เรื่องในครอบครัวเค้า ไม่มีใครรู้ตัวดีเท่าเค้า
สิ่งที่เค้าเลือกวันนี้ วันหน้าเค้าอาจจะเสียใจมันก้เป็นสิ่งที่เค้าต้องรับให้ได้

บางคอมเม้นเหมือนเอามันส์ นึกไม่ออกเลยว่าโตกันมาแบบไหน ถึงด่าคนอื่นที่ไม่ได้รู้จักเค้าได้ขนาดนี้
บางทีคนที่ด่าเค้าเยอะที่สุด อาจเป็นตัวเค้าเองก้ได้

พูดนะไม่ได้แช่ง แต่ต้องรอให้แม่โก๊ะตี๋ตายก่อนอะ โก๊ะตี๋ถึงแยกออกมามีครอบครัวของตัวเองได้



ไม่งั้นมันก็วนอยู่อย่างนี้แหละ รู้ปัญหาแต่แก้ไม่ได้


ผมเห็นใจโก๊ะตี๋นะ แกกตัญญู แต่แม่แกรักแกน้อยกว่าเครือญาติ

แม่ยายผมเคยโดนน้องชายตัวเองที่ไม่ทำงานอะไร ไปยืนแจกกระดาษประจารหน้าตึกที่ทำงาน
แล้วแม่ยายผมตำแหน่งใหญ่โตในบริษัทสุดท้ายก็ต้องยอมมัน เพราะชีวิตนี้มันไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว
ที่จะสื่อคือบางเคสมันไม่ได้แค่ตัดแล้วพวกปลิงมันจะยอมออกไปจากชีวิตคุณดีดีครับ
ถ้าเค้ารู้ว่าบ้านคุณอยู่ไหน คุณทำงานที่ไหน เค้าหาเรื่องให้คุณปวดหัวได้ตลอดเวลา

ขอเพิ่มนิดนึง: กรณีที่ป่วยอ่ะ มันก็มีทั้งที่เมียทิ้งหนีไปแต่งงานใหม่ทิ้งให้พ่อแม่พี่น้องดูแลกันไปก็เยอะครับ แต่งได้ก็เลิกได้

ปัญหาคลาสสิคของชาวเอเชียครอบสำคัญเสมอ สุดท้ายจมไปกันทั้ง 2 ครอบครัว

โก๊ะตี๋กับญาติไม่เท่าไหร่หรอก แต่แม่กับญาตินี้รักต้องดูแลทุกข์สุขทุกอย่าง ญาติก็จ้องเกาะอยู่แล้วด้วย

กวางก็น่าจะรู้แหละว่าโก๊ะแบกครอบครัวอยู่ เพียงแต่ตอนเป็นแฟนมันคงไม่กระทบมาก

แต่พอแต่งงานละคนสองคนต้องใช้ชีวิตด้วยกันแบบเต็มที่กว่าเดิม เรื่องครอบครัวเลยกลายเป็นปัญหา

อยู่ไม่ได้ก็เลิกแค่นั้นแหละ คนนอกพูดอะไรก็ง่ายไปหมด ถ้ามันง่ายขนาดนั้นเขาทำไปแล้ว อยู่กันมาขนาดนี้แล้วผู้หญิงก็น่าจะรู้ครอบครัวโก๊ะตี๋เป็นยังไงแต่ก็ยังแต่งจะโทษไอ้โก๊ะคนเดียวก็ใช่เรื่อง ผมไม่ได้โทษฝ่ายหญิงนะคือเรื่องแต่งงานมันไม่ควรหาว่าใครผิดเพราะตกลงกันทั้งสองฝ่าย ในเมื่อโก๊ะตี๋เขาไม่ได้ปิดบังเรื่องครอบครัวเขา สำหรับผมเขาก็พยายามทั้งคู่แล้วเลยลองเลื่อนสถานะ แต่ในเมื่อมันไปกันไม่รอดก็แยกดีกว่า อย่างที่โก๊ะตี๋เขาก็บอกว่าเวลามีเรื่องกดดันควบคุมอารมณ์ไม่ได้พูดจาทำร้ายจิตใจฝ่ายหญิง ส่วนตัวผมไม่อยากบอกว่าให้ฝึนอยู่ไปพยายามปรับไปเพราะก็ไม่รู้ว่าจะปรับได้ก่อนหรือเกลียดกันก่อน

อันนี้ฟังแล้วได้แต่ทำใจเลย แม่ตัวเองทั้งคน ความเป็นสังคมครอบครัวใหญ่ด้วย ไม่ทิ้งกัน แต่ลืมนึกไปว่าคนแบกจะตายอยู่แล้ว

ตอนเป็นแฟนมันคงไม่ได้หนักมากหรืออาจจะรู้ไม่มากหรือไม่ก็ยังไม่กระทบกับชีวิต แต่พอเป็นสามี-ภรรยามันคงกระทบมากแหละ ผมว่าแค่นี้จริงๆ

บางครั้งผมยังแอบคิดว่า ถ้าแม่ยายผมยังไม่เลิกกับพ่อตา บางทีผมอาจจะยังไม่ได้แต่งก็ได้ เพราะดูแล้วเหมือนพ่อตาไม่ค่อยชอบผมเท่าไหร่

บางคนอยู่กันมาสามสิบสี่สิบปียังเลิกเลย เหมือนอยู่ด้วยกันไม่มีความสุขท้ายก็ต้องปล่อยมือ วันนึงเลือกเดินมาด้วยกัน มาวันนึงก็เลือกที่จะปล่อยกันไป

คำว่ากตัญญูมันทำร้ายคนบ้างคนจริงๆ

ความสุขส่วนตัว โอกาส ความก้าวหน้าในขีวิตของคนบางคนมันถูกแรกมากับคำว่ากตัญญูจริงๆ

ส่วนตัวมีปัญหาแบบนี้ทีแรกก็มีความสุขเข้าใจว่าได้ทดแทนบุญคุณกันไป พอเวลาผ่านมานานเป็น 10 ปี โดยไม่รู้ว่าจุดจบของความรับผิดชอบนี้อยู่ตรงไหน และเมื่อหันหลังกลับไปดูว่าสูญเสียอะไรไปบ้างก็รู้สึกแตกสลายเหมือนกัน

ตอนนี้คิดเสมอว่าจะไม่ทำให้ตัวเองเป็นภาระใครเด็ดขาดเพราะเข้าใจถึงความลำบากในการต้องรับผิดชอบชีวิตของคนอื่น

ถ้ามีลูกจะบอกลูกว่ามึงปล่อยกูตายได้เลยนะ ไปมีชีวิตที่มึงอยากจะมี เถอะ ไม่ต้องมากตัญญูอะไรกูหรอกมีชีวิตก็ใช้ชีวิตตัวเองให้เต็มทีเถอะ

เห็นใจทั้งสองฝ่ายครับ เติบโตมาต่างกันสังคมต่างกัน
บางคนเลือกเมียอย่างเดียวก็ทำได้ง่ายๆAll in พ่อแม่พี่น้องเพียบพร้อมดูแลตัวเองกันได้มีบ้านรถมรดกไม่เคยลำบาก

ใครไม่เคยเป็นเดอะแบกของทั้งครอบครัวแบบนั้นคงไม่มีวันเข้าใจ

ก็ถูกแล้วล่ะ

ครอบครัวเค้า เค้ารู้ดีที่สุด

อย่าไปสอนเค้าเลย เราไม่ใช่เค้า ไม่รู้หรอก

ใครไม่เจอกับตัวไม่มีทางเข้าใจหรอก ปากพูดอะมันง่ายเพราะมันต่างกับคนที่โตมากับสภาพแวดล้อมแบบนั้นที่หล่อหลอมให้โก๊ะตี๋เป็นแบบนี้

ไม่เข้าใจเค้าก็เห็นใจเค้าก็ยังดี ไม่ใช่ทุกคนจะตัดปลิงได้แบบเด็ดขาด