฐกิจ ผม อาจไม่กระทบ และได้อนิสงไปทางด้านดีนิดๆ แต่ที่กังวลตอนนี้คือโควิด ถ้ามันลามร้ายแรงกว่าที่คิด อันนี้อาจเข้าขั้นโคม่า อุส่า พึ่งตั้งตัวได้ กำลัง ไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ

ของแพงคชจ.สูง รายได้ขึ้นไม่ทัน

ตอนนี้บริษัทขาดทุนแบบยับๆ เลย
จ้างคนออกไป 2 รอบล่ะ เงินเดือนก็จ่ายไม่ตรงรอบบ้าง

ไม่รู้จะยืนระยะได้นานแค่ไหน

วงจรเศรษฐกิจมันก็เป็นอย่างนี้
วงจรธุรกิจเช่นกัน มีขึ้นมีลง

บริษัทเคยยอดขายดี เพิ่มพนักงานเพิ่มเงินเดือนเพิ่มโบนัส
ส่วนใหญ่ดีใจ ขยายกิจการ หารู้ไม่ ต้นทุนจะเพิ่มตาม
พอถึงจุดที่ยอดขายทรงตัวหรือตกต่ำ ต้นทุนที่สูงก็จะกลับมาทำร้ายตัวเอง
แล้วก็จะกลับมาสู่วงจรเดิม ลดต้นทุน ลดภาระ ลดคน

ตัวเราก็เช่นกัน คิดถึงตัวเองและครอบครัว
ช่วงเวลาดีด โบนัสกระหึ่ม มันอยู่ไม่นาน
ช่วงเวลากากๆ ลดคน ลดเงิน มันก็ต้องมาแล้วไป เช่นกัน
ถ้าท่านวางแผนการเงินแบบรัดกุม ไม่ติดแกลม ท่านก็จะผ่านช่วงเวลาที่ตกต่ำไปได้

สู้ต่อไป ทู้กคน

เก็บเงินได้น้อยลงแต่ก้ยังไหล ๆ

เอาแค่ที่ผมเจอจากที่บริษัท งดการโปรโมท ลดโอทีพนักงาน รับคนใหม่ยากขึ้นขณะที่คนเก่าๆก็ทะยอยออกกันอันนี้กระทบสุดๆ
และโบนัสก็น้อยลงถึงขั้นปีนี้อาจจะไม่มีเลย

บริษัทผมงดจ่ายค่าโอทีทำงานล่วงเวลา น่าจะบีบให้พนักงานลาออกเอกจะได้ไม่ต้องจ่ายชดเชย
แต่งานเยอะขึ้นกว่าเดิมเพราะคนลาออกเรื่อยๆสาเหตุงานหนักทำไม่ไหว

โดนค่าโบนัสพิเศษ ที่นอกเหนือจากโบนัสประจำปี ถึงจะเยอะแต่ก็เข้าใจได้