การรวมโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น: ความท้าทายและความขัดแย้งใต้พรม

มหาวิทยาลัยขอนแก่นมีแผนที่จะรวมโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น (ศึกษาศาสตร์) และโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น (มอดินแดง) เข้าด้วยกัน โดยมีกำหนดเริ่มในวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2568 เป้าหมายของการรวมครั้งนี้คือการเสริมสร้างประสิทธิภาพในการบริหารจัดการและเพิ่มคุณภาพทางการศึกษาให้มีมาตรฐานเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม แผนดังกล่าวได้จุดชนวนความกังวลในหมู่ผู้ปกครองอย่างรุนแรง ไม่ใช่แค่เรื่องหลักสูตรหรือโครงสร้างการบริหาร แต่ลึกไปถึง “อัตลักษณ์” และ “สถานะ” ของทั้งสองโรงเรียนที่แตกต่างกัน

⸻

ปัจจุบัน: อนุบาลรวมอยู่แล้ว ทำไมระดับอื่นถึงยังต่อต้าน?

ปัจจุบัน ระดับชั้นอนุบาลของทั้งสองโรงเรียนได้รวมกันแล้ว โดยเด็กอนุบาลจากทั้งฝั่งศึกษาศาสตร์ (ศศ.) และ มอดินแดง (มดด.) เข้าเรียนร่วมกันที่ ศูนย์พัฒนาเด็กปฐมวัยสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น (CDC – Child Development Center) ซึ่งตั้งอยู่ภายในมหาวิทยาลัย

การรวมระดับอนุบาลเป็นไปอย่างราบรื่นและไม่ได้มีปัญหาความขัดแย้งที่รุนแรงเช่นเดียวกับระดับประถมและมัธยม สะท้อนให้เห็นว่า ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ตัวเด็ก แต่อยู่ที่ “Mindset ของผู้ปกครอง” เป็นหลัก

⸻
พื้นเพของโรงเรียนทั้งสองแห่ง

โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น (ศึกษาศาสตร์) ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2513 โดยคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นโรงเรียนทดลองและวิจัยด้านการศึกษา โรงเรียนตั้งอยู่บริเวณริมบึงสีฐาน ประตูมหาวิทยาลัยขอนแก่นที่ 2 ถนนมะลิวัลย์

ในขณะที่โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น (มอดินแดง) ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2524 เพื่อเป็นโรงเรียนสวัสดิการสำหรับบุตรหลานของบุคลากรมหาวิทยาลัยขอนแก่น ตั้งอยู่บริเวณศาลเจ้าพ่อมอดินแดง ประตูมหาวิทยาลัยขอนแก่นที่ 1 ถนนมิตรภาพ

เริ่มรวมที่ไหน?

มหาวิทยาลัยขอนแก่นได้มีแผนสร้าง “อาคารเรียนรวม” บริเวณ โรงเรียนสาธิตศึกษาศาสตร์ (ริมบึงสีฐาน) ซึ่งจะเป็นที่ตั้งของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่นแบบรวม หลังการก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์

อาคารเรียนใหม่จะใช้เป็นที่เรียนของนักเรียนทุกระดับ โดยโครงสร้างการบริหารและการเรียนการสอนจะถูกปรับให้เป็นระบบเดียวกัน

โรงเรียนสาธิตมอดินแดงจะยังคงอยู่ แต่จะถูกปรับบทบาทใหม่ ซึ่งรายละเอียดของบทบาทใหม่ของโรงเรียนยังไม่มีการประกาศอย่างเป็นทางการ

⸻
ความคิดเห็นและความกังวลของผู้ปกครอง

การประกาศรวมโรงเรียนทั้งสองแห่งได้สร้างความกังวลให้กับผู้ปกครองบางส่วน เมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2568 ผู้แทนชมรมผู้ปกครองได้ยื่นจดหมายเปิดผนึกถึงอธิการบดีมหาวิทยาลัยขอนแก่น เพื่อขอชะลอแผนการรวมโรงเรียน โดยระบุว่าการรวมโรงเรียนควรมีการเตรียมความพร้อมอย่างรอบคอบ และควรเปิดโอกาสให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการวางแผนเพื่อลดผลกระทบต่อนักเรียน ครู และผู้ปกครอง

นอกจากนี้ ในสื่อสังคมออนไลน์ยังมีการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการรวมโรงเรียนดังกล่าว บางความคิดเห็นชี้ให้เห็นว่าการรวมโรงเรียนไม่ควรเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเท่านั้น แต่ควรเป็นการยกระดับจิตสำนึกของคนในมหาวิทยาลัย รวมถึงผู้บริหาร ครู นักเรียน และผู้ปกครอง ให้เป็นหนึ่งเดียวกัน ลดอัตตา และใช้ความรักความเมตตาและการให้อภัยซึ่งกันและกัน

อย่างไรก็ตาม มีรายงานว่าผู้ปกครองบางท่านได้แสดงความคิดเห็นที่ด้อยค่าอีกฝั่งในที่ประชุม ซึ่งก่อให้เกิดประเด็นดราม่า ผู้ปกครองบางคนแสดงความคิดเห็นว่า ครูในฝั่งมอดินแดงมีความเอาใจใส่เด็กมาก และไม่ควรมีการด้อยค่ากัน เนื่องจากทุกสถาบันต่างก็มีดีในแบบของตน

ทำไมการรวมโรงเรียนถึงกลายเป็นดราม่า?

1. ความต่างทาง “สถานะ” และ “จริตของผู้ปกครอง”
แม้จะเป็นโรงเรียนสาธิตของมหาวิทยาลัยเหมือนกัน แต่โรงเรียน ศศ. และ มดด. ถูกมองว่าอยู่ใน “สถานะ” ที่แตกต่างกัน

ฝั่ง ศศ. มีภาพลักษณ์ของโรงเรียน “พรีเมียม” คัดเลือกนักเรียนเข้มข้น ค่าใช้จ่ายสูง มีบรรยากาศคล้ายโรงเรียนเอกชนระดับสูง และมีแนวโน้มที่ผู้ปกครองจะเป็นกลุ่มที่มีกำลังจ่ายสูง

ฝั่ง มดด. ก่อตั้งเพื่อรองรับบุตรบุคลากรของมหาวิทยาลัย มีค่าใช้จ่ายน้อยกว่า และมีภาพลักษณ์ของโรงเรียนที่ “เข้าถึงง่าย” กว่า

การรวมครั้งนี้จึงทำให้ ผู้ปกครองบางส่วนของ ศศ. ไม่พอใจ เพราะมองว่าโรงเรียนของตนเองกำลังถูก “ลดระดับ” ให้เท่ากับโรงเรียนที่ตนเคยมองว่าแตกต่าง

⸻

2. “เงิน” กับ “สิทธิพิเศษ” ที่ไม่พูดออกมาตรงๆ
แม้ทางมหาวิทยาลัยจะระบุว่า “การรวมโรงเรียนจะไม่มีผลกระทบต่อคุณภาพการศึกษา” แต่ผู้ปกครองฝั่ง ศศ. บางส่วนกลับมองว่า พวกเขาได้ลงทุนไปมากกว่าฝั่ง มดด.

ค่าใช้จ่ายของ ศศ. สูงกว่าทั้งค่าเทอมและกิจกรรม
แป๊ะเจี๊ยะเป็นเรื่องที่รู้กันดี แม้จะไม่พูดออกมาตรงๆ

สำหรับครอบครัวที่ยอมจ่ายแพงเพื่อให้ลูกอยู่ในโรงเรียนที่ “Exclusive” การรวมโรงเรียนจึงถูกมองว่าเป็นการทำลายสิทธิพิเศษโดยปริยาย

⸻

3. ความกลัวต่อ “การเปลี่ยนแปลง” ที่ยังไม่ชัดเจน
แม้ทางมหาวิทยาลัยจะระบุว่า คุณภาพการศึกษาจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่สิ่งที่ยังคลุมเครือคือ

โครงสร้างหลักสูตรจะเปลี่ยนหรือไม่?
ระบบการคัดเลือกนักเรียนจะเป็นอย่างไร?
จะยังมี “Exclusive Privilege” สำหรับผู้ที่จ่ายมากกว่าอยู่หรือไม่?

เมื่อแผนการยังไม่ชัดเจน ผู้ปกครองจึงเลือก “ต่อต้านก่อน” แทนที่จะรอดูผลลัพธ์

⸻

โรงเรียนรวมกันได้ แต่ใจจะรวมกันได้หรือไม่?

ปัญหานี้ไม่ได้อยู่ที่คุณภาพการศึกษา แต่อยู่ที่ “จิตสำนึกของผู้ปกครอง”

การรวมโรงเรียนครั้งนี้สะท้อนปัญหาที่ใหญ่กว่าการบริหารสถานศึกษา นั่นคือ “ทัศนคติทางสังคม” ที่ยังคงมีเส้นแบ่งระหว่าง “ชนชั้นทางการศึกษา” และ “ค่านิยมของการจ่ายเพื่อความพิเศษ”

หากการรวมโรงเรียนเกิดขึ้นและคุณภาพการศึกษายังคงดีเหมือนเดิม เด็กจะไม่ได้รับผลกระทบ
แต่หากผู้ปกครองยังยึดติดกับอคติเดิมๆ และไม่เปิดใจให้กับการเปลี่ยนแปลง ความขัดแย้งจะไม่จบลงง่ายๆ

สุดท้ายแล้ว โรงเรียนรวมกันได้ แต่ Mindset ของผู้ใหญ่ จะรวมกันได้หรือไม่?

ทีมข่าวสังคม
#ใต้เตียงมข
รายงาน

#สาธิตมข #รวมกันแต่ใจไม่รวม