ผมไม่เคารพ เพราะแค่ใส่คอสเพลย์

แต่เคารพเพราะวัตรปฏิบัติ

พระไม่รู้จักผมไม่ไหว้ ยกเว้นไปสถานที่ของเขา
ไหว้ในกรณีทักทายเจ้าของสถานที่
ไม่ใช่ไหว้เพราะเคารพ

ยกเว้นพระที่รู้จัก ที่เราเห็นกิจวัตร
แบบนั้นเราเคารพในศีลของเค้า

ผมมองว่าเป็นอาชีพหนึ่งนานละครับ ไม่ได้ศรัทธาอะไรเลย แต่ก็คิดว่ายังจำเป็นกับสังคมไทย

ไม่ทั้งหมด แต่ส่วนใหญ่ดีกว่าฮะ ตั้งแต่เคยบวชเข้าไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ก็เคยนึกว่าพระต้องทำตัวแบบพระ ที่โรงเรียนเราสอนอะ พอเข้าไปจริงๆไม่ต่างจากคนทั้วไปเลย ดูดหรี่ ตีดอท แทงสนุก อันนี้แค่เบาๆอะนะ

ไม่เคยสัดทรแต่แรกอยุ่แล้ว

ขนาดพระยังไม่กลัวบาป ศีลใหญ่ห้ามลักทรัพย์ จะบอกว่าบาป สวรรค์นรกไม่มีจริง

"ทำบุญโยมรวยชาติหน้า อาตมารวยชาตินี้"

ตั้งแต่ได้บวชมาเลยรู้แจ้งเห็นจริงเลยครับว่าวงการสงฆ์มันสุดขนาดไหน
ขนาดวัดเล็กๆที่ผมไปบวชยังมีเรื่องการเมือง ผลประโยชน์ทับซ้อนเยอะแยะ พระรุ่นพี่กุฏิข้างๆนี่ก็ไม่เอาอะไรเลย มีกิจที่ได้เงินถึงค่อยออกมา มีคนส่งข้าวส่งน้ำให้พร้อม

ดูเป็นรายคนไปครับ ถ้าไม่สบายใจก็หาวัดป่า ตามชนบท พระดีๆ ดูง่ายๆ นะ รอบตัวเป็นยังไง จีวรที่ห่ม บาตร การพูดจา พูดเรื่องอะไร พระที่เสกคาถาอาคม สร้างวัตถุมงคล พูดแต่เรื่องทาน ผมบายเลย เน้นพระสายปฏิบัติเอา

ผมหมดตั้งแต่บวช กะบวชสัก20วันแม่ง วันที่11อยากสึกใจแทบขาด สุดท้ายขอสึกอย่างไว เอือม

มันไม่หมดศรัทธาแบบเหมารวม คือผมคิดว่าพระสงฆ์เป็นองค์ประกอบของศาสนาพุทธซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่าองค์นี้ดีไหม เหมือนไหว้ผู้ใหญ่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าดีหรือเปล่าแค่เค้าแก่กว่าเราก็ยกมือไหว้สวัสดีเป็นธรรมเนียม แต่บางองค์ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเคยรู้เคยเห็นเคยคุยอย่างนี้เราก็ยังศรัทธาอยู่ ไหว้แบบเต็มใจ

ตั้งแต่ไปบวชมาเมื่อ 12-13 ปีก่อน

เห็นอะไรหลายๆอย่างแล้วตื่นรู้เลยครับ

ผมหมดศรัทธามานานมากแล้ว ฮ่าาาา พอบวชแล้วก็เลยรู้ว่าพระมันก็แค่คนๆนงเหมือนพวกเรานั้นแหละ ไม่ได้ต่างกันเลย อยู่ดีกินดีกว่าคนไปใส่บาตร อีก

คงเลือกศรัทธาเป็นองค์ๆไปครับ ของผมต้องบอกส่วนใหญ่องค์พระที่ผมนับถือ มรณภาพ ไปหมดละครับ

ส่วนที่ตอนนี้ยังงงๆกับชีวิตตัวเองคือ ถ้าตัวผมเอง เสียชีวิตจะจัดการยังไงกับศพเราดี ไม่อยากไปเข้าวัดเลย แต่ก็ไม่มีช้อยอื่นๆให้เลือกเลยครับ

เข้ามาสมน้ำหน้า

บ้านก็ไม่ต้องเช่า ข้าวก็ไม่ต้องซื้้อ ปรึกษาหารือ ไม่ต้องเสียสตางค์