ผมก็ลูกคนเดียว ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร

ถ้าคุณมี 2 ข้างบ้านมี 3 ก็มาเครียดอีก

เอาเป็นว่าอย่าไปเปรียบเทียบกันเลยครับ ดูแลลูกท่านให้ดีที่สุดก็พอ

จขม กลัวลูกตัวเองน้อยใจที่ไม่มีพี่น้อง มั้ง

หวังอะไรอ่ะ คือเขาไปเที่ยวกับครอบครัว ต้องหนีบลูกคุณไปด้วย งี้เหรอ บ้าป่าว

ครอบครัวคุณ ก็ดูแลเอง พาไปเที่ยวเอง จะไปพ่วงให้เขาต้องรับผิดชอบลูกคุณด้วยทำไม

ถ้าครอบครัวคุณอบอุ่น ใส่ใจ ลูกคุณไม่ได้มีปัญหาเลยที่จะอยู่แค่ 3 คน พ่อแม่ลูก

ก่อนจะโทษคนอื่น หันมาดูตัวเองก่อน

ไร้สาระ

ญาติพี่น้องไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต เด็กโตหน่อยมันก็มีสังคม มีเพื่อนๆที่โรงเรียน ไม่มีใครมาสนใจหรอกญาติพี่น้องอะ

โตไปก็ตัวใครตัวมันละ

น่าสงสารนะ

ท่านเอาความรู้สึกของคนอื่นมาคิดเยอะไป
อย่าว่าแต่ลูกท่านจะรู้สึกอะไรมั้ยก่อน
เด็ก 1-2 ขวบ ไปกับพ่อแม่ตัวเองถูกแล้ว ไปกับบ้านข้างๆสิผิดปกติ
ท่านควรพบแพทย์ครับ ผมว่าน่าจะมีภาวะบางอย่าง
หาแต่เนิ่นๆก่อน ไม่งั้นลูกโตมาอาจจะส่งผลทางใดทางหนึ่ง

ขอบคุณมากครับ

ผมอ่านหลายๆเม้น ก็เริ่มเข้าใจมากขึ้น

อย่างที่ผมบอกไป มันเกิดจากผมเองนี่แระ

ผมจะพยายามปรับปรุงครับ

ค่าใช้จ่ายเบิกกงสีได้ไหม เบิกได้เท่าไหร่ ลึกๆอาจจะอิจฉาเรื่องนี้ก็ได้ เช่นค่าประกันสุขภาพบ้านญาติ *2 แต่บ้านท่าน * 1 ฯลฯ เหตุการณ์สมมุติ

ไม่เลยครับ ผมเม้นไปแล้วว่าไม่ได้อิจฉากันเรื่องเงิน เพราะผมเงินเยอะกว่าฝั่งทางนู้นครับ

มันเป็นเรื่องของครอบครัวจริงๆ ผมเริ่มมาตกตะกอน ก็อาจจะเพราะว่าพ่อผมไม่อยู่แล้ว แต่ทางนั้นเขายังมีอยู่

มันเหมือนเราเป็นครอบครัวที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบจริงๆ ลูกผมแบบ ขาดปู่แท้ๆไปจริงๆ

นึกแล้วก็ยังเศร้า อยากให้เขาเห็นหน้าหลาน เขาเพิ่งเสียไปก่อนหลานเกิดแปปเดียวเอง

ขอบคุณครับ ผมจะลองไปปรึกษาดูครับ

ผมขอบคุณทุกความคิดเห็นที่เข้ามาช่วยตักเตือน

ผมอยากได้ความคิดเห็นแบบนี้แระ ผมถึงจะได้คิดได้ ผมก็ไม่รู้จะไปปรึกษา หรือ ระบายให้ใครที่ไหนฟัง

มันเป็นเรื่องไร้สาระ ที่ไม่อยากให้ใครรู้เลยด้วยซ้ำ เอาไปพูดให้ใครฟัง ก็คงจะโดนด่าแบบใน ss นี่แระ

ผมจึงต้องขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ พื้นที่ safezone ที่ให้ผมได้ระบายเรื่องต่างๆ แบบที่ผมไม่ต้องกังวลอะไร

ขอบคุณทุกคนมากครับ

เด็ก ?

ไม่รู้จะแนะนำยังไงเลย เหมือนคาดหวังกับคนอื่นมากเกินไปมั้งครับ ว่าเค้าน่าจะสนิทเรา
ลูกเค้าน่าจะสนิทกับลูกเราอะไรแบบนี้เหรอครับ ถ้าใช่ของแบบนี้มันบังคับกันไม่ได้
ถ้ามันไม่เกิดขึ้น ลูกเราก็ไม่ได้เสียหายอะไรมากหรอกครับ ต่อๆไปปัญหามันจะมีให้คุณกังวลมากกว่านี้อีก

ชื่นชมเจ้าของกระทู้ที่ทำตัวเป็นน้ำไม่เต็มแก้ว ยอมรับว่าmindset ผิดเพี้ยนไป ดีแล้วที่มาปรึกษาตรงนี้ บางทีมันฟังรุนแรงไป แต่มันก็ตรงดี ดีกว่าคำพูดหวานๆแต่แฝงด้วยยาพิษ ทีนี้ถึงตาผมบ้าง 55
-คือเวลาเราเลี้ยงลูก พยายามอย่าไปคาดหวังความรักความเอ็นดูจากคนอื่น ลูกเราไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน
-ลูกเราคือลูกเรา ลูกเขาคือลูกคนอื่น แม้แต่ลูกพี่สาวในเลือดเราแท้ๆ ก็คือลูกคนอื่น เขาจะทำอะไร รักแบบไหน จะมีเราหรือไม่มี มันก็ไม่ใช่ปัญหาของเขา อย่าพยายามคาดหวังว่าเรารักลูกเขา เขาจะต้องรักลูกเรากลับ
-เรามีหน้าที่เลี้ยงของเรา เน้น"ในแบบของเรา" ให้เขาเติบโตด้วยความรักของเรา ลดการพึ่งพิงจากคนอื่น
-เขามีวันหยุดไปเที่ยวกัน ถ่ายรูปกัน ทำไมท่านไม่ไปเที่ยวแล้วถ่ายรูปครอบครัวท่านบ้างหละ หาอะไรกินดีๆ ใช้เวลาร่วมกันโดยไม่ต้องไปสนใจคนอื่น เพราะสำหรับเด็กเล็กโลกทั้งใบของเขาคือพ่อแม่นะไม่ใช่ลุงข้างบ้าน
- สนิทกันก็จริง แต่ศิลปะของความสัมพันธ์คือท่านเหลือช่องว่างสำหรับความเป็นส่วนตัวของอีกคนหรือเปล่า
-อย่าเปรียบเทียบ ให้ตัวเองรู้สึกแย่แล้วส่งต่อไปยังเด็ก
-เป็นตัวของตัวเอง เข้มแข็งและยืนอยู่บนความสุขที่ตัวเองสร้างขึ้นนะท่าน

ขอบคุณท่านมากๆเลยครับ

ตรงที่ผมไฮไลท์ สีแดงไว้ มันน่าจะเป็นจุดหลักๆเลย บางทีเห็นเขาลงสตอรี่ มีความสุขกัน มันก็รู้สึกแบบ

บอกไม่ถูกจริงๆ ผมเริ่มจะหาจุดที่มีปัญหาได้แระ ว่ามันเกิดจากตรงไหน

ผมจะเอาไปปรับปรุงครับ แต่รับรองว่า ผมไม่ส่งต่อความรู้สึกแย่ๆไปให้ลูกแน่นอน ผมตั้งใจเป็นพ่อที่ดีมากๆคับ

ขอบคุณมากครับผม