ผมว่าหลายคนคงเห็นข่าวนักโทษถูกปล่อยตัวแล้วทำผิดซ้ำซากก่อความเดือดร้อนให้ผู้อื่นกันมาบ้าง คำถามผมคือ ทำไมเราต้องเก็บคนพวกนี้ไว้?

ต้องการแรงงาน - ต่างด้าวดีๆมีเยอะ
กลับตัวได้จะมีประโยชน์ - ก็เห็นๆอยู่ว่าไม่

แถมแต่ละปีต้องเอางบประมาณไปลงกับคนพวกนี้ตั้งเท่าไร ไม่รวมที่คนกลุ่มนี้ก่อความเดือดร้อนกับคนซึ่งมีมูลค่าทางเศรษฐกิจอีก ซึ่งคิดแล้วไม่ว่ามุมไหนก็มีแต่ผลลบกับประเทศและสังคมฝนภาพรวม

ดังนั้นจึงกลับมาสู่คำถามที่ว่า เราควรประหารคนเหล่านี้ดีหรือไม่ครับ

อธิบายอย่างนี้ครับ จากคนที่สัมผัสกับเรื่องนี้มาพอควร

ประเทศไทยโทษประหารชีวิตมีจริงไหม = มีจริง

แต่มีการประหารจริงไหม = แทบไม่มี

จะประหารก็ต่อเมื่อต้องการต่ออายุการใช้โทษประหารต่อไป เพราะตามแนวปฏิบัติขององค์การสหประชาชาติ หากประเทศใดไม่มีการประหารชีวิตเป็นเวลาต่อเนื่องนาน 10 ปี จะถือว่ายกเลิกการบังคับใช้โทษประหารชีวิตในทางปฏิบัติ

ปัญหาคือนักโทษที่ตัดสินประหารชีวิตมาทุกวันนี้มันประหารไม่ได้เพราะมีการทูลเกล้าขออภัยโทษ ในการขออภัยทั้งหมดไม่ใช่ขอแล้วได้เลย บางคนหลายปีกว่าเรื่องจะลงมาจากวัง แต่ในระหว่างที่รอเรื่องลงมานั้นจะมีสถานะเป็น pending นั่นคือประหารไม่ได้เพราะรอการพิจารณาจากวัง และในระหว่างการรอพิจารณานั้น นักโทษประหารชีวิตอาจได้รับการอภัยโทษตามโอกาศสำคัญ เช่นวันพ่อวันแม่ เหลือโทษตลอดชีวิตหากจำคุกมานานมากพอจะเข้าเกณฑ์ได้รับอภัย ซึ่งเกณฑ์ในการอภัยโทษแต่ละครั้งจะแตกต่างกันไปไม่เหมือนกันทุกรอบ

ส่วนตัวแล้วไม่เห็นด้วยกับการมีอภัยโทษเลยเพราะมันทำให้ไม่กลัวการกระทำผิด บางคนฆ่าคนตายติดไม่ถึง 10 ปีก็ได้ออก ทั้งที่ตอนแรกเป็นโทษประหารชีวิต ควรจะยึดถือโทษตามที่ได้รับตัดสินมา เพราะการเลี้ยงดูนักโทษแม้จะมีงบรายหัวไม่มาก แต่ว่าติดนานเพราะฉะนั้นจึงสิ้นเปลืองงบประมาณโดยใช่เหตุ โดยงบเฉลี่ยต่อหัวค่าอาหาร คนละ 45 บาท ต่อวันต่อคน และจำนวนผู้ต้องขังในปัจจุบันกว่า 270,000 คน ไหนจะเวลาป่วยที่กรมราชทัณฑ์ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการรักษาตัวของผู้ต้องขังอีก

ลองคิดดูว่าเอาเงินจำนวนนี้ไปพัฒนาการศึกษา พัฒนาเศรษฐกิจ อุดหนุนโรงพยาบาล ประเทศคงจะเจริญกว่านี้เยอะ

ใจจริงอยากให้มีระบบโซเชี่ยลเครดิตนะ ถ้าค้ายาหรือขมขื่นครบกี่ครั้งก็ประหารไปเลย
แต่ถ้ากฏหมายเรื่องนี้ออกมา พวกเอามาใช้กับคดีการเมืองแน่นอน

พวกกลับตัวไม่ได้หริอคดีร้ายแรงมากๆที่หลักฐานแน่นๆอยากจะจับไปใช้แรงงานคุกนรกอย่างน้อยถ้าไม่ประหารหรือติดคุกแดกข้าวฟรีๆก็เอามาบังคับทำประโยชน์บ้าง

พวกคดีข่มขืนนี่ จับฉีดยาให้หมดสมรรถภาพถาวร ผมว่าจบเลยนะ อยากไปก่อคดีซ้ำก็ทำอะไรไม่ได้
ทรมานกว่าจับติดคุกอีก ส่วนพวกคดีฆ่าคนตายรอบแรกติดคุก ทำซ้ำก็ประหารชีวิตเลย

อธิบายอย่างนี้ครับ จากคนที่สัมผัสกับเรื่องนี้มาพอควร

ประเทศไทยโทษประหารชีวิตมีจริงไหม = มีจริง

แต่มีการประหารจริงไหม = แทบไม่มี

จะประหารก็ต่อเมื่อต้องการต่ออายุการใช้โทษประหารต่อไป เพราะตามแนวปฏิบัติขององค์การสหประชาชาติ หากประเทศใดไม่มีการประหารชีวิตเป็นเวลาต่อเนื่องนาน 10 ปี จะถือว่ายกเลิกการบังคับใช้โทษประหารชีวิตในทางปฏิบัติ

ปัญหาคือนักโทษที่ตัดสินประหารชีวิตมาทุกวันนี้มันประหารไม่ได้เพราะมีการทูลเกล้าขออภัยโทษ ในการขออภัยทั้งหมดไม่ใช่ขอแล้วได้เลย บางคนหลายปีกว่าเรื่องจะลงมาจากวัง แต่ในระหว่างที่รอเรื่องลงมานั้นจะมีสถานะเป็น pending นั่นคือประหารไม่ได้เพราะรอการพิจารณาจากวัง และในระหว่างการรอพิจารณานั้น นักโทษประหารชีวิตอาจได้รับการอภัยโทษตามโอกาศสำคัญ เช่นวันพ่อวันแม่ เหลือโทษตลอดชีวิตหากจำคุกมานานมากพอจะเข้าเกณฑ์ได้รับอภัย ซึ่งเกณฑ์ในการอภัยโทษแต่ละครั้งจะแตกต่างกันไปไม่เหมือนกันทุกรอบ

ส่วนตัวแล้วไม่เห็นด้วยกับการมีอภัยโทษเลยเพราะมันทำให้ไม่กลัวการกระทำผิด บางคนฆ่าคนตายติดไม่ถึง 10 ปีก็ได้ออก ทั้งที่ตอนแรกเป็นโทษประหารชีวิต ควรจะยึดถือโทษตามที่ได้รับตัดสินมา เพราะการเลี้ยงดูนักโทษแม้จะมีงบรายหัวไม่มาก แต่ว่าติดนานเพราะฉะนั้นจึงสิ้นเปลืองงบประมาณโดยใช่เหตุ โดยงบเฉลี่ยต่อหัวค่าอาหาร คนละ 45 บาท ต่อวันต่อคน และจำนวนผู้ต้องขังในปัจจุบันกว่า 270,000 คน ไหนจะเวลาป่วยที่กรมราชทัณฑ์ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการรักษาตัวของผู้ต้องขังอีก

ลองคิดดูว่าเอาเงินจำนวนนี้ไปพัฒนาการศึกษา พัฒนาเศรษฐกิจ อุดหนุนโรงพยาบาล ประเทศคงจะเจริญกว่านี้เยอะ

นึกถึงเคสสมคิด ที่แทบทุกคนรู้ว่าออกมา ก่อคดีอีกแน่นอน

อยากให้พ่วงพวกคอรัปชั่นเข้าไปด้วย กลับสู่สังคมแล้วสร้างความเสียหายมากกว่าพวกหมดหวังนี้เยอะ

อยากให้นักโทษที่ได้รับโทษประหารถูกประหารนะ ประหารจริงๆ

ผมไม่เชื่อกระบวนการของราชฑัณฑ์ที่จะเปลี่ยนนักโทษรุนแรงให้กลับมาใช้ชีวิตในสังคม


ทำไมผม รส ว่านักโทษรุนแรงนี่ดูติดจริงน้อยกว่านักโทษการเมืองอีก ตรงนี้แค่ความรู้สึกผมคนเดียวยังไม่ได้หาข้อมูลอะไร

ควรและควรประจานก่อนตายด้วยย (ต้องกรองแพะออกให้หมดด้วยนะ)