เป็นกำลังใจให้ครับ

รับฟังและ เป็นกำลังใจให้ครับ
ส่วนตัวผมเองก็ผ่านอะไร หลายๆอย่างได้ก็จาก ss นี้ล่ะครับทั้ง อกหักผิดหวังกับชีวิตจนซึมเศร้า
ก็ได้ 18+ ใน ss นี้ล่ะที่ช่วยไว้

ทำตัวเองให้มีคุณค่าก่อนครับ

เป็นกำลังใจให้ครับผม

อันนี้ผมคุยกับท่านแลกเปลี่ยนชีวิตหน่อย

คือผมกับแฟนวางแผนไว้ว่าจะกลับไปอยู่บ้านแฟนที่ ตจว คือบ้านแฟนออกแนวมีที่เยอะนั้นละ เอาง่าย ๆ ถ้าขายทั้งหมดชีวิตอยู่ได้แบบสบาย ๆ เลย แฟนผมเคยเอาโฉนดออกมาให้ดูมา 20 กว่าใบ

แต่ตอนนี้เธอมาทำงาน กทม เพราะเหมือนรอที่บ้านขายที่ได้ มองกันไว้ 1 - 2 ปีก็จะกลับบ้าน ตจว ละ

คือผมมองว่าจะไปหาอะไรทำที่นู้นว่าจะขายบ้านที่ กทม ทิ้งแล้วไปลงทุนทำอะไรที่นั้น

ผมอยากถามท่านว่าถ้าเราออกแนวมีแต่ตัวไปใช้ชีวิตกับบ้านผู้หญิงมันมีปัญหาเยอะไหม พอเวลาผ่านไป คือผมไปบ้านเขาทุกคนต้อนรับผมอย่างดีมาก ๆ คือที่บ้านแฟนเรียกตัวแฟนผมไปคุยเลยว่าคนนี้ ok แล้วไม่ต้องคิดจะหาใหม่ ดูแลกันให้ดี ๆ

แต่ผมกลัวอยู่กันไปจะมีปัญหา พอเวลาผ่านไปเกิดเลิกกันขึ้นมาผมกลัวจะเหลือแต่ตัวไม่มีที่ไปไม่มีที่ไว้ให้นอน ส่วนตัวพ่อแม่ผมแยก ตายจากกันไปแล้ว เหลือแต่ตัวผมคนเดียว คือ อิสระ แบบ 100% เลย

สู้ๆครับ

เป็นกำลังใตให้ครับ ผมกับภรรยาเก่า ก็หย่ากันเมื่อปลายปีที่เเล้ว
เมื่อวันนึงมันไปไม่ได้จริง ๆ ก็ต้องเลือกที่จะเเยกกันครับ
ส่วนเรื่องการใช้ชีวิต เเนะนำกลับบ้านก่อนครับ เเล้วค่อย ๆ ตั้งตัว

ท่านมีประสบการณ์งานด้านไหนมาบ้าง ชอบหรือถนัดอะไร มีความสุขที่ได้ทำกิจกรรมอะไร

สามสิ่งนี้อาจทำให้เพื่อนๆ SS ช่วยหางานให้ท่านได้ง่ายขึ้นครับ เป็นกำลังใจให้

อย่างน้อยต้นทุนของท่านในตอนนี้คือมีสุขภาพแข็งแรง และยังมีกำลังใจที่ดี ซึ่งไม่ได้แย่เลย

สู้ๆนะครับ ขอให้ผ่านช่วงเวลาเลวร้ายไปได้ เอาใจช่วยครับ

กลับไปตั้งหลัก​ ตั้งสติ​ เรายังมีญาติมีน้องครับ​ ชีวิตมันลำบากแต่ก็ต้องสู้ไปต่อครับ​
ถ้ายังพอมีทุนลองหารายได้เก็บเล็กผสมน้อย​ ท่านมีรถมอไซค์เป็นทุนก็ขับลองขับแกร้ป​ ขับไลน์แมน​ ขยันหน่อยได้เกิน500ต่อวันครับ​

ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนะครับ ท่านแน่ใจไหมว่าที่เหล่านั้น เป็นของแฟนท่านคนเดียวถ้าพ่อแม่เสียหมด ที่เด่วนี้ไม่ใช่ว่าขายได้ง่ายๆ กลัวเงินขายบ้านได้นี่ล่ะจะหมดก่อน แล้วก็ความเอ็นดูที่ว่า มันเป็นเพราะนานๆเราไปเจอเค้ารึเปล่า ถ้าไปอยู่เลย จะอึดอัดไหม

ผมว่าเราควรมีหลักมีสำรองของเราไว้ก็ดีครับ ผมว่าใดๆในโลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน

ที่ผมเจอนะฝรั่งขายสมบัติที่ประทศเค้ามาอยู่กินกับภรรยา ตอนแรกพ่อแม่เมียชอบนะ ไปๆมาๆ เงินโดนใช้หมดไปเรื่อยๆ ยังดีที่มีบ้านอยู่ เมียก็ดูตีตัวออกห่าง พ่อแม่เมียก็เอาไปนินทาไปทั่ว เจ้าตัวก็กินเหล้าแก้กลุ้มไปวันๆ สงสารแกเหมือนกัน อายุเยอะแล้วด้วย

มีแรง มีเป้าหมาย ยังไงก็รอด
เริ่มต้นจากอย่าอายทำกิน
ต่อให้โดนดูถูกก็ตาม
5บาท10บาท ก็ต่อชีวิตเราได้

ไปได้ครับ แต่เก็บบ้านที่กรุงเทพไว้ก่อนครับ อย่าเอาทั้งหมดของชีวิตไปฝากไว้กับคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นผัวหรือเมีย

ผมพยายามอ่านที่ จขกท อธิบายอย่างละเอียด ผมเห็นด้วยท่านนี้นะ แต่ที่ผมพิมพ์นี่ผมบอก จขกท นะครับ ถึงแม้ผมไม่รู้เบี้ยงหลังที่มาที่ไปของคุณ แต่ก็จะลองช่วยคิดดูนะครับ

1. ชีวิตไม่เหลืออะไรแล้ว >>> มีมอเตอร์ไซ, โทรศัพท์, โน็ดบุค+ประสบการณ์/ทักษะชีวิต แค่นี้ก็ตั้งหลักได้หลายอย่างแล้วนะครับ
2. การเงินต้องพึ่งเมีย เลยโดนกดขี่ แต่เมียก็ยังอยากให้อยู่ด้วย >>> ต้องแยกก่อนนะครับว่าเค้าเกลียดเรา หรือแค่ผิดหวังในตัวเรา จากที่คุณพิมพืมาผมว่าเค้าแค่ผิดหวังและหงุดหงิดนะ คนสำคัญที่สุดคือคนที่เค้าอยู่กับเรานะครับ ผู้หญิงยังไงเค้าก็อยากให้ผู้ชายเป็นที่พึ่งนะครับ ผมว่าในทางกลับกันคุณก็อาจจะกำลังทำให้เค้าทนทุกข์อยู่เหมือนกัน
3. อายุ 46 ก็ไม่ได้แก่ยังมีแรง แต่ตลาดงาน/นายจ้างเค้าอาจจะไม่ได้ใจดีกับเราแบบนั้นนะครับ ไม่ว่าที่ไหนเค้าก็อยากได้คนหนุ่มสาวไปทำงาน ลองหาอะไรทำด้วยตัวเองจะเป็นไปได้กว่าครับ ยิ่งเริ่มเล็กๆยิ่งดี

ผมว่าก่อนอื่นคุณต้องกลับมายอมรับสถานะ/สภาพจริงของเราก่อน จุดแข็ง,จุดอ่อน,ทักษะเราคืออะไร เป็นที่พึ่งของตัวเองให้ได้ แล้วก็อยู่กับที่บ้านเมียนั้นแหละครับ เค้ารักเรา แต่พยายามหาเงินใช้เองให้ได้ มีเงินเหลือก็แบ่งเบาค่าใช้จ่ายในบ้าน ผมว่าแค่นี้ท่าทีเมียคุณจะเปลี่ยนไปเป็นคนละเรื่องเลย

แก้ปัญหาไปทีละอย่างครับ เอาเรื่องการเลี้ยงชีพก่อน ไม่แน่ปัญหาอื่นๆอยู่ๆมันก็อาจจะสลายไปเองก็ได้

เป็นไรเดอร์อย่างที่เพื่อนในกระทู้แนะนำ
ไปก่อนก็ได้ครับ สู้ๆ ครับ