ตัดสินใจ ปล่อย น้องการ์ตูน ไปอย่างสงบ หลังสู้คดีนับทศวรรษ
ปี 2557 มีคนเมา แต่งรถซิ่ง ขับรถพุ่งเข้าชนร้านสเต๊ก ปากซอยเอกชัย 119 ย่านบางบอน กรุงเทพฯ
เจ้าของร้าน คนพ่อ เสียชีวิต
ลูกสาว ได้รับบาดเจ็บสาหัส ต้องเป็นผู้ป่วยติดเตียง รักษาตัวที่โรงพยาบาล มีชีวิตด้วยเครื่องช่วยชีวิต
แกนสมองถูกทำลาย ตาบอดทั้ง 2 ข้าง หูได้ยินข้างเดียว อวัยวะภายในบางส่วนโดนตัดทิ้งเพื่อรักษาชีวิต ไม่มีภูมิคุ้มกันร่างกายใดๆ และเหลือปอดเพียง 1 ข้าง
ศาลตัดสิน คนขับมีความผิด ทางอาญา จำคุก 1 ปี ไม่รอลงอาญาและจ่ายค่าชดเชย 6.7 ล้านบาท
แต่ผู้กระทำความผิดไม่จ่ายค่าชดเชย และไม่มีทรัพย์สินอะไรเป็นชื่อของตัวเองเลย ทำให้ฟ้องเรียกค่าเสียหายไม่ได้
อุทาหรณ์ภาคต่อ (บทสรุป) ประเทศไทย ขับรถแข่งกัน บนถนนหลวงผลลัพธ์คือ ตาย 1 ศพ เด็ก 5 ขวบ พิการอีก 1 คน โทษที่จะได้รับคือ ติดคุก 1 ปี และไม่ต้องเสียเงินเยียวยาตามคำสั่งศาล แม้แต่บาทเดียว ย้ำ..แม้แต่บาทเดียว
วิธีง่ายๆ ก็แค่ไม่ครอบครองทรัพย์สินอะไรยาวๆ 10 ปี และให้เจ้าทุกข์ฟ้องล้มละลายก็ทนอีกแค่ 3 ปี (ก็ทนมา 10 ปีแล้ว ทนอีกแค่ 3 ปี ชิลๆ) The end จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง Set Zero กลับมาใช้ชีวิตปกติได้สบายๆ
ฝั่งเหยื่อ สิ่งที่เหยื่อจะได้รับคือ??? สูญเสียชีวิตคนในครอบครัว ทุกอย่างที่เคยวางแผนไว้ให้ลูก พัง‼️ครอบครัว พัง‼️จากชีวิตครอบครัวที่ไม่ลำบาก พัง‼️, ต้องหาเงินดูแลรักษาผู้พิการตลอดชีวิต (รายจ่ายตลอดชีพจนกว่าจะสิ้นลม ซึ่งไม่รู้ว่าแม่หรือลูกที่จะสิ้นลมก่อนกัน), กระดาษ 1 แผ่นที่ศาลให้ตอนจบคดีว่าคนผิดจะต้องเยียวยาและชดใช้ให้กี่บาท, เจ้าทุกข์ถ้าอยากได้เงินก็แค่ไปหาเงินมาจ้างคนให้ตามสืบทรัพย์ 10 ปี + 3 ปี (ตอนฟ้องล้มละลาย)
https://www.matichon.co.th/social/news_5162953
https://www.thairath.co.th/news/local/2693111