เมื่อน้องชายแท้ๆของผมเป็นเด็กผี
ผมนี่ทำตัวไม่ถูกเลย เห็นมันนั่งหงอยๆ จะชวนคุยเรื่องบอลก็กลัวมันจะเข้าใจผิดคิดว่าผมจะไปเยาะเย้ยเหน็บแนม
ดีหน่อยที่ผมต้องฝึกการอยู่ร่วมกันมานาน รู้ว่าจะสนทนาเรื่องบอลกันยังไง เพื่อเป็นการให้เกียรติกันและกัน และให้เกียรติทีมที่เชียร์ระหว่างกันและกัน มีแซวบ้างเล็กน้อยพอเป็นพิธี
ข้อดีคือผมจะไม่ค่อยรู้สึกว่าแมนยูคือทีมอริที่อยากแช่งชัก ข้อเสียคือผมอาจจจะกดความรู้สึกอยากแช่งชักแต่แสดงออกไม่ได้มากมาตลอด
ถึงอย่างไรผมก็ยังเชื่อว่าผีแดงนั้น "ใหญ่" เกินกว่าจะตกต่ำสุดๆได้นานครับ ตราบที่มีฐานแฟนที่จนตัวตายก็ไม่เปลี่ยนทีมเชียร์อยู่หลายร้อยล้านคนบนโลก มีประวัติความสำเร็จมากมาย วันนึงมันจะหาหนทางกลับมาได้เองครับ อาจจะโดยการเปลี่ยนมือเจ้าของทีมหรืออะไรก็ตามแต่
ก็ยังเชื่อนะว่าไม่ต้องรอ 30 ปีแบบทีมผม เป็นแรงใจฮะ จากใจเลย