นัดแรกผมเจ็บใจมาก
โคตรแย่เลย นาฬิกาไม่ปลุก อดดู ทีมเสือกแพ้
จากที่ไม่พลาดดูทีมรักมาจะเกือบ 2 ฤดูกาล
พอเจอผลการแข่งขัน จนมาถึงฟอร์มล่าสุด
โคตรนอยด์ และมีความคิดจะไม่ดูเหมือนกัน
จากภาพรวมเมื่อคืนดูไม่เชื่อเลยจะกลับมาได้
แต่ยังไงก็แค่บ่นครับ ดูแน่นอน

วันนี้มีงานเช้า เมื่อคืนยังอุตส่าห์ดู แต่เห็นเล่นแล้วไม่น่าเชียร์เลย
นัดหน้าเจอปารีส มีงานเช้าอีก คิดไว้ว่าไม่ดูละ
กลัวผลผิดหวัง จะเซ็งซ้ำ2 เพราะอดหลับอดนอนด้วย เฟลทั้งวัน

ดูนะ แต่ทำใจไว้แล้ว

ดูๆไปเถอะครับ ไม่แน่อาจเป็นนัดสุดท้ายของฤดูกาลละ UCL

ดุไม่ไหวดึกเกินรายการนี้

ไม่มีอะไรจะเสียแล้วครับ แพ้ก็แค่แพ้

เครียดไร มีโค้ชหลอนๆแบบนี้ รู้สภาพ

ดูแล้วแพ้ หดหู่แน่นอน เมื่อคืนดูครึ่งนีงอยู่แล้วนอนเพราะดึกไป คิดว่าน่าจะชนะ ตื่นมาดันคาบ้าน ผมว่า สภาพจิตใจไปหมดแล้ว แต่ละคนเรียกฟอร์มเก่งไม่ได้ มีแค่ไรซ์เองมั้งเมื่อวานที่โดดเด่นหวังพึ่งได้ นอกนั้นโคตรเงียบ ถ้าผ่านปารีสไม่ได้ก็น่าผิดหว้งกับคาแรคเตอร์จริงๆ ไม่ใช่ทีมที่เพิ่งมาเล่นด้วยกันใหม่ๆ หรือไม่เคยผ่านสถานการณ์แบบนี้มาก่อนซะที่ไหน

ผมบอกเลยไปบ้านปารีสนอกจากจะต้องท็อปฟอร์มทุกตัว ยังต้องหวังพึ่งความพิเศษส่วนตัว ลูกยิงผีจับยัด ถ้าตัวรุกแบบมาตี้ ทรอสซาร์ โอเดการ์ดยังจบสกอร์ง่อยๆแบบเลกแรกใช้โอกาสเปลืองก็ม้วนเสื่อกลับบ้าน ดูว่านักเตะเราจะโชว์คลาสการเล่นได้ไหม เพราะนี่คือนักเตะระดับโลกมักจะทำได้กัน

ผมพอใจแล้วนะครับ ไม่เครียด แต่ก็ยังหวังให้เข้ารอบและได้แชมป์ คงโคตรจะฟินน้ำแตก

ที่บอกว่าพอใจแล้ว คือ แต่ก่อน เจอทีมใหญ่ แทบไม่ต้องดู 90% เราแพ้หมด

แต่นี่เราผ่านได้หมด ทั้งข้ามกำแพงที่ชื่อว่าซิตี้ มาดริด ลิเวอร์เราก็สู้ได้ แค่นี้ผมก็ภูมิใจแล้ว

ใครจะว่าโลกสวยยังไงก็ช่าง ความพอใจของแต่ละคนมันไม่เท่ากันอยู่แล้ว แต่แบบนี้ผมมีความสุขดีครับ

จากฟอมสุดสะเด่าเมื่อคืน
กลัวจะเป็นการอดหลับอดนอนเพื่อปวดหัวหนักกว่าเดิม

แต่ก็ดูแหละ หวังลึกๆว่าจะชนะ

ผมว่าน่อลมันมีของวะ นัดเจอปารีส

ถึงใจจะห่อเหี่ยวแต่ก็ต้องตื่นมาเชียร์ ใครมันจะเชียร์ทีมรักแพ้ได้ลง