พ่อแม่ท่านถอดใจหรือยัง ของผมยังไม่ถอดใจ ผมหละเพลีย เอาจริงๆมันน่ามีตรงไหน

คนในสังคมก็มีแต่เหลี่ยมๆ คนไม่ดีเยอะกว่าคนดี ภาษีเราก็เก็บไปแดกไม่เคยสร้างสรรค์อะไร

แถมถ้าเป็นคนจนคนกลางๆ ต้องไปคอยดูแลเมียพ่อแม่เมียดูแลลูกเพิ่มอีกเพราะไม่มีตัง

จ้างคนดูแลแบบคนรวย โคตรจะภาระเสียเวลาชีวิตสุดๆ แทนที่จะได้ใช้เวลาหลัง

เลิกงาน เสาทิต ได้อย่างตามใจฝัน กลายเป็นทิ้งชีวิตตัวเองซะงั้น ก็งงกับคนที่เค้ามีเหมือนกัน

ผมกะภรรยาอยากมี แต่อายุ40ละ กิจกรรมก็ไม่ทำกัน อยู่กันแบบไม่มีความอยากทางเพศแต่ยังรักกันดีอยู่ สถานะการเงินไม่เดือดร้อนแต่ก็ไม่ได้มีขนาดจะไปทำกิ๊ฟ

แม่ผมไม่ว่าอะไร แต่ชาวบ้านถามเยอะ

พอผมบอกเอาตังมา10ล้านเพราะเลี้ยงเด็กคนนึงจนเรียนจบแบบชีวิตไม่แย่มากเดี๋ยวนี้ต้องใช้ประมาณนั้นแหละ ก็เงียบกันหมด

คู่ผมเหมือนกับท่านเลย ด้วยที่คบกันมานานแล้ว 10 กว่าปี กิจกรรมอย่างว่านี่ไม่มีเลย ช่วงหลังๆ

ผมคุยกับแฟนตอนก่อนแต่งงานเรื่องนี้ เพราะผมไม่อยากมีลูก แต่เราไม่เคยคุยกันมาก่อน ซึ่มันก็ถึงเวลาที่จะแต่งงานกันได้แล้ว ก็เลยคุยกันอย่างจริงจัง ปรากฏว่าแฟนผมก็ไม่อยากมีลูกเหมือนกัน แค่นั้นเลย จัดงานแต่งทันที

ผมบอกพ่อแม่ผมตลอดว่าไม่ต้องหวังหลานนะ ผมไม่อยากมี แฟนผมก็บอกฝั่งบ้านเค้า ช่วงแต่งแรกๆ ก็ยังมีมาถามๆ อยู่บ้าง หวังให้เราเปลี่ยนใจ แต่ผมกับแฟนยืนยันตลอดว่าไม่เอา ไม่อยากมี ไม่ต้องถามแล้ว สัก 3-4 ปีก็เลิกถามแล้วครับ

แม่ผมพูดสั้นๆ “เรื่องของxึง”

ไม่มีหลานมรดกก็ไม่ต้องเอาจะไปบริจาควัดให้หมด

ผมถึงเกลียดการทำบุญให้วัดไง

ก่อนมีลูก ผมก็คิดว่าน่ามีตรงไหน แต่ก็ไม่ได้ขัดอะไรถ้าจะมี พอมีแล้ว ถึงรู้ว่านี่คือสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเราจริงๆ เคยเหนื่อย เครียด จากงานมากๆ แค่ได้กอดเค้า เค้าหอมแก้มเรา เรียกปาป๊า แค่นี้เอง เหมือนรู้เลยว่าทำไมเราต้องสู้ต่อ กำลังใจมันหน้าตาแบบนี้นี่เอง

เรื่องมีลูกอย่าไปตามใจพ่อแม่ครับ ให้ดูที่เราครับ เพราะคนที่ต้องรับผิดชอบ เลี้ยงดูเป็นหลักคือเรา

แต่ผมเห็นหลายๆคนคอมมเนต์ว่า อยากมี แต่ไม่อยากให้เกิดมาในประเทศนี้ บลาๆๆ เอาจริงๆนะครับ มันไม่มีที่ไหนในโลกที่จะโรยไปด้วยกลีบกุหลาบหรอก จะรอให้มันดี ชาติหน้ามันก็ไม่ได้ดีแบบที่ท่านหวังหรอก คหสต. ผมที่เคยอยู่มาหลายประเทศ ทั้งเรียน+ทำงาน ผมว่าประเทศไทยนี่อยู่ค่อนข้างง่ายแล้วนะ

ถอดใจไปแล้วจ้า จนเลิกพูดไปแล้ว จากญาติทุกฝ่าย

เรื่องจริงเลยท่าน ตอนนี้ลูกผมได้3เดือน เมื่อวันศุกร์กลับจากทำงานกำลังขับรถกลับจะไปรับลูก ระหว่างทางชนหมาที่อยู่ดีๆก็พุ่งออกมา แต่ไม่แรง สรุปแอร์รั่ว ผมหงุดหงิดจัด พอถึงที่ลูกเจอหน้าลูกเท่านั้นละ ความหงุดหงิดมันหายไปหมดเลย เขาถึงเรียกว่าสิ่งมหัศจรรย์ของจริง