เรื่องก็คือ
ผมขับมอไซออกไปหาไรกิน
ทีนี้มันมี 3 แยก ผมจะเลี้ยวขวา คู่กรณีเป็นมอไซจะเลี้ยวซ้าย
ไอรถที่ตรงมาเพื่อเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา เขาก็ชะลอให้ไป

ซึ่งผม ตอนแรกนึกว่ารถที่ตรงมาจะไม่หยุด เลยชะลอ
แต่พอผมเห็นไอคู่กรณีมันเลี้ยว แล้วรถที่ตรงมาเขาหยุด ผมเลยขับไป
ทีนี้ ผมก็มองไปเห็นว่าไอรถคู่กรณี ขามันใส่เฝือก แม่งเสือกเข้าใจว่าผมไปกวนตีนมัน มองหน้ามันทำไม
มันตะโกนลั่นถนนเลย ซึ่งผมก็ทำไม่สนใจ พยายามมองกระจกหลัง เพื่อให้รู้ว่าไม่ได้มองมัน

แต่มันไม่หยุด พยายามชะลอความเร็ว พร้อมถามว่า มึงกวนตีนหรอ หาเรื่องหรอ

ซึ่งเอาจริง ผมไม่ได้มองมันเลยซักนิด กูจะมีเรื่องกับมึงทำไมวะ งง

แล้วถ้าเอาจริง ๆ ถ้ามันลงมันงัดผม ผมก็พร้อมบวกอะ ขามึงก็ใส่เฝือกอยู่แล้ว
แถมอายุมึงก็หัวขาวแล้วไอสัส

ปากดีงี้ ถ้าเจอคนที่เขาเอาเรื่องหน่อย ผมว่าแม่งลงไปนอนพร้อมเฝือกอะ

งงจริง ๆ

เีแล้วครับปล่อยผ่านไปเถอะ ไม่งั้น ท่านได้ไปโหนกระแส

ขับรถไม่ให้มองกันแล้วต้องมองไรอะ ตรรกะแก่ๆบางคน แม่งแปลกจริงๆ

ผมเคยเจอเดินกับแม่ในซอยแล้วมอไซคนแก่ปาดมาจอดตัดหน้าบนฟุตบาตเกือบโดน พอไม่พอใจแม่งฮึดฮัดแต่ผมสู้ คนแถวนั้นต้องมาช่วยห้ามกัน พูดละยังแค้นอยู่เลย ผิดไม่รู้จักผิด สันดาน

เอาจริงๆ อ่านแล้วนึกภาพตามไม่ออก

แต่เรื่องขับรถบนท้องถนนนะ ผมยอมได้ ผมยอมหมด ผมไม่สู้

ไม่มีอะไรคุ้ม มือยกไหว้ได้ ผมยกตลอด 55555

แก่มาได้ไง งงกับพวกแม่ม

เนี่ยะ ผมก็ยอมครับ
แต่แค่ผมงงว่า มันเอาไรคิดว่าผมไปกวนตีนมัน ขับรถไม่มองหน้า
เราจะรู้หรอว่าเขาจะเอาไง จะตรง จะเลี้ยวจะเอาอะไร

ไอพวกทางแยก แต่จะตรงแล้วเปิดไฟขอทางอีกพวกนึง คนฝั่งนึงก็คิดว่าจะเลี้่ยวฝั่งนี้ คนอีกฝั้งก็จะคิดว่าจะเลี้ยวฝั่งนั้น สรุปแม่งตรง

ผมเคยเจอมอไซค์ออกขวาจะแซงแล้วมันตัดหน้าผมค่อนข้างกระชั้นชิด

แค่บีบแตรเบาๆเป็นการเตือน เท่านั้นแหละตามผมจนถึงหน้าบริษัท

วันหลังก็ถามเค้ากลับไปดีๆก็ได้จะได้เคลียร์ใจกัน
เมิงเป็นเห้ไรไอ้สัด

อย่าไปใส่ใจเลยครับท่าน ได้ไม่คุ้มเสีย

นึกเล่นๆ เพราะมันเปรี้ยวแบบนั้นไงครับ ขามันถึงใส่เฝือก

ระวังขับปกติไม่พอต้องระวังย้อนศร ระวังรถฝั่งเราไม่พอ ต้องระวังรถฝั่งตรงข้ามไม่รู้จะเหินมาตอนไหน ระวังรถ2ฝั่งไม่พอ ต้องระวังหลุมระวังบ่อ ระวังหลุมบ่อไม่พอต้องระวังปูนเหล็กข้างบนอีก ระวังสิ่งก่อสร้างไม่พอ ต้องระวังคนบ้าปาหินไปอีก ดอมก็ดอมเหอะ มาไทยก็ไม่รอดอะ

จุดเริ่มต้น failed state ก็น่าจะมาจากคนไม่เคารพกฎหมาย กฎจราจรนี่แหละฮะ

ขับรถในไทยต้องใช้ทุกอย่างจริง ๆ เพื่อให้ตัวเองปลอดภัย กฏจราจรและมารยาทแค่นี้ไม่พอ

สกิล
ญาณหยั่งรู้อนาคต
ทักษะการอนุมาน
พรหมวิหารธรรมเมตตากรุณา มุทิตาอุเบกขา

พวกไม่เปิดไฟเลี้ยวผมเจอประจำต้องใช้ทักษะการอนุมานคาดเดาว่ามันน่าจะเลี้ยวแล้วไม่เปิดไฟแน่ ๆ

ขับรถเมืองไทยแม่งเหนื่อยจริงครับ ต้องใช้ทักษะ สมาธิ ความระมัดระวังระดับสูง เสียพลังงานเยอะมาก...

ขี่มอเตอร์ไซค์ ใช่ไหม ก็พูดไปเลย ผมชอบปั่นจักรยานไปธุระใกล้บ้าน "ขอแซงขวานะครับ บางทีขอแซงซ้ายนะครับ สื่อสารให้ชัดเจนเสียงดังฟังชัด" ผมค่อนข้างเรียบร้อยด้วยแหล่ะ แม่ค้าแผงลอยในตลาดยังบอกเลย สื่อสารชัดเจนดีจัง