พอดีเพิ่งลดสถานะกับน้องที่จีบมา จากตอนแรกคนคุยก็คือคุยแบบฟีลแฟนเลย หวานเจี๊ยบบ ไปกินข้าว คาเฟ่ ถ่ายรูปด้วยกัน อยู่ประมาณ 4-5 เดทเลย พอคุยมาสักพักประมาณ 2-3 เดือน ผมจะเริ่มจริงจังขึ้นล่ะ

ก็เลยอยากรู้สถานะ แต่ไม่ได้ถามตรงๆนะ ผมแค่ชวนมาขยับสถานะกันดูมั้ยไรงี้ แต่น้องเขาบอกยังเร็วไป ขอเวลาหน่อย ผมตอบกลับงั้นก็คุยๆๆกันไปก่อนได้ ไม่มีปัญหา หลังจากนั้นก็ยังคุยกันปกตินะ จนกระทั้งผ่านไปสักอาทิตย์สองอาทิตย์ การคุยก็เริ่มเปลี่ยน น้องเขาเริ่มตอบช้า อันไหนที่เคยทำเคยคุยมาก่อนหน้าไม่เหมือนเดิม เช่น ฝันดีก่อนนอน ถามผมว่าถึงไหน อยู่ไหน ไรงี้ คือการกระทำการเข้าหาผม น้องเขาทำก่อนหมดเลย รีพายทุกข้อความที่ผมพิมพ์ไป แต่พอหลังจากวันนั้นบางอย่างแทบเปลี่ยนไปหมด จนผมเริ่มอึดอัด เลยถามไปตรงๆๆ

จนสุดท้ายน้องบอกความจริงคือ ยังไม่พร้อมจะเป็นมากกว่านี้ แต่กลัวผมโกรธ กลัวผมเสียเวลา เพราะความรู้สึกของตัวเองยังไม่ได้ เลยขอเป็นแค่พี่น้องเพื่อนร่วมงานกันไปก่อน หลังจากนั้นก็เลยเคลียร์ปรับความเข้าใจกัน ซึ่งผมไม่ได้โกรธอะไรนะ แค่อยากรู้ว่าจะเอายังไงต่อแค่นั้น พอนางรู้ว่าผมไม่โกรธ สถานการณ์กลับมาดี๊ด๊าเหมือนเดิม ผมนี่งงมาก และก็ตอบกลับทุกข้อความที่ผมพิมพ์เหมือนเดิม ตอนแรกนึกว่าจะตอบแค่ในเวลางาน

ที่ไหนได้คุยตอบกลับยันเที่ยงคืน อันไหนที่ถามไป ก็มีถามกลับ บอกตัวเองกำลังทำอะไร นอนตอนไหน มีบอกฝันดีด้วย แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ ไม่ได้รายงานทุกอย่างแบบตอนแรกที่คุย ฟีลแบบว่างก็ตอบ แต่คือไม่ได้หนักขวาอ่ะ

แต่สิ่งหนึ่งที่น้องเขาบอกเหตุผลมาคือกลัวกระทบเรื่องงาน กำลังโฟกัสงานเป็นหลัก

ถ้าฟีลนี้เรายัง "หวัง" ได้อยู่มั้ยครับ


ซึ่งอาจจะไม่ได้คุยกันทุกวันเหมือนเดิมแล้วนะ อารมณ์แบบทักก็ตอบ(ถ้าเขาอยากตอบนะ555555) ซึ่งผมก็ยังอยากคุยกับน้องเขาทุกวันนะ แต่บางทีก็กลัวน้องเขาอึดอัด

เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องรายบุคคลเลยครับ

ก็คงได้แค่ไกด์ให้

ถ้าท่านจะจีบคนที่เขายังไม่พร้อม ท่านก็อย่าหวังครับ เพราะมันพร้อมจะผิดหวังได้ตลอดเวลา

แต่ถ้าท่านไม่คิดอะไรมาก คุยไปได้ตลอด มีหรือไม่มีเขาก็ได้ ก็คุยต่อไปเลยครับ ไม่ผิดอะไรอยู่แล้ว



ถ้าเป็นผม ผมจะถามตัวเองว่า มีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ขนาดไหน

ถ้าเมื่อไรที่ทำแล้วไม่มีความสุข เศร้าใจ ห่อเหี่ยว ก็คงต้องเปลี่ยนแปลงให้มีความสุขมากขึ้น

อย่ารักคนอื่นจนลืมรักตัวเองครับ

อยู่ที่หวังอะไรคับ

หวังคบเป็นแฟนนี่แหละครับ

ช่วงนี้ล่ะฮอร์โมนมันพุ่งพล่านดีนักแล อาจจะต้องนิ่งเข้าไว้ล่ะครับ ถ้าอยากลองของก็ทำเป็นเงียบไม่คุยไม่ตอบดูก็ได้

เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องรายบุคคลเลยครับ

ก็คงได้แค่ไกด์ให้

ถ้าท่านจะจีบคนที่เขายังไม่พร้อม ท่านก็อย่าหวังครับ เพราะมันพร้อมจะผิดหวังได้ตลอดเวลา

แต่ถ้าท่านไม่คิดอะไรมาก คุยไปได้ตลอด มีหรือไม่มีเขาก็ได้ ก็คุยต่อไปเลยครับ ไม่ผิดอะไรอยู่แล้ว



ถ้าเป็นผม ผมจะถามตัวเองว่า มีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่ขนาดไหน

ถ้าเมื่อไรที่ทำแล้วไม่มีความสุข เศร้าใจ ห่อเหี่ยว ก็คงต้องเปลี่ยนแปลงให้มีความสุขมากขึ้น

อย่ารักคนอื่นจนลืมรักตัวเองครับ

จากคนเคยตอบเร็ว เปลี่ยนมาตอบช้า สำหรับผมนะ มันจบแล้ว คงได้แค่ทรงๆ ที่ตอบคุณเพราะกลัวเสียงานแค่นั้นแหละ พอเขาสบายใจว่างานไม่เสียก็เลยดี๊ด๊า

ผมจะดูจากในอดีต ตอนที่เขามีแฟน แฟนเขาใช้เวลาจีบเขานานมั้ย

ถ้านาน เราก็พอมีหวัง ถ้าเขาไม่เคยมีแฟนมาก่อนเราก็พอหวังได้

แต่ต้องเปลี่ยนจังหวะเข้าทำ

แต่ถ้าแฟนเก่าเขาจีบไม่กี่เกือนละติด อันนี้เริ่มหมดหวังคบละ

พี่น้อง เจอคำนี้ โดนด่าว่าไอ้เฮีย ยังมีโอกาสมากกว่า

สถานการณ์คล้ายผมตอนนี้

แต่บอกเลยแบบนี่ ...คบเราเพื่อเพียงผ่านครับ
จะบอกว่า คบไปก่อน รอตัวเลือกที่ดีกว่า พร้อมไป

เสียเวลาเราครับ เสียสุขภาพจิตด้วย
ต้องมาลุ้นว่าคิดอะไรอยู่ แล้วกูต้องทำยังต่อล่ะเนี่ย
เหมือนท่านข้างบนบอก
ว่าทีทำอยู่มีความสุขมั้ย
ถ้ามีก็ทำต่อไป ถ้าไม่มีก็เฉยๆ อย่าคาดหวังไร ทักมาก็คุย ไม่เฝ้ารอ

สำหรับผมตอนนี้ ต้อง move on ครับ
ถ้าคนมันมช่ ทุกอย่างมันจะลงตัว ง่ายไปหมด
ผมคิดแบบนั้น
ไรประมาณนั้น

ลองหายไปสัก 2-3 วันดูครับ

ถ้าเขาทักมาหา แสดงว่ามีใจ

ผมเคยลองหายไป 2 วัน เจอหน้ากันก็ทักทายปกติ

หลังจากนั้นเค้าทักมาหาก่อน แล้วก็คุยกันยาวๆ พัฒนาจนถึงตอนนี้ครับ

ผมไม่ค่อยเห็นคนที่โดนบอกขอลดสถานะแบบนี้แล้วกลับไปคุยต่อจนเป็นแฟนได้เลย เอาตรงๆก็คือน้องเขาปฏิเสธคุณแบบอ้อมๆนั่นแหละ แต่ไม่กล้าบอกตรงๆ เหตุผลอาจจะมีทั้งไม่พร้อมจริงๆ ไม่ก็คุยกับอีกคนไปด้วยแล้วรู้สึกว่าอีกคนคลิ๊กกว่าก็เลยมาปฏิเสธคุณ

ทำใจแล้วหาใหม่ครับ คนอยากคุยหรือไปต่อ ต่อให้ยุ่งกับงานมันก็อยากคุยครับ

เร็วในนี้ไม่ใช่เร็ว 5-10 นาทีตอบนะครับ อารมณ์แบบอ่านแล้วตอบเลยไรงี้ ซึ่งตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิมอยู่ แต่ไม่เหมือนเดิมคือบางอย่างไม่ได้รายงานกันตลอด เช่น กลับบ้าน ถึงบ้าน แวะไหน ไปไหนไรงี้ อันนี้คือไม่มีแล้ว

ส่วนเรื่องงาน งานคนละส่วนกัน แทบไม่ได้ยุ่งเกี่ยว เพราะผมเป็นไอที นานๆๆจะเดินไปหาที

เรื่องงานส่วนตัวนางและการวางตัวนี่แหละส่วนนึงที่ผมคิดไว้ ซึ่งผมก็ทำใจไว้ระดับนึง แค่ยังหวังอยู่เล็กๆๆอยู่นิดหน่อย เตาะไปเรื่อยๆ เขาเปิดตัวเมื่อไรค่อยมูฟ

พี่น้องแม่งแย่กว่าเพื่อนอีกครับ หนีไป

มันเป็นได้สองแบบนะ แบบนึงคือหมดหวังจะเป็นแฟนละ กะอีกแบบคือใช้ความนิ่งประคองดูไปเรื่อยๆก่อนรอเขาพร้อมอย่างที่เขาว่า

แต่ใจต้องแข็งๆหน่อยทำตัวเป็นผู้ใหญ่ ไม่ต้องไปอะไรมากมายตอบก็ตอบคุยก็คุยไม่ว่ากัน อยากสนิทขึ้นผมว่าต้องชวนเดทอ่ะ ดูหนังกินข้าวว่าไป

แล้วตัดสินจากตรงนั้นเรื่องแชทเอาไว้เป็นออปชั่นถามไถ่ดู ผมอาจจะติดแนวสมัยก่อนมากกว่ามั้งเน้นมาเจอ

แม้งานจะคนละส่วน แต่ถ้ามันขุ่นเคืองใจกัน จะให้คุณมาช่วยทำคอมหรือช่วยอะไร หรือเดินเจอหน้ากัน มันก็ลำบากใจอะไรแบบนี้มั้งครับ ถ้าคุณกับเขาเคลียร์ว่าเป็นพี่น้องกันได้ มันก็สบายใจ บรรยากาศโดยรอบก็จะดีครับ