ไม่เคยคิดว่าชีวิตต้องมาตกต่ำแบบนี้(ระบาย)
ขออภัยที่ระบายบ่อย แต่กระทู้นี้คงเป็นกระทู้การระบายครั้งสุดท้ายแล้ว อาจจะไม่ได้เล่นเว็บบอร์ดนี้อีก ให้ถือซะว่าเป็นตัวอย่างในการใช้ชีวิตที่ไม่ดีของเพื่อนสมาชิกแล้วกันนะครับ
ผมมีอาชีพรับราชการที่ผ่านมาก็ลุ่มๆดอนหมุนเงินไปมาผ่านมาแบบรอดตายตลอด แต่ก่อนบ้านผมมีฐานะยากจน จนสุดในหมู่บ้าน พอผมบรรจุผมเลยกู้มาใช้หนี้ที่พ่อแม่ส่งผมเรียนและทำบ้านให้พ่อแม่(แต่ก่อนอยู่แบบเพิงมาแหงน)เลยอยากให้ท่านสบาย แต่ต่อมามีเหตุคือกลางปีก่อนพี่สาวผมติดการพนันเล่นจนเป็นหนี้และให้พ่อแม่ไปยืมนอกระบบมาให้ และยังเอาใบที่บ้านเข้าธนาคาร ผมตามใช้หนี้นอกระบบพ่อแม่จนหมด พอจะลืมตาอ้าปากได้เมื่อ2-3เดือนที่ผ่าน แต่ล่าสุดคือพ่อป่วยหนักต้องเข้า รพ.นอนไอซีอยู่เกือบเดือน ผมหมุนเงินไม่ทันเลยจะไปกู้ ธ.กรุงไทยตอนต้นเดือน แต่ ธนาคารบอกว่าให้รอก่อนเพราะติดแก้mou ของหน่วยงานกับทางธนาคาร ผมคิดว่ายังไงก็กู้ได้แน่ เลยเอาเงินของที่ทำงานมาหมุนก่อนใช้ในการดูแลพ่อแม่ที่เข้า รพ.หวังว่าพี่สาวอีก2คนจะหามาช่วยกัน ผลสรุปก็คือพอพ่อออกจากโรงพยาบาลผมขอให้พี่สาว2คนช่วยเอาเงินมาช่วยเพราะต้องจ่ายตามกำหนด(ยอด1หมื่น) แต่ไม่มีใครยอมควักเพราะสามีเก็บเงินทั้งคู่ ผมนี่เคว้งหนัก หาทางออกไม่ได้ตันไปหมด ไปถามธนาคารก็บอกรออีกหน่อยmouน่าจะเสร็จเดือนหน้า ไปกู้บัตรเครดิตหรือสินเชื่อต่างๆก็ไม่ผ่านเพราะภาระหนี้เยอะแล้ว แต่สามารถกู้กรุงไทยได้เพราะเงินเดือนผมเข้ากรุงไทย ส่วนสามีของทั้งสองคนก็ไม่ให้ทั้งๆที่เป็นเงินแค่นี้และก็รู้ว่าผมจะกู้กรุงไทย ผมตันไปหมดไม่รู้จะไปต่อยังไงเลย กลัวจะโดนที่ทำงานสอบและโดนไล่ออกเพราะเงินก้อนนี้มันมีกำหนดจ่าย(เงินหลวง) ผมโมโหหนักมากขอประกาศตัดขาดกับทางบ้านเลย ไม่ไหว ถือเป็นตัวอย่างที่ไม่ค่อยดี แบกทำทุกอย่างให้ครอบครัวเราสบายอยู่รอด แต่สุดท้ายชีวิตผมกำลังจะพัง ไม่รู้จะไปทิศทางไหนตันไปหมด...ผมไม่มีคนสนิทหรือเพื่อนเลย มีแค่ในนี้ ต้องขออภัยและขอบคุณพื้นที่ดีๆนะครับ
***มีเพื่อนสมาชิกท่านนึงช่วยเหลือผม ผมกู้กรุงไทยได้ผมจะคืนให้ ผมกราบขอบคุณท่านมากจริงๆ ที่ช่วยไม่ให้ผมออกจากราชการ ตื้นตันจริงๆครับ
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker