เหมือนกับเหล้าเบียร์นั่นแหละ ฟินเหมือนกัน แต่โทษต่างกันเยอะ

เพื่อนน่าจะไม่ดีมั้ง

ที่ออฟฟิต ลูกเจ้าของโรงงานในตลาดหลักทรัพย์เลยนะ

แต่ไม่ใช่ลูกคนโต ไม่ได้เป็ยกรรมการหรือตำแหน่งบริหาร

แต่ก่อนก็เรียนโรงเรียนไทย ตระกูล เซนต์ ก็ติดยา เค้าเลยส่งไปเมืองนอกก็ไปติดยาต่อ มีแฟนก็ติดด้วยกัน กลับมาก็มานั่งเป็นผู้ช่วยผจก.นั่งว่างไปวันๆเงินเดือนห้าหมื่น+ ทำๆเลิกๆ

จากพี่ที่อยู่มานานๆบอกคบเพื่อนไม่ดี น่าจะตั้งแต่เรียนที่ไทยละ

คนรวยมันก็คนอะ มันก็อยากรู้อยากลองเหมือนกันนั้นแหละ

เสพความบันเทิงทุกอย่างจนอิ่มตัวแล้ว

Dr. Anna Lembke มีคำตอบ

หมายถึง จขกท.ครับ หยอกๆ เอาจริง ว่าง+มีเงิน มันไม่ยากที่จะเจอกลุ่มสังคมเล่นยา คนแบบนี้เขาชอบ

บันเทิง เพลิดเพลิน คลายเคลียด

ผมว่ามันต้องแยกประเภทยาด้วย จากที่ทำงานแล้วต้องพบเจอคนเล่น

ผมแบ่งยาออกเป็น 4 ประเภท ไม่ขึ้นตามความร้ายแรงนะ

คือ 1.ยาบ้า และไอซ์

2.ยาอี (ขนม) เคตามีน

3.โคเคน

4.กัญชา

ซึ่งจากที่ผมเห็นนะพวกคนรวย หรือคนที่หน้าที่การงานดีมาก (หมอ ,วิศวะ ,นักธุรกิจ)
คนพวกนี้ มันจะเล่น 2 หรือ 3 แล้วแต่กรณี เพราะ 2 กับ 3 ผลข้างเคียงน้อยกว่าเมาเหล้าด้วยซ้ำ
ผมทำงานมาแทบไม่เคยเห็นคนพวกนี้เล่นประเภท 1.หรือ 4.ทั้งไม่ได้เล่นต่อเนื่องอาจจะตามงานเทศกาล
หรืออาจจะเดือนละครั้งไปจนถึงสัปดาห์ละครั้ง

กลับกันพวกที่เล่น 1,4 มักจะมีแนวโน้มใช้ตลอด ซึ่งประเภทนี้ผมเรียกยาเสพติด เพราะส่วนใหญ่
คนที่ใช้ประเภทนี้มักจะไม่ค่อยมีอาชีพข้างต้น โดยเฉพาะ 1.นี่ส่วนใหญ่จะเป็นพวกทรงเอ ทรงซ้อ
เล่นแล้วไม่ต้องทำไร เล่นต่อเนื่องไปเรื่อยๆ

ส่วน 4.นี่พบได้ทุกวงการแต่แบ่งได้ 2 ประเภทผู้เล่นเช่นกัน จำพวกแรกใช้ทุกวันจนติดพบได้มาก
กับพวกที่เล่นบ้างไม่เล่นบ้างคือไม่ใช่เช้าหรือทุกเวลาหลังอาหาร 4.นี่แยกยากเพราะขึ้นอยู่กับคน
แต่จะไม่มีคนพวก หมอ วิศวะ พวกที่ต้องทำงานใช้สมองตลอดทุกวันเล่นเป็นประจำ

สรุป ผมจะตอบว่าที่คุณเห็นคนรวยเล่น ส่วนใหญ่ไม่ใช่ยาที่คุณเข้าใจว่ามันเสพแล้วติด
มันเป็นลักษณะเล่นเพื่อปลดปล่อยเอาสนุก วันต่อมาเลิกไม่มีใช้ในปกติประจำวัน
ทั้งนี้ทั้งนั้นสารเสพติดทุกตัวมักมีพวกเล่นไม่เลิกเล่นไปเรื่อยๆ แต่ไม่น่าใช่คนรวยที่ท่านว่ามา
หรือถ้ามีก็น้อยมากๆ ที่จะว่างพอจะไม่ต้องทำการทำงาน

ตอบสั้นๆนะ

สังคม

จากปสก พวกนี้ถ้าอยากเข้าสังคมแนวนั้น ยังไงก้ต้องเล่น

.

เสพความฟินอะไรสักอย่าง เหมือนคนสูบบุหรี่อะ สูบแล้วฟิน

มันเบื่อ

คนรวยมันเข้าถึงทุกอย่าง สุดท้ายบางคนมันก็ไม่สนุกกับอะไรธรรมดาแล้ว กินของอร่อย ไปเที่ยว sex เหล้า

สุดท้ายไปจบที่ยากันเยอะเลย พวกนี้มันก็เสพย์ติด พอเข้าไปหนึ่ง ก็สองสามสี่ตามมา

มีตัง ไปทำ(เสพ)ได้

เสพแล้วไม่โดนจับ หรือต่อให้โดนจับ ก็เคลียร์ได้

มันเป็นอภิสิทธิ์ของเขาที่เขาสนุกกับการใช้อะ

คนทุกคนล้วนหาความสุขบางคนความสุขคือครอบครัว บางคนคือการงาน บางคนความสำเร็จ บางคนเล่นกีฬา ยาก้เป็นอีกวิธีนึงที่เข้าถึงความสุขแบบ แต่ยามันปลดล็อคDopamine แบบทวีคูณ มากกว่า กิจกรรมธรรมชาติ พอเข้าถึงตรงนั้นมันก็กลายเป็นวิธีนึงที่คนที่ติดเขาใช้ในการเข้าถึงความสุข คนรวย มีทุกอย่างได้อะไรก็ไม่ฟินเล่นยาเลย ฟินชัวร์ จ่ายไปไม่กี่พัน ฟินเลย คนจนก็เหมือนกัน มองไปทางไหน ก็ไม่มีทางได้สิ่งที่ตัวเองอยากได้ เพราะความจนมันปิดโอกาส งั้นทางลัดเล่นยาแม่ม

ผมไม่รวยนะครับแต่เคยอยู่ในสังคมพวกรวยๆเล่นยา เพราะผมเคยไปทำงานที่ปอยเปต พวกเจ้าของเว๊บนี่เล่นกันหนักครับ ตี้กันทีนึงหามรุ่งหามค่ำ ดมเค กินน้ำแฮปปี้ และตัวผมเองก็เลยมีโอกาสได้สัมผัส คือยอมรับตรงๆว่าฟีลมันดีกว่าเมาเหล้าเบียร์เยอะครับ มันทำให้สนุกไปกับจังหวะของดนตรี คนรวยก็อยากหาความสุขความสนุกนี่แหละครับ แต่แทบไม่เห็นเค้าเสพติดนะ รวมถึงผมด้วย คือเวลาตี้ก็เล่น เวลาปกติก็ทำงานใช้ชีวิตประจำวันไปไม่ได้สนใจยา ต่างจากพวกกลุ่มคนจนที่จะเสพพวกยาบ้า อันนั้นติดเลยแถมหลอนจัด วันๆไม่ทำไร ลักเล็กขโมยน้อยหาเงินมาซื้อยาเสพ เอาจริงๆมันไม่ดีทั้งนั้นแหละ แต่พวกคนรวยเล่นยาตอนตี้กับคนจนเสพยาระหว่างวัน มันต่างกันมากๆๆๆๆๆๆๆ